OPVOEDING EN ONDERWIJS

E LAATSTE SCHOOLDAG, L

De laatste sdhooldag is én voor den meester èn oor de leerlingen altijd een gewichtige dag. Voor en meester allereerst. Hij heeft een heel jaar of anger met zijn leerlingen gewerkt en met hen meeeleefd, heeft hen aangemoedigd en terechtgewezen, eeft met hen gebeden en gedankt en hen in tal an dingen onderwezen. Hij heeft ihun de prachtige erhalen uit den Bijbel verteld, met hen alle landen n werelddeelen „bereisd", hen in de grootsche en belangwekkende geschiedenis van ons vaderland onderwezen, met hen gelezen en gerekend, geteekend en gezongen en dat alles vond plaats in de kleine ruimte van een schopUokaaJ. Ze waren aan elkaar gewend geraakt, de meester en „de jongens". Zo hadden eikaars zwakheden leeren kennen en verdragen en hun wederzijdsctoe deugden opgemerkt. Ze dachten bij elkaar te behooren, tot de laatste schooldag die illusie verstoorde en de scheiding inluidde. Zoo'n dag is een evenement in het kinderleven en brengt de jongens en meisjes in opgewonden stemming. Naar dezen dag hebben ze langen tijd verlangend uitgezien; het nieuwe bekoort en lokt nu meer dan ooit; de nieuwe school of het gekozen beroep zijn in 't zicht en dat brengt een (heerlijke spanning in hun aller leven. Ze voelen dat ze groot worden.

Maar — er zit toch ook een tragisch element in dit alles, voor den meester vooral. Straks, na de vacantie krijgt hij een nieuwe klas, waaraan hij eerst weer moet wennen. Hij zal zijn „jongens", die nu van school gaan, missen.

En bovendien — wat is het resultaat van zijn onderwijs geweest! Neen, ik bedoel niet of de leerlingen, die de school verlaten, een heele rij jaartallen achter elkaar kunnen opzeggen, ook niet of ze knap zijn in topografie enz. maar — welk een invloed beeft zijn onderwijs, gehad op de vorming van zijn leerlingen. Hij heeft hun Bijb. geschiedenis verteld. Zullen ze den Bijbel stralis ook als norm oor hun leven aanvaarden? Zullen ze den breeden of den smallen weg opgaan? Zou de levensbeschouv/ing, die straks de hunne zal zijn, zich nu reeds in vage trekken afteekenen?

Deze en dergelijke gedachten zijn ook dit jaar eer in mij opgekomen toen de laatste schooldag aar was en ook nu heb ik weer een hjstje vragen pgesteld, die de jongens en meisjes moesten bentwoorden. Misschien hebt u belangstelling voor at rijt.ie vragen. 'Welnu — hier hebt U 't.

1. Ben je bUj, dat je van school gaat en waarom?

2. Wat ga je straks doen?

3. Wat zou je graag willen worden?

4. Wat wil je later doen in je vrijen tijd?

5. Ben je wel eens onrechtvaardig behandeld p school?

6. Welk vak vond je het prettigst?

7. Welke geschiedenis uit den Bijbel vond je het ooist ?

8. Op v/elken mensch uit de Bijb.. geschiedenis ou je 't liefst willen gelijken ?

9. Welk persoon uit de Vad. gesch. trekt je t meest?

10. Op wien uit de Kerkgesch. zou je willen geijken ? .

11. Hoe denk je over Hitler?

12. Hoe denk je over ChurchiU?

13. Hoe denk je over Stalin?

14. Hoe denk je over Soekarno?

15. Hoe denk je over de terechtstelling van ussert ?

16. Hoe denk je over de foekomst van ons land?

17. Noem een paar goede dag- of weekbladen. Ik kan me voorstellen, dat deze en gene zullen limlachen, als ze kennis nemen van dit rijtje vragen. Misschien vindt u ze wel té zwaar OÜ de hand voor jongens en meisjeö van een jaar of 14, 15.

Allicht hebt u gelijk, maar een feit is Ihet, dat k interessante antwoorden heb gekregen.

Daarover echter een volgende keer.

K. V. H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen