Paasch-prafetie

(Psalm 16 naar J. v. d. Vondel)

'k Verwacht van Godt mijn erflot na dit strijden. De rijcke loon des kelcks van mijn verdriet En zwaericheên en overbitter lijden Verwacht ick van het oogh, dat alles ziet. Gy zultme, o Heer, en niemant zal 't beletten, In 't wettigh erf, my toebeschoren, zetten.

Dit's d'oirzaeck dat de blydschap in mijn herte Niet schuilen kan, maer uitberst op de tong. Die huppelt na het uitstaen van de smerte: En schoon de Doot mijn sterflijckheit besprong. Mijn lichaem zal geen' worm in d'aerde spijzen, Maer sluimeren met hoope van verrijzen:

Want gy, o Godt, zult nim, mermeer gedoogen Dat mijne ziel in helsche duisternis Gedompelt blijf, noch 't lichaem uit elx oogen In 't graf verrott': het lichaem, dat u is Geheilight, zal noch kan na'et bitter sterven. Geen sins vergaen, verro'tten, noch bederven.

Gy leertme klaer de baen des levens kennen, De baen naer Godt, en Godts onsterflijckh.eit; , i Bestraeltme met uw blydschap, onder 't rennen, Die neêrstraelt van uw aenschijns Majesteit. Uw rechte hant begaeft, na deze elende, Den hoopenden met blydschap, zonder ende.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen