Persstemmen.

De „Princeton Theological Review” †

De Spreukendichter zegt: „Een goede tijding uit ©en ver land is als koud water op een vermoeide ziel".

Maar een slechte tijding mag wel vergeleken worden met kokend water op een verhitte ziel.

Zulk een slechte tijding is het bericht, dat bovengenoemd tijdschrift niet meer verschijnt.

Niet-theologen onder ons kunnen zich nauwelijks 1 voorstellen, welke groote beteekenis dit tijdschrift voor Gereformeerd Amerika had.

„De Wachter" oordeelt:

De „Princeton Theological Review" was een theiou logisch tijdschrift, dat uitgegeven werd onder leiding van de theologische faculteit van het Presbyterische Seminary te Princeton. Slechts vier nummers kwamen er uit in een jaar. Maar ze waren van zulk een omvang, dat elke jaargang een lijvig boekdeel vormde van zevenhonderd ot meer bladzijden.

Sedert 1880 begon men zulk een tijdschrift, toen onder den naam van „Presbyterian Review", waarin geleerde mannen schreven, zooals de Hodges, Fatten, Green, Schaft', Warfield, Vos, Erdman, Jenkins, Wilson, AUis, Machen en vele anderen.

Geldelijk voordeel zal er aan de. uitgaat van zulk een tijdschrift wel nooit verbonden zijn geweest. Maar wetenschappelijk theologisch stond het zeer hoog en heeft het grooten en gezegenden invloed geoefend, vooral in Presbyteriaansche en Gereformeerde kringen. In de theologische denkwereld werd er gerekend met wat de „Review" leverde, in het buitenland zoowel als in Amerika. Dr H. Bavinok, bij voorbeeld, om slechts één te noemen, verwijst in zijne „Gereformeerde Dogmatiek" vele malen naar artikelen, die in. dit tijdschrift voorkwamen.

Maar de „Princeton Theological Review" heeft blijkbaar zijn tijd gehad.

In „The Presbyterian" van den 7den November wordt ons mededeeling gedaan, dat het met de uitgave van de „Review" op een eind gekomen is. Zijn bestaan houdt op. Waarom, is ons niet duidelijk geworden. Ot het in verband staat met de veranderingen, die er met betrekking tot het beheer en de faculteit van het Princeton Seminary zijn aangebracht, is ons niet bekend. In elk geval zal het vertrouwen in die aloude inrichting er bij velen niet op verbeteren, nu de bekende wijzigingen in haar bestuur en de verdwijning van haar beroemd orgaan ongeveer in denzelfden tijd samenvallen.

Maar wat de reden ook moge zijn, wie de Gereiformeerde waarheid liefheeft, zal het zeker betreuren, dat de „Princeton Theological Review" van het tooneel verdwijnt. Zelfs voor hen, die zelf geen voorstanders zijn van het stoere Calvinisme, maar, om welke reden dan ook, toch nog genoeg belang in zijn theo^ logische richting stellen, om er ernstig kennis van te nemen, moet kat, dunkt ons, een verlies zijn, dat ze voortaan niet meer kunnen raadplegen, wat er geregeld van die zijde in de „Review" werd aamgeboden.

Geen theologisch tijdschrift, althans in ons land, gaf op zoo onverholen en echt wetenschappelijke wijze getuigenis van de Gereformeerde Schrift-en levensbeschouwing.

Inderdaad een verlies van belang, zoo al niet voor de wereld, dan toch voor Amerika!

Zou er nu werkelijk in dit ontstane gemis niet op {ie eene of andere wijze voorzien kunnen worden?

Ons dunkt, dat de vele voorstanders in ons land van echt, gezond Calvinisme niet lijdelijk in dit verlies dienden te berusten. We hebben genoeg mannen van dege wetenschappelijkheid en zuiver Gereformeerde beginselen onder de Presbyterianen en in de Gereformeerde en Christelijke Gereformeerde kerken in ons land, om een tijdschrift als de „Presbyterian Theoloigioal Review" te beginnen. Ook zou het, onzes inziens, niet aan een .wakkeren uitgever voor zulk eene onderneming ontbreken, noch zouden de mannen onder ons, die de zaak met de noodige finaniciën wilden steunen, zich onbetuigd laten, als er spoedig werk .jan gemaakt .werd en de zaak met geestdrift aangepakt.

Nog maar pas is er gesproken en geschreven over „Internationaal Calvinisme". Wie zou daarvoor niet warm worden, die het Calvinisme liefheeft, en wie zou dan niet nog eerder gaarne willen steunen, om het Calvinisme in eigen land te bevorderen.

Ons dwikt, dat we het niet kunnen lijden, niet moeten willen lijden, dat het verlies van de „Princeton Theological Review" door de tegenstanders als eene nederlaag voor het Calvinisme kan worden geboekt

Wij hopen van harte dat dit tijdschrift, zij het onder nieuwen naam, herleven zal.

Princeton is zonder zulk een revue niet te denken.

Aan dit tijdschrift gingen ook andere onder een anderen naam vooraf.

In het Buitenland werd het gaarne gelezen.

Wij zouden bijna zeggen: de eer van Tiet Calvinisme is ermee gemoeid.

Apropos, uit dit stuk kan tevens blijken, dat over de belangstelling voor het „Internationaal Calvinisme" in Amerika anders gesproken wordt, dan de N. R. Ct onlangs deed voorkomen.

HEPP.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen