BIJ DEN ZEVENDEN JAARGANG.
•'5^ii: ? 5fe jaargang vaas^^j^ad tegetf^'Si& Biiide laojDt; 'wordt zijn Retlaktif^'^gjQzq|fc; genoöpt tot nieuwe bezinning. ^ ^|^!5#ti«? a^^ •
Hoe die bezinning op het 'verleden ook uitvalt, al zou er zelfs enkel reden to-t tevredenlreitl bestaan, zoo behoort nog-vast te staan, dat een blad nooit mag blijven, wat het w^'^, - '--... .
Het moet zich oaitwikkelen. > ^
Hier hebben wij niet het, „e©^^ döifhet kwantitatieve. , •SMSÜ^^^^^^I.
Zeker, hel zou de RedufetiWMngéh'aarn'zijil^ wanneer ons blad'in omvang toenam en iedere week haet meer pagina's kon uitkomen.
Het ruimte-probleem baart vaak moeilijkheden.
In den vorigen jaargang moest vaak een rubriek gedurende weken onverzorgd blijven, omdat een andere rubriek om meer kolommen vroeg en de oanstandigheden eischten, dat hieraan werd voldaan,
y.oms moesten artikelenreeksen worden afgebroken, omdat te voorzien viel, dat in den eersten tijd de. pla.ats daarvoor ontbreken zou.
En dit is een regel, door de Redalctie aangeno-^^jen, ', wijl. door het leven .? elf voorgeschreven: het •''"-attueele gaat vóór. - --a'^Bsatasfevi^; "
Vooral de Asser Synd^l^i^')S^i¥daarmee in ver-: e, .i^band staat, heeft veel redakfioneele plannen omver
geworpen. '^S'ii-' Toch wordt het spijtige gevoel, dat zich dan '* : %: ltijd doet gelden, het zwijgen opgelegd door de gedachte, dat ons blad zich aan den strijd der geesten niet mocht onttrekken en door z: ijn voorlichting, naar wij hopen, van .voordeel voor het Gereformeerde volk is geweest.
Veel hoofdbrekens echter zou de Redaktie blij-.^.yen bespaard, indien.zij zich in meer ruimte kon '^!baden;
Dan — • hierover moeten onze uitgevers het maar met de abonné's zo-eken eens te worden. Dat het , .; «{abonnementental geleidelijk vooruitgaat; is niet ge-*Tloeg. Het moet, willen wij' onze plannen kunnen verwezenlijken, een sprong van. eenige duizende tegelijk maken. Maar daarmee., kan, : der.Redaktie zich : SSvanzelf niet inlaten. ^^^^BI©«S& '
: SSvanzelf niet inlaten. ^^^^BI©«S& ' KiS" Bovendien is de kwantita; » Ewikkeling niet ^pfie voornaamste.
De kwalitatieve staat daar ver'hoven.
Behoeft het nog verzekerd, dat de Redaktie diligent is om daarin het beste te bieden, wat binnen het .bereik Jigt? ' .
Wij zeggen dat niet om daarmee propaganda. '"'^'voor ons blad te maken.
Maar omdat de Redaktie dat voelt als haar roeping.
Omdat zij zich dat-, een plicht acht tegenover het Gereformeerd©. vO'lk, .. dat zij' liefheeft en dienen wil. ; itRH^«¥*\. »-••
Het program 'voor' den nieuwen jaarga, ng getuigt hierva.n.
'Wat onafgewerkt bleef, zal natuurlijk thans ook nog worden opgediend.
|V Maar daarenboven kunnen tal van 'andere onder-Werpen worden aangekondigd.
Van de hoofdartikelen noemen wij:
.; De Bergrede. Hoeveel beschonwingen worden 'f'm Pèiaröver tegenwoordig niet geleverd, welke aan de •'/waarheid Gods tekort doen. Maar ook: voor hoeveel moeilijkheden stelt zij , den Gereformeerde niet. Een deskundige als Prof. Grosheide zal daarover de zoozeer gewenschte voorlichting geven.
='''^'èf' ^^'^^ k 1 a a r b 1 ij k e 1 ij k e in de Heilige ^''^fci'ic h r i f t. Dit is een punt, dat vooral sinds da ''Synode van Assen op de dagorde staat. Wel werd daarover reeds het een en ander geschreven, maar aan een meer systematische uiteenzetting, los van alle polemiek, is, dunkt ..ons, ., èrpote behoefte.
Hetzelfde geldt van: het antieke Wereldbeeld en de Bijbel. Een kwestie als 'deze behoort ernstig onder de oogeu te worden gezien.
Het Schriftgezag is-al evenzeer een onderwerp, dat in het brandpunt der belangstelling staat.
Het Predikantswerk in dezeir tij'd. , Onze tijd stelt eischen aan den predikant, waarvan vroeger niet werd gehoord. Nieuwe oriënteering - de term is niet mooi, maar duidelijk - mag daarom niel; uitblijven. - -^
'*g||êgParadax in'; |; ; ^MeH'gie.: : Wie thuis is ih'dè geestelijlse'stroomingln van-ónzen tijd, weet, hoe ook dit tot'jde brandende kwesties mo.st worden gerekend. Wij behoeven slechts 'den naam van Barth te noemen om aan te toonen, dat wij _ als Gereformeerden hier onze houding nauwkeii^tó^dilS'Siii te bepalen. \ '• ^v? ; .»rf--•—«.-•
Het Gezag in de Opvoieding. Een bij uitstek praktisch^; 0; rLder^yer|K| dat van algein, ©.en belang is. 'ïf? llm4|.gy#i^-I•^•^^
De Re-da; ktié*behoridt''zith natuurlijk'' iet recht voor. de volgorde, dezer artikelen te wijzigen en er andere tusschen te voegen. j•: «; ; $; , .; «:
Onder „'Kerkelijk Leven" zal Reform a t*F#|ïï de 'prediking den hoofdschoteWormen.
, , Populair-Wetenschappelijke fcichetsen" zal het vervolg brengen van Pierre Loiti, door'Dr J. W. Marmelsteiri, van de' s*'idie over Satan, door' Ds K. Schilder, - terwijl in Yai niet zoo-korte artikelenreeks G ij s b e r t V o ë t i u s ter gelegenheid van . den 250sten gedenkdag van 'diens s'terven, zal worden herdacht door Dr Joh. C. Breen.
Zou het te ver voeren, indien wij de plannen ook voor de andere rubrieken ontvouwden, zoo moeten wij toch melding maken van een nieuwe rubriek onder het hoofd; Het boek van de week.
Deze rubriek bedoelt niet die der „Boekbespreking" te ontlasten.
Zij draagt een ander karakter.
ledere week wordt daarin een ander boek behandeld, of. het aan de Redaktie werd to'egezonden of niet. Een eigenlijke recensie wordt daarin niet gegeven. Ma'ar zulke boeken worden uitgekozen, , welke een of andere geestesstrooming typeeren. Naar aanleiding van zulk' een geschrift wordt dan zoo'n geestesstrooming konkreet besproken'. Hierbij zal naar de rijkste verscheidenheid worden gestreefd. Niet enkel op. theologisch, maar op de meest onderscheiden terreinen zujlen deze stroomingen worden gepeild. Do medewerking van zeer velen, ook buiten den eigenlijken kring van redakteuren en Medewerkers, zal daarvoor-worden ' ingeroepen.
Genoeg om te doen zien, hoezeer de Redaktie op kwalitatieve ontwikkeling beda.eht is.
Moge - het ideaal, dat haar bezielt, ook al onze lezers bezielen.
Wij' beoogen toch niets minder dan het heilig vuur van voortgaande Reformatie in den breedsten zin van het woord aan te blazen, hOi9g; , , tè., do^iL opvla m m Pil ' i'^i^ifkli& ii^ï^ÉSiAji''
Gereformeerd mag ons leven ' a'lieèri he'eten op voorwaarde, dat het zich reformeeren blijft. Wordt blijvende reformatie nagelaten, dan is de deform.atie geen dreigend, doch een werkelijk gevaar geworden. ' nii'-»$^^^^M^.
Onze oogen zijn ook-^-v0^? ^|t^^: ^üwen jaargang op Bern geslagen, van Wien het willen en het werken is naar Z^ijn welbehagen.
Hij' moettewsiïMèfivoortgaaiide Reformatie doen Willen. z^-Wv...: ; , : .; > -: .,
Hij inoet Ons dat werk ia het 'hart leggen.
Hij moet het ook u, itvoeren, 'anders komt het niet tot stand en kwijnen onze Gereformeerde .Kerken weg en drogen de veel belo-vende - knopp-en vanons heerlijk Gereformeerd leven uit.
Maar het is onze, bede, dat Hij'.bij' Zijn wertó ook ons tot instrumenten wil verkiezen. .
Ons, redaktie, in levensk'outakt' met onze lezers. Er is zooveel verkeerds in ons, in' onze kerken, in ons leven naar buiten, dat moet worden uitgedreven, ja misschien wel. uitgesneden. Daaro-m Daaj mog'en we niet te zeer klagen, als het scherpe lommet er soms moet worden ingezet.
, Er is door Gods genade zooveel goeds in ons gelegd, dat moet worden ontbolste-rd, nieuwe, kiemen, welke zon behoeven, nieuw leven, dat perst - •en hunkert om het licht te zien. Daarom zij het onze blijdschap ons te koesteren in de stralen van de .Zon der gerechtigheid.
EINDREDAKTEUR.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 oktober 1926
De Reformatie | 8 Pagina's