Volkenrecht - pagina 89

79 „grosze Europaische Allianz", eii, voegt von Gerlach dit vermeldende er aan toe, „Einigkeit Freuszens und Oesterreichs war in noch höherem Grade die Essenz und Lebensbedingung des Deutschen Bundes." ^°i) Maar Pruisen heeft met welbehagen gezien, hoe het revolutionaire Frankrijk onder Napoleon 111 voortdurend op verzwakking van Oostenrijk bedacht was; heeft zich er in verheugd, dat Napoleon den raad van Thiers heeft in den wind geslagen om aan Italië met ernst te verklaren, dat, als de oorlog met Oostenrijk ontbrandde, het op geenerlei hulp van Frankrijk te rekenen had ^°^); het heeft er zich over verblijd, dat Napoleon niet gedaan heeft wat Dechamps noodig achtte, het bewaren van wezenlijke neutraliteit, waardoor de oorlog van 1866 volgens hem zou voorkomen zijn ^^^). Of heeft Pruisen dit alles gedaan? Neen, laat ons billijk wezen. Ja, na den oorlog, na de schijnbaar schitterende uitkomst was er algemeene, wellicht verklaarbare, toch niet onschuldige, zeker noodlottige, Bismarckolatrie. Maar te voren was geweten van Vorst en volk tegen den Duitschen broederkrijg in verzet gekomen. Te vergeefs nochtans. Over Vorst en volk heeft Bismarck bij dit alles getriumfeerd, en zoo een algemeen afgekeurd bedrijf doorgezet -^i). Waardoor Duitschland verscheurd werd; Oostenrijk buiten Duitschland geworpen. Al heet alleen gemeenschap van taal soms voldoenden grond om krachtens het nationaliteitsbeginsel te annexeeren. Hier werd in naam van dat beginsel, een goeddeels Duitsch sprekende Staat buiten Duitschland geplaatst. Het zoeken van staatseenheid heeft volgens von Gerlach ^^5) nooit tot de openbaringen van Duitsche nationaliteit behoord. In zwakken vorm bestond eene Duitsche staatseenheid ongeveer duizend jaren in het Rijk. Maar dit was een Romeinsch Rijk en zijn Keizer een Romeinsch Keizer. De zevenjarige oorlog was een krijg tegen het Duitsche Rijk, en de overwinningen van Frederik II over het Rijksleger waren bovenal populair. Ten slotte ontstond er een zwakke Duitsche Bond, berekend op de harmonie tusschen Oostenrijk en Pruisen, maar hij was dan toch door die harmonie vijftig jaar lang een bond van eenheid. Eenzijdige pogingen tot hervorming om door eenen nieuwen bond de eenheid van Duitschland te versterken, mislukten; zoo die van Pruisen in 1850, die van Oostenrijk in 1863. Beide Staten, hand in

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen