0PVOEDING EN ONDERWIJS

De run op de rijpere jeugd.

Zoo langzamerhand is nu wel tot ons gereformeerde volksdeel doorgedrongen, dat d'e gereformeerde jeugdbeweging, zooals die zich georganiseerd heeft in den Bond van Jongelingsvereenigingen op G. G., den Bond van Meisjesvereenigingen op G. G. en den Bond voor Gereformeerde Jeugdorganisatie, omvattend de manneUjke en vrouwelijke gereformeerde jeugd van 12—16 jaar, bestaansrecht heeft.

Minder algemeen wordt alsnog erkend, dat die beweging in dezen tijd bestaansplicht heeft.

Er zijn er, die de klok willen terugzetten. Die alle jeugdorganisatie uit den booze achten en heel de taak weer willen overdragen naar het gezin.

Maar bij ©enig nadenken zal ieder moeten toegeven, dat dit niet meer gaat. Het is onmogelijk, dat het gezin nu nog kan voldoen aan de eischen, die het leven — het gereformeerde leven voorop — 'in deze tijdsomstandigheden stelt.

De verzwaarde roeping op geestelijk terrein, het verdonkerde aspect op politiek gebied en niet het minst de sociale vraagstukken — het schreeuwt alles om principieel gevormde menschen.

Nimmer dan ook is er meer behoefte geweest aan onze gereformeerde jeugdbeweging dan thans.

Maar — en dat is ook niet te ontkennen — nimmer ook is er dermate een aanval gedaan op hare gelederen, als nu.

Geen wonder. Hier is het werk van den vorst der duisternis. Onze gereformeerde jeugdbeweging is ©en der hechtste bolwerken^ die hem belemmeren den tempel Gods en het altaar en die er in aanbidden (Openbaringen 11:1) stormenderwijs in te nemen.

Voor deze organisatie moet al het andere wijken, in zooverre het geen rechts treekschen kerke- Ujken arbeid betreft. De rechtdraadsche vorming tot belijdende leden in het catechetisch werk domineert.

Daarnaast beeft ons jeugdwerk zijn afgebakend, welomschreven terrein om aanvullend en steunend met gezin en kerk samen de geestelijk-zedelijke opvoeding te voltooien.

Maar wat ziet men nu? Dit, dat allerlei organisaties de jongelui komen opeischen.

Vooral in de grootere plaatsen. Daar is een wedloop om toch maar beslag op hen te leggen. Ben ware r u n. Er zijn ouderen, die dat probeeren op het terrein der lichamelijke opvoeding. Die deze zelfs in feite boven de geestelijke vorming stellen, ook al betuigen ze u misschien, dat ze de principiëele vorming primair achten.

Andereu meenen, dat sociale vorming nummer één moet zijn. Derhalve organiseert men clubs voor deze studie. En men ontziet zich niet de Geref. Jeugdbeweging er een aderlating voor toe te dienen. Die kan wel wat bloed missen.

Daar zijn derden, die al sinds eenige jaren de politieke vorming bovenaan plaatsen. Die de staatkimdige scholing in de J. V. onvoldoende achten. En weer kost het den Bond ©enige percentages.

Al deze verschijnselen zijn betreurenswaardige teekenen. Ze zeggen ons, dat wa hoe langer zoo meer bezig zijn de centrale gedachte, dat Gods Woord alle levensterrein bestrijkt en van normen voorziet, te verdoezelen. Vandaar ook, dat op de J. V. de S c h r i f t s t u d i e meer en meer bezwaai- ontmoet, omdat de jongeman van het heden veel Ie oppervlakkig is om op de dingen e 1 n - g e h e n d in te werken.

Toch zat er in de concurrente vereenigingen tot heden ©en principiëele gedachte. Ook hier stond dikwerf geestelijke scholing voorop.

Doch in den laatsten tijd komen organisaties op, 'die m.i. funest zijn voor de gezonde geestelijke ontwikkeling van ons gereformeerde volksdeel.

En dan denk ik niet aan zang-, geheelonthouders-, gj^mnastiek-, reciteer-, schaak-, dam-, tennis-, hockey-, voetbal-, korfbal-, wandel- en reisvereenigingen (U vult zelf wel het rijtje verder aan, want we zijn er nog niet) — maar aan de semipolitieke vereeniging als de Oranje-garde b.v.

Er dreigt n.l. het groote gevaar, dat deze beweging de levenssappen aan de Geref. Jeugdbeweging gaat onttrekken. Ik zou u gevallen kunnen noemen, waarin de meisjesvergaderingen geen leden krijgen op den avond waarop deze vereeniging haar samenkomsten houdt.

Het is ook alles veel aantrekkelijker. Stel u voor: Een mooi pakje, ©en publiek demonstreeren met vaandel en corps, leuke avonden, waarbij afwisseling te over. En dan je liefde voor Oranje te mogen uitjuichen, op dezelfde wijze als de Duitsclie jeugd haar „Heil Hitler!" mag jauchzen — dat is toch maar wat, niet waar?

Dat vormt kerels. Mannen met durf en moed. En zet daartegenover nu eens dat saaie pietluttige gedoe van de J. V. en M. V.

Zitten die oude-jonge-mannetjes over dufriekende Bijbels gebogen.

Tobben die frissche jonge meisjes met de problemen uit Schrift en Belijdenis.

Voelt u het? Niet? Nu, ik dan wel. Ik zie hier de poging om het Koninkrijk Gods te doen komen met uiterlijk gelaat.

Ik heb hier vroeger eens uiteengezet, dat ik dat uniformpjes-gedoe haat, omdat ik het een verderf vind voor onze jeugd. Niet, dat ik antimiütarist ben. Het oorlogsuniform is geen spel.

Maar hier wordt gespeeld met de neigingen in onze jonge menschen te demonstr©eren met hun „stolze Ich".

Doch de voormannen dezer beweging verget©n één ding en dat is dit: Als je principiëele mannen en vrouwen wilt vormen, geschiedt dat niet met armgymnasüek van „Hou Zee" of „Oranje boven", maar alleen door de rustige, moeizame j-a-r-e-iu- 1-a-n-g-e innerlijke scholing op het opvoedingsinstituut, dat K.V., M.V. en J.V. op G.G. heet.

Dat is opbouw, verdieping en versteviging. Die schoUng heeft ons de mannen en vrouwen gegeven, die nu met hand en tand de zuivere gereformeerde lijn trachten vast te houden.

Maar dezelfde menschen, die nu „Oranje boven" brullen of „Hou Zee" gillen, roepen over eenige jaren met hetzelfde élan: „Leve de revolutie", enkel en alleen omdat hier opleg werk is en niet de resultaten van karakteropbouw en geestesvorming.

Waarlijk, het is tegenwoordig geen sinecure gereformeerd te zijn. Het feit, dat er predikanten zijn (die toch leiders moesten zijn), welke zich vooraan plaatsen bij deze dingen — mogelijk uit angst „zielen" te verliezen — zegt genoeg.

Laten we toch durven neen zeggen in dezen tijd. Laten we toch dm-ven verliezen. Eens zat ik aan het ziekbed van Dr Hania, dat zijn sterfbed zou worden. Toen zeide hij dit onvergetelijke:

„Je moet niet bang zijn te verliezen. .Jezus kon ook 'discipelen genoeg krijgen. Maar Hij stelde het dilemma zóó scherp, dat als gevolg er slechts twaalf overbleven. En daaronder zat nog een duivel. Toen bleven er maar elf over.

En tot 'die elf zegt Hij: Wilt gij ook niet hziA gaan? Hij laat ze nog vrij. Hij wil geen reclanit.' meeloopers. Alleen zij, die zeggen: Heere, totwiei)| zullen we "heengaan. Gij hebt de woorden dejl eeuwigen levens, die worden apostelen. 1

Metdieelf is Gods koninkrijk gebouwd. EllendioJ visschers. Maar iimerlijk geprepareerd." r

Zoo nu bezie ik onze kans op behoud. WiU«J we'^in de toekomst onze waarachtige Gereformeet.l de levenshouding handhaven, dan zullen we alkj tervig moeten tot het principiëele Verbondslevenl Men leze toch de circulaire door de Bondsbe!! stm-en aan de Kerkeraden gezonden. Men be_grijpe| Men doe er naar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen