Volkenrecht - pagina 67

57 nende de politiek van Willem III en W. Pitt — met weinig winst aan roem, de twintig mijlen zeewater voldoende beveiliging zelfs tegen Napoleon gebleken waren ""-). Maar intusschen is Engeland aansprakelijk — zoude Gladstone dit wèl roemwaardig hebben geacht? — voor bijkans al wat Pruisen misdreef, gelijk Sir Stratford Canning in 1866, en de Edinburgh Revieiv kwam later eigenlijk tot dezelfde slotsom, herinnerd heeft, dat de jammerlijke slapheid van de Engelsche politiek, SleeswijkHolstein de baan voor de willekeur en ongerechtigheid heeft opengesteld -°°). Droevig is ook onder en tegenover het Bismarck-régime de houding in Pruisen geweest van wie tot verzet geroepen waren. Nadat Sleeswijk en Holstein aan Pruisen en Oostenrijk waren afgestaan, niet eer, kwam het Pruisische Kroonsyndicaat met een rechtskundig advies, ten bewijze, dat niemand anders dan de Koning van Denemarken rechtmatige erfgenaam der Hertogdommen was, en alzoo het traktaat van Londen van 1852 hem die terecht had toegewezen ^''*). Als het revolutionaire bedrijf in Italië voltooid was, wisten de antirevolutionairen geen woorden te vinden, sterk genoeg om dat te brandmerken; rooverkoning was de naam, waarmee Victor Emanuel bij voorkeur werd aangeduid. Ook zoude de Pruisische gezant te Turijn, Graaf Brassier de Saint-Simon, aan Cavour eene nota hebben voorgelezen, waarin de handelingen en beginselen der regeering van Sardinië ten diepste werden betreurd. Cavour zoude toen zijn leedwezen hebben betuigd over het in die mate mishagen aan de regeering van Pruisens Koning, maar ook — of de geestverwantschap toen reeds werd gevoeld f — de hoop hebben kenbaar gemaakt, dat Pruisen eenmaal aan Piémont dankbaar wezen zoude voor het gegeven voorbeeld "''°). Als Bismarck echter het exempel treffend volgde, en in het begin van 1866 bondgenootschap met Italië voor den broederkrijg tegen Oostenrijk zocht, — verstomde de heftige taal, vroeger tegen den rooverkoning geuit, om straks, als de moor zijnen plicht gedaan had, en de Duitsche annexatiën van 1866 voldongen feit geworden waren, wel opnieuw voor den dag te komen, maar onder afwijzing, met verontwaardiging, van alle, overigens zoo voor de hand liggende, gelijkstelling van Bismarck's handelingen met wat Cavour had verricht 206). Sedert 1866 is de oude antirevolutionaire partij in Pruisen verdwenen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen