Alle dingen onderworpen.

': Als oö'it de Schrift getuigenis geef t"'aan'de gedachte, dat de Messiaansche hoofi niet buiten het leven staat, niet buiten het natuurlijlc leven en liet algemeen-menschelijke kan zijn, dan is het wel in den achtsten psalm.

O zeker, als ge dit lied leest opi. zichzelf, dan spreekt het niet van den Messias allereerst, doch van den mensch zonder meer. De mensoh is het, die zich hier ziet temidden van de grooitheid der natuur, die, staande in een wereld van scheppingswonderen, zich verbaast over de-grootheid van God, over de nietigheid van zichzelf en over de wonderlijkheid van de gedachte-, dat de grorate God met dien kleinen mensch zich wil bemoeien, hem wil gedachtig zijn. Die mensch, hij' verdwijnt als nieteïing tLisschen de geweldigheden der gescihapen wereld, hij is minder dan een stofje in het heelal en toch. God, die aan hem ged'achtig zijn wil, Goid maakt hem door zijn gedenken zoo. groot, dat Hij alle dingen onderwerpt aian de voeten van dien mensch!

Dat is de jubel, die hooggestemd is.

Doch van allen jubelzang vraagt het nuchtere leven rekenschap.

Alle dingen onderwo'rpien , , ; ggBL> _, dèn mensch? Onderworpen ? ' iSi^i< i-& -

Zie aan, hetgeen voor oogen is, en de heele nereld schijnt met dit woord te spotten. Onderworpen .... het lijkt er niet opi. Het dier vecht tegen den mensch, en het doet het met. vrucht. Van zijn kleine wereldje kan de mensch zich niet losmaken. Hij strijdt met de* elementen en met de machten der'natuur, maar al zijn voorbarige zegezangen worden in dien strijd door het leven achterhaald en bespot.

En zooi komt na eeuwen, als de wereld na het jaar, dat dit lied het eerst heeft gezongen, zich keft uitgeput in vindingen van levenswijsheid en levenskunst, als Griekenland en Rome zich een bloeiende cultuur geschapen hehben, waarvan de - dichter van den psalm niet droomen kon, zoo komt, zeg ik, na eeuwen, de schrijveir van den brief aan de Hebreeën tot den jubel over den wereldbeheersclienden mensch, den jubel van psalm 8, en hij .jraagt: Wat is er aan van dit woord? Neem de wereld, gelijk ze zich dagelijks voordoet, en ge bemerkt van die he er schapipiij niets.

Heeft de psalm dan te vroeg gejuicht? . Zal hij een bespotting blijven tot den jongsten dag ?

Neen, dat zal hg niet, zooi antwoordt de schrijver va, n Hebreeën 2. ^> '\; w: u, , -

Want psalm 8 spreekt de waarheid, - Jliöiiiidie Waarheid ziet en kent hij tenslotte alleen iti den Messias" den Christus. Wat niet van den mensch geldt in zijn tegenwoordige ellende, dat geldt van den Zoon des menschen in zijn toekomstbeheerschende kracht. Wat' niet van de-menschheid' te zeggen is, gelijk ze door de zonde van den eersten Adam uiteengeslagen is, dat is wel van haar te gelooven, gelijk ze in den tweeden Adam weder-.om tot één vergaderd wordt. Wij zien Jezus, met eer en heerlijkheid gekroond! (Hebr. 2). Jezus! En nu Hij de koningsmensch geworden is, de heerlijke in wien de heerschappij gegeven is, nu is de psahn toch waar. Christus toch - draagt zijn heerschapp-rj niet op zichzelf of vo«r zichzelf alleen, maar Hij draagt zijn heerlijkheid voor degenen en met degenen, die Hij tot zich vergadert • door zijn wezenlijke menschelijkheid, waarmede hij de in Hem begrepenen opvoert tot zijn alles oiverwinnende heerlijkheid.

Zooi is er dan maar-één apiolögie voor het lied •ler.mg-niSGhelijke-pjij'zi^gjviaav ©ig'^ .glori^^ dat die mensch zichzelf zoO' graag voorzingt.. •.. Christus!

En als ook onze tijd het lied der menschverheerlijking zooi gaarne aanheft, dan is het hem slechts in den Christus rhogelijk het te ve-rvolgen en te voleinden.

Christus is niet het onmenf.ehelijfce', niet de-verloochening van het waarachtig humane, maar hij is de wezenlijke Mensch, 'Zoen des menschen. En al de droomen van den mengch óver den mensch, droomen van heerschappij, van koningschap over alle ding, ze zullen .slechts in 'Hem tot werkelijkheid kunnen worden.

Wilt gij een mensch zijn, wees een christen. Wilt gij Psalm 8 zingen, het lied der grootheid van den mensch, als koning van het heelal, k'niel voor Wie kwam in dienstknechtgestalte.

.Want daar • alleen is de heerschappij van den' mensch over alle ding mogelijk, omdat ook alleen daar dat andere vervuld is r, m. dien psahn: dat die mensch een weinig minder dan., de engelen geworden is. Want volgens .Hebr. 2 is dat eerst volkomen te zien in de vernedering van den Zo-on des menschen. En eerst, wie uit Christus zijn leven rechtvaardigen zag, eerst die mensch kaai op-staaji en tot zijn hroeder gaan' en zeggen: Alles is onze, doch wij zijn van Christus, - ai Christus is Gods. Bekeering is ja zeggen, toit C^od; en het ja-woord krijgen, ook van de natuur.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen