GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Mej. H. S. S. Kuyper.†

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Mej. H. S. S. Kuyper.†

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Verleden Zaterdag brachten de kranten het onverwachte en ontroerende bericht, dat Mej. H. S. S. Kuyper in het Diaconessenhuis te Riehen bij Bazel overleden was.

Onverwacht kwam dit bericht, want, al was haar gezondheidstoestand sinds eenigen tijd minr der gunstig, van gevaarlijke ziekte wisten we niet; de familie zelf trouwens was, blijkens de kranten, door de plotselinge complicatie van een ernstige longontsteking verrast.

En ontroerend was het bericht. Want Mej. Kuyper was onder ons een bekende persoonlijkheid, die we allen wel op een vergadering of bij gelegenheid van een harer vele winterlezingen hebben ontmoet. Haar vooraanstaande positie, jarenlang, in den grooten Geref. Meisjesbond, haar bezielende en bezielde leiding op den toogdag, haar optreden in lal van vereenigingen en bestuurscolleges, hadden haar sinds lang in onzen kring een naam en een plaats der eere gegeven en haar de waardeering en toegenegenheid van zeer velen doen verwerven. Zij heeft „de liefde van het Calvinistisch volk gewonnen en behouden" schreef „De Standaard" terecht en daarom wekte het overlijdensbericht de ontroering die er altijd is, als onze liefde door den dood wordt getroffen.

Op velerlei terrein heeft Mej. Kuyper zich bewogen. Ze verrichtte socialen en philantropischen arbeid, ze deed organisatorisch werk en ^af politieke voorlichting, ze nam ook deel aan internationale bewegingen als de congressen Ie Wiashington en te Petersburg. Ze ging naast en straks in het voetspoor van haar Vader, inzooverre zij was de aanvoerdster en woordvoerdsler van de Calvinistische vrouwen, strijdster voor de eerepositie der vrouw, zooals haar vader die had omlijnd. In dat alles heeft ze beteekenis gehad en is ze voor velen ten rijken zegen-geweest, die haar nagedachtenis in dankbare herinnering zal doen blijven.

Maar ik geloof niet aan de waarde van al dien arbeid te kort te doen, als ik zeg, dat haar gaven allermeest lagen op journalistiek terrein.

Ze was een journaliste in den besten zin van het woord; de bijzondere journalistieke talenten van haar vader had ze geërfd, maar ook' had ze door studie en veelzijdige lectuur zich geoefend en bekwaamd. Vlot was haar pen, makkelijk en eenvoudig haar stijl, ook persoonlijk. En haar woord, begrijpelijk voor iedereen, had bezielende kracht. Dat bleek wel in het bijzonder in haar redactioneele artikelen in het orgaan van den Geref. Meisjesbond „Bouwen en Bewaren". In de meestendeels korte stukjes — voortzetting van de driestar-methode van haar Vader — fonkelde geest, leefde kracht en overtuiging. Belijnd was haar schrijven, doelbewust en vóór alles principieel.

Ook in haar boeken ontplooide ze die journalistieke gaven. Met name haar reisbeschrijvingen ge^ tuigen daarvan. „Brieven uit Rusland", „Een half jaar in Amerika", „Brieven uit de Bergen", „In het land van Guido Gezelle", „Hongarije", „Lentedagen in Italië" e.d. boeken, zijn veel gelezen en om hun frischheid en oorspronkelijkheid, het altijd ook de dingen zien onder een principiëelen gezichtshoek, met recht gewaardeerd. Type van dat journalistieke reisverslag, dat doorweven was met wat kennis en ervaring haar hadden geleerd, was het laatste groote boek dat ze gegeven heeft „Frankrijk voorheen en thans": niet een reisbeschrijving alleen, maar ook historie-en beginselbeschouwing; en ook weer niet een betoogin-studietrant, doch metterdaad ook reisimpressie «n sterk persoonlijk. •

Enkele bundels schetsen „Van het Licht dat schijnt in de duisternis", „Van Liefdes Leed", „In Liefdes Licht", „Voorbijgangers" droegen een meer literair karakter, evenals verscheidene vertalingen, maar ze waren haar eigenlijke schrifturen niet. Haar mentaliteit vorderde het boek, waarin ze zich persoonlijk kon uitspreken, dat haar in staat stelde eigen ideeën, indrukken, ervaringen, beschouwingen weer te geven: het journalistieke reisboek. Want ze had wat te zeggen en vond altijd weer nieuwe aanleiding om te spreken, omdat haar scherpe geest en haai' voortreffelijk intellect haar de dingen in hun wezen en drijvend beginsel aanstonds deden zien.

Een bekwame, begaafde vrouw is met Mejuffr. Kuyper heengegaan, een leidster-miet-de-pen ©n met-het-woord. Staande bij haar graf zien we, wat God in haar geschonken heeft en door haar heeft willen werken. En we danken Hem voor die gaven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 oktober 1933

De Reformatie | 8 Pagina's

Mej. H. S. S. Kuyper.†

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 oktober 1933

De Reformatie | 8 Pagina's