Innerlijk beleven en kennen in de structuur der opvoeding - pagina 40

3é om kampt men om den voorrang van innerlijk beleven of kennen. De Christelijke opvoeding zoekt naar de eenheid der functies, naar de overeenstemming, de samenwerking, de harmonie. ^^^) Zij geeft aan alle functies de eere, die haar toekomt, en streeft daarbij naar volmaking van den ganschen mensch. In de practijk is dit slechts mogelijk, doordat de Christelijke opvoeding niet slechts de opvoeding is door ten volle levende menschen, maar ook een ten volle levende opvoeding is. De Christelijke opvoeding wordt gedragen door de spanning uitgedrukt in het: „om Gods wille". "Want in het Verbond Gods zijn de kinderen levende kinderen met al hun functies, en de opvoeder heeft het kind des Verbonds voortdurend te leiden voor het aangezicht van den levenden God. En hij zelf wandelt voor Gods aangezicht oprecht, ten volle belevende en dus ook kennende en ook ervarende de grootheid Gods in al Zijn werken. En zoo komt er vanzelf in de Christelijke opvoeding de eerbied niet alleen voor het groote, voor onweer en aardbeving, maar de eerbied ook voor het schijnbaar kleine, voor de bloeiende bloem en den vliegenden vlinder. En waar de eerbied is, daar spreekt de opvoeder en onderwijzer niet over die bloem als over een optelsom van meeldraden en stamper en kelkbladen en bloembladen, maar daar is in de levende eenheid van die bloem de wondere organisatie van het leven zelf, zooals God er dat in legde. En daarbij behooren ook bloembladen en meeldraden, maar ook kleur en glans, ook levensvorm en levensverrichting. En wanneer de opvoeder of de onderwijzer zelf beleeft, innerlijk beleeft, het wonder, waarover hij spreekt, dan vermeerdert hij de kennis van het kind bij zijn spreken. Maar zulke paedagogen doen meer; eigenlijk doen zij eerder iets anders. Zij laten dat kind zien, wat Gods werk in deze bloem is. En als het kind het ziet, dan krijgt het ook waarnemingsbeelden, ook voorstellingen, dan leert het ook kennen. Dan gaat het ook denken. Maar niet over de doode stoffelijkheden van het positivisme, noch over de doode begripsmatigheden van het rationalisme, maar over Gods liefde, ook in de bloemen des velds ons geopenbaard. Op deze wijze wordt de kennis een gebonden zijn aan, een zien dat ver boven een intellectualistische analyseering des levens uitgaat. ^^^) Zoo sluit zich de paedagogiek ook aan bij de werkelijke gegevens van de kinderzielkunde. Het moet helaas worden gezegd, dat zeer veel van wat in de school van de „Erlebnis"-paedagogiek werd betoogd, moeilijk anders kan worden gequalificeerd dan als fantasie. Speciaal wat men betoogt over de „Erlebnisse" van het kind is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen