GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Volkenrecht - pagina 103

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Volkenrecht - pagina 103

Rede, gehouden bij het overdragen van het rectoraat der Vrije Universiteit

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

erkenning van België als zelfstandigen Staat. Geenszins meende hij, dat nimmer van erkenning sprake zoude kunnen zijn. Maar daarvoor was toen het oogenblik nog niet aangebroken. ,,Voor het tegenwoordige" —- dus merkt hij op — ,,zal eene erkentenis van de zijde der Mogendheden zooveel zijn, als eene hulp en bijstand, aan de Belgen tegen het Rijk der Nederlanden verleend: eene hulp, die zij niet behoeven, en daar zij eer verlegen, dan gelukkig mede zullen worden." De gewone verdragen van bondgenootschap en waarborg der wederzijdsche bezittingen en rechten verbinden ,,om op den afval van een deel des gewaarborgden Rijks niet het zegel van bekrachtiging te drukken. De afval ontslaat de waarborgende Mogendheid niet van den regtspligt, om in de Staatsmagt, waarmede de waarborgende overeenkomst is aangegaan, nog de Vertegenwoordigster vau het geheele Rijk te zien. Tot de oplegging van dezen regtspligt worden ook niet noodzakelijk juist Tractaten van bondgenootschap of waarborg vereischt. Bij alle gewone verdragen, tusschen Mogendheden gesloten, over het algemeen ligt de erkentenis niet slechts van de factischc, maar van de regtmatige opperheerschappij over het gansche Staatsgebied, waarvoor het verdrag moet gelden, ten gronde." ^°^) Een Staat, „die, in eenen krijg tusschen eene vreemde Staatsmagt en daardoor afvallige onderdanen, met dezen als met eenen zelfstandigen Staat handelt, is al niet meer neutraal. Hij erkent in de afgevallene Provinciën de uitoefening eener Oppermagt, welke haar juist door den wettigen Souvereiu betwist, en om welke te vernietigen de oorlog gevoerd wordt. Terv/ijl de tot dusverre als regtmatig erkende Souverein de wapenen heeft opgevat tot onderdrukking van den opstand, stijft de neutrale Staat, door de regten zijner neutrale betrekking zelve, de opstandelingen in hunnen afval, en verhoogt hun staatkundig vermogen, om zich tegen den voormaligen Opperheer staande te houden. De Neutraliteit, enkel tot bescherming van reeds erkende, in den krijg niet gemoeide, regten ingesteld, zou, aldus toegepast, aan het Gouvernement der afvallige Landen een nieuw regt, het burgerregt onder de Volken, leenen, dat vóór den oorlog niet bestond." ^''*) En vernomen hebbende, dat het beginsel der onafhankelijkheid te Londen was vastgesteld, vraagt hij, of het zonderlinge schouwspel is mogelijk geworden, dat ,,het Congres eene zamenspanning van Koningen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 21 oktober 1907

Rectorale redes | 174 Pagina's

Volkenrecht - pagina 103

Bekijk de hele uitgave van maandag 21 oktober 1907

Rectorale redes | 174 Pagina's