Welke weg leidt naar Rome?

In De Roeper verscheen onlangs een artikel, waarin aan de hand van de jongste stembusuitslagen werd becijferd, dat degenen, die gestemd hadden op de lijsten van het Gereformeerd Politiek Verbond koren hadden gedragen op den Roomschen molen: het doorluchtige episcopaat mocht er wel dankbaar voor zijn.

We gaan het fabeltje hier niet weerleggen. Het i5 voor èlken kiezer en voor élke partij een risico, dat er overschotstemmen, voor iedere partij een kans, dat haar een of meer restzetels worden toegev/ezen.

Wat De Roeper beweerde was dus niet waar. Maar het was in elk geval aardig gevonden. Propagandistisch en psychologisch kundig bedacht. Want de vrees voor Rome be.gint de m.enschen te pakken te krijgen. Zelfs in de gelederen der huidige Antirevolutionaire partij steekt er inplaats van den zephyr, die vroeger woei van „Dordt" naar „Rome", een anti-Roomsch briesje op. Men herinnere zich slechts de suggestie van een Anti-Roomsch gerichte samenwerking tusschen de Antirevolutionairen en o.a. de Partij van de Arbeid. Daar achter zit de vrees voor Rome. En voor Romme. En daarom was het wel aardig bekeken van De Roeper om tot afschrik van het Gereformeerd Politiek Verbond eens te vertellen: dat Verbond heeft toch maar koren op Rome's molen gedragen

Intusschen staat het te bezien, welke weg naar Rome leidt.

In dezelfde week, waarin De Roeper deze dingen schreef, verscheen een artikel in De Opbouw, orgaan van den N.C.B., den Nederlandschen Christielijken BouvA'akarbeidersbond, dochterorganisatie van het C.N.V., waarin tot een scheidend R.K. Vakbondsbestuurder wordt gezegd: „De Brouwer, ook namens de N.C.B, dank voor wat je voor de bouwvakarbeiders hebt kunnen doen, temeer omdat je dat deed, evenals dat ons doel is, tot ere van Christus ons aller Koning en Heer, die jij diende als trouw zoon van jouw kerk, zooals wij Hem op onze wijze dienen".

Gerefor­ Büer spreekt de leer der pluriformiteit. Hier wordt in enkele volzinnen heel de meerde belijdenis losgelaten.

Hier gaan de artikelen 27—29 van de Nederlandsche Geloofsbelijdenis.

Hier worden alle normen Gods met de daad verloochend.

Hier spreekt de tolerantiegeest van het humanisme, dat eens ï'rederik den Groote zeggen deed: dat ieder maar „op zijn eigen manier moest zaUg worden".

Roeper, welke weg leidt naar Rome?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen