UIT DE BUITENLANDSCHE KERKEN.

Het is een opmerkelijK iets, dat onderscJieideii zeer belangrijke punten van de Agenda onzer beide laatste Synodes eveneens voorkomen op die van meerdere buitenlandscihe Kerken van presbyteriale ker'kregeering. Dit valt des te meer op, daar wij Ihierbij niet te doen iiebben met invloeden, die van ons op , die Kerken of vaai Kaar op ons zouden zijn geoefend.

Eerstens dön wat het Belijdenis-vraagstuk betreft. De Presbyteriaansojie Kerk van Wales heeft ongeveer voor honderd jaar een „Calvinistische Gelpofsbelijdenis" aanvaard, in veel opizichten sterk overeenkomende met de bekende Westminstersche Belijdenis, die zoo positief de G-ereformeerde leer belijdt. Dfe Kerk van Wales maaikte toen de bepaling, „dat nooit of te nimmer deze Belijdenis mocht worden veriainderd, en dat de leer in haar geleerden door haar gehandhaafd ten geen en tijde veranderd zou mogen worden, noeh met het oog daarop tot voorwerp van discussie mocht worden gemaakt". Eene Commissie tot herziening werd voor eenigen tijd iDenoemd en in haar Rapport komt nu de volgende belangrijke uitspraak voor: „als Plrotestanten en vooral als leden van een Vrije Kerk verklaren wij zonder aarzeling te gelooven in het recht der Kerk om haar Belijdenisschriften te herzien, wanneer zij gevoelt, da, t zulk een revisie noodzakelijk is".

Opmerkelijk genoeg is, dat deze Kerk in de vrijheid van haar beweging zoozeer „ gebonden is door den Sitaat, dat eerst bij een besluit van het Parlement haar de vrijheid moet worden verleend tot eene revisie, wil zij niet ai haar rechten op de goederen der Kerk verliezen; het bezit daarvan is gebonden aan de handhaving v, an de leer vervat in hiaar B^elijd e n i s s c h r i f t e n..

Men noteere dat goed!

Een van de voornaamste pmiten van het Agendum der laatst gehouden Synode van de Vereenigde Presbyteri, aansche Kerk van Noord-Amerika was een nieuwe B; elijdenis of eigenlijk de „herziene Belijdenis". Wordt deze „herziene Belijdenis" aangenomen, dan zal zij de Belijdenis des geloofs vervangen en gelden voor het Symbool van deze Kerk. Zij is betrekkelijk kort, vergeleken bij de Westminstersche Confessie en zal slechts vier en veertig artikelen tellen. Zij is strikt rechtzinnig. Sommigen beweren zelfs: zoo mogelijk nog rechtzinniger dan de Geloofsbelijdenis, vooral met betrekking tot het artikel inzake de Heilige Schriftuur. Echter, zoo wordt opgemerkt, zij belijdt haar Calvinistisch standpunt in de taal van den tegenwoordigen tijd en is uitgebouwd met het oog op belangrijke zaken, die in de oude' Belijdenis niet worden genoemd.

Men ziet dus, dat de United Presbyterian Church bezig is hetzelfde te doen als beoogd werd door het besluit vian de Synode te Leeuwarden, lart. 40, Bijlage VI, waar wij het Rapport van Pirof. Dr H. 'Bavinck lezen.

Nog is zeer opmerkelijk, dat de discussie op dê Synode vian genoemde Kerk zich hoofdzakelijk bewoog om artikel 28, rakende het kerklied. Een voorstel van dubbele streffing was onderworpen geworden aan het oordeel der Kerkeraden. Het eene voorstel wilde, dat de Kerk zicih zou houden bij ide Psalmen of bij de „versified Scripture", dat wil zeggen bij „berijmde" gedeelten der Schrift. Het andere voorstel wilde, dat het gebruik van „andere liederen of hymnen", maar die getrouwelijk overkomen met den geest en de leering der Heilige Schrift, zou zijn geoorloofd. Sommige leden der Synode waren tegen dit laatste voorstel en wenschten het niet te onderwerpen aan de goedkeuring van de Kerkeraden. Be meerderheid wilde de Kerk de gelegenheid geven zich in deze aangelegenheid uit te spreken.

De Methodistische Ciadvinis tische Kerk van Wales, waarmede wij correspondentie onderhouden, bereidt in vereeniging met de Wesleyaansche Kerk in W, ales, een gemeenschappelijk gezangboek voor. In haar midden doet zich eenzelfde verblijdend teeken voor als bij ons, da, t van een steeds groeiend aantal studenten in de Theologie om opgeleid te worden voor den dienst des Woords. Ditzelfde geldt ook nog van een andere Kerk, waarmede wij oorrespondeeren, te weten, van de Free Church of Scotland. Een zeer goed nieuws uit een ver land! Immers de Free Church, die in 1904 niet medeging met de vereeniging van twee groote vrije Kerken in Scotland, telde vele kleine gemeenten, waarvan echter meerdere vacant waren. Te meer verblijdt ons deze toename omdat zoovele groepen in Canada, waarheen honderden v; an jonge menschen uit Schotland verhuisden, dringend vragen om predikanten. Eene Commissie werd door de laatste Synode henoemd om naar Canada te reizen tot het instellen van een onderzoek dienaangaande.

De Kerk van Schotland, dat wil zeggen, de staande Kerk; wij zouden zeggen: de G r o o t e K e r k, heeft veeleer een tekort aan Candidaten en moest de roepstem vian de Kerk van Zuid-Afrika, teleurstellen, die dringend vroeg om hulpikrachten bij haar zooveel omvattenden arbeid onder de kleurlingen van Zuid-Afrika. D^ Synode hoopt, dat genoemd tekort van voorbijgaanden aard zal zijn; wij hopen het met haar.... echter hoe staat het met den toevloed van Theologische studenten tot de Universiteiten van ons land?

Nu ik toch Zuid-Afrika noemde, wil ik in het voorbijgaan mededeelen, dat D's T. Hamers ma in een laatste schrijven, dat ik van hem uit C o-lesberg ontving, sdireef: wij hebben hier onze politieke kwesties, zooals u wel zult weten, maar de groote zaak voor de toekomst is de kafferkwestie. De kaffers zijn in de Unie 10 X zoo sterk als de blanken, en zij komen dagelijks meer tot zelfbewustzijn. Wat dit betreft is onze toekomst donker. Doch alles is in Gods hand.

Ik wil eindigen met nog op één overeenKornst te wijzen tusschen ons en de Presbyteriaiansche Kerk, U. S. (In Amerika zijn zes ondersqheiden Presbyteriaansche Kerken). Van alle K'efkien in Amerika staat ideze aan het hoofd wat haar milddadigheid betreft, bijname in hetgeen zij offert ten behoeve van de Kerken, die in Midden-Europa in het gedrang zijn gekomen. Zeer kenschetsend is ide opmerking vian haar afgevaardigde naar de vergadering der Presbyteriale Alliantie te Ziurichi, Rev. S. L. Morris: haar stevig verzet tegen het „Modernisme" en haar onverdacht Calvinisme schijnen geen redenen te zijn, dat zij de hand zou lichten in alles wat de vordering van 't koninkrijk Gods kan dienen!

Natuurlijk niet!

Hetzelfde zou kunnen worden getuigd v, an onze Kerken!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen