De bibliotheek van wijlen Prof. Schilder

4de verantwoording: 25 Aug.: D. J. G. te K. f2.50; A. E. B. te E. f2.50; D. S. te B. f3.—; 26 Aug.: J. A. B. te L. f5, — (girobiljet No 100; ik wilde wel, dat alle giro-chèqueboeken tegen het eind gingen lopen; u moogt echter No. 100 er voor dit doel ook wel al uitscheuren, al bent u nog maar bij No. 3 ). 27 Aug.: H, B. f5.— (ik vermeld, op verzoek, alleen de initialen; dus géén eerste letter van plaatsnaam). En dan f2.—; van wie? In mijn bus vond ik op 27 Aug. een enveloppe, waarin de f2.— met bijgaand briefje: , , Dokter, Vier meisjes, die een daagje uit waren, zagen in Leiden een naam, die bekend was uit , , De Reformatie". Nu wilden wij ook iets geven voor de bibliotheek v£m wijlen Prof. Schilder. Niet veel, maar uit een goed hart. De hartelijke groeten en veel zegen van vier meisjes." Kijk, dat is nou eens origineel! Die houden, óók in hun vacantie, op hun pleziertochtjes, de belangen van kerk en koninkrijk Gods in het oog. Dat belooft meer, dan die vrijgemaakte gymnastiekclub, die naar Texel ging en, volgens Ds Visée, daar 's Zondags niet eens naar de vrijgemaakte kerkdienst ging Verder: de Witte Singel is breed genoeg, en het wegdek is best; en mijn bus heeft voldoende ruimte; Leiden is verder een zeer bezienswaardige stad: hoe meer vrijgemaakte meisjes naar Leiden, hoe liever! Wie zullen het volgende 4- of x-tal vormen? 28 Aug.: N. B. te B. f5.—; 29 Aug.: M. v. R. te V. f5.—. Ziezo, voor ditmaal ben ik er weer. Dit is dus bij elkaar f 30.—.

De 3de verantwoording sloot op f 160.—. Ik ben dus nu op f190.—.

We gaan moedig voorwaarts! Wier initialen zal ik in de 5e verantwoording op mogen nemen?

Als steeds, Uw P. JASPERSE.

giro 25727.

I Als antwoord op een ingekomen vraag in het nummer van vorige week moge dienen, dat door mij uit de bibliotheek van wijlen Prof. Schilder zijn uitgezocht alle werken, die voor de bibliotheek van de Theologische Hogeschool van waarde bleken. Achter bleven .vele boeken, die van betekenis, sommige zelfs van grote betekenis zijn, maar die reeds in onze bibliotheek aanwezig waren, en andere (meest literaire) op wier bezit niet zoveel prijs kon worden gesteld, dat hun aanschaffing verantwoord geacht kon worden, 't Is me een genoegen, br R., die de bewuste vraag stelde, welke van hartelijk medeleven ge­

tuigt, op deze wijze geheel te kunnen geruststellen.

P. D.

De afvallige kerk: wegbereidster vaar het communisme

Het dagblad „De Telegraaf" van j.l. Dinsdag bevat een op liberalistische leest geschoeid artikel over de jongste bezetting van de Ministerzetels, waarta echter enkele behartigenswaardige dingen gezegd worden.

't Luidt als volgt:

„De diepe teleurstelling, welke het nieuwe kabinet verwekt, komt overeen met de gevoelens, welke koning Nobel bezielden (uit het bekende dierenepos, toen hij vernam, dat de sluwe vos Reinaert de haas Cuwaart, koning Nobels boodschapper, het hoofd had afgebeten, P. D.). De K.V.P. schijnt van de gedachte uitgegaan te zijn, dat een Rooms-Rode coalitie uit den boze was, daar dan de socialistische invloed te groot zou worden. Men kan gerust zeggen, dat, indien dit waar is, zij het omgekeerde tot stand heeft gebracht. Het dirigisme, dat zovelen zeggen te vrezen, Is in dit gouvernement een element, dat zeker door prof, Zijlstra niet zal worden tegengehouden.

Dr Drees, de socialist bij uitstek, leider van de regering; geassisteerd door mr Donker en de heer Van de Kieft, oude, geheide sociaal-democraten. Hun wezenlijke bedoelingen hebben zij Mj meer dan één gelegenheid uitgedragen. Zij verkondigen sinds jaar en dag de bittere strijd tegen de , , gelukkige bezitters". Het is alleen verbazingwekkend, dat zij altijd weer bondgenoten vinden bij degenen, die in de eigendom nog een van de grondvoorwaarden voor de menselijke vrijheid zien. De heer Suurhoff, de man, die de Amsterdamse beurs aanzienlijk minder vindt dan een boerenhooiïchuur, zal zeker de laatste zijn, die een rem is op het optreden van doctrinairen als Donker en Van de Kieft. Integendeel, hij zal hen aanvuren.. Wat staat tegenover deze capabele, heftige en virulente mannen? Want laat het ons toegeven: de capaciteit m dit kabinet ligt allerminst rechts, maar links.

De heer Beel is altijd een getrouw dienstknecht in het rose paleis geweest. Van de heer Luns weten wij niets, behalve dat hij een aardige man is. De heer Beyen zal opgaan in de moeilijkheden van zijn nieuwe ambt; ook van de andere ministers kan men op z'n best zeggen,

dat het ELI mee zal vallen, als zij vakministers zullen blijken. Wij willen een uitzondering maken voor de heer De Bruijn. Aanvankelijk zou zijn ministerie dat van Bezitsvorming heten. Gedachtig aan die landen, welke oorlog', vrede en dictatuur, democratie noemen, heeft men althans de goede smaak gehad, het nieuwe departement van de heer De Bruijn de naam te geven waarop het recht heeft, nl. van Bezitsspreiding. Ook hier ziet men een man aan het werk, wiens streven in de richting gaat om de eigendom zoveel mogelijk te besnoeien: ja, in feite tot een last te maken.

De conclusie kan niet anders zijn, dan dat de grootste gemene deler van dit kabinet rood is. Prof. Zijlstra sluit bij die elementen in ons anti-revolutionnaire of christelijk-Mstorische leven aan, die in een andere koers willen varen; een koers waarvan zij denken, dat deze nieuw is, doch die al bijna een eeuw door de socialisten wordt gepropageerd. Hier en daar kan een man als prof. Zijlstra zachtkens remmen; het zal er op neerkom.en, dat hij, lichtelijk morrend, in de trekschuit van de progressie stapt, die bereids in 1848 van wal is gestoken.

De K.V.P. heeft zich laten afschepen met een proces van vermenigvuldiging; de quantiteit met de qualiteit verwarrende heeft deze grote partij in het aantal ministeries een waarborg gezocht tegen de .bedoelingen van de grote bondgenoot, welke ook zij zegt te vrezen: doch, in wezen, dient.

Ten principiële gesproken is dit ministerie het .meest linkse, dat de Nederlandse geschiedenis gekend heeft. Het is goed recht, wanneer een zodanig ministerie optreedt. Laat ons echter ophouden te bazelen over , , inkapseling van de Partij van de Arbeid", over bezitsspreiding en over al dat soort zaken. Laat ons nu maar ronduit toegeven, dat het ook de K.V.P. is, welke, met kracht, de socialisten helpt doeleinden te bevorderen, waarvan men in Oost-Europa de uitkomsten ziet. Hoeveel beter zou het zijn, indien men de politiek op dit terrein eerlijk en oprecht dreef."

Tot zover „De Telegraaf".

Zonder 't met de grondmotieven van dit artikel eens te zijn, kan toegegeven worden, dat inderdaad dit overwegend linkse ministerie op 't paard geholpen is door Rome. Ondanks alle bezwaren van Roomse zijde komt hier opnieuw uit, wat Prof. Holwerda aan de hand van de Catechismus reeds voor jaren betoogde: Rome staat principieel niet rechts, maar links. Rome is mee wegbereider voor het communisme.

Diepste oorzaak is: Woordverlating. Rome heeft het volk er aan gewend, meer te luisteren naar mensenwoord en mensenmening dan naar het Woord Gods. Bij Rome is de traditie, wat mensen leerden, gesteld eerst naast en later boven de Schrift: de Schrift, zegt men daar, is nuttig, maar de traditie is noodzakelijk. En de traditie moet dan dienst doen, om de afwijking van Gods Woord te rechtvaardigen (Mariaverering, kerkelijke hiërarchie, de zeven Sacramenten, enz.). Ten slotte beoordeelt ook weer een mens, de paus, wat traditie is, in hem heeft de traditie een eigen, onfeilbaar orgaan, zoals Rome leert.

Maar elke gemeenschap, die gewend is te luisteren naar en te gehoorzamen aan mensenwoord, blijft in dat mensenwoord gevangen. En zij, die over die gemeenschap heersen en zelf de Schrift niet zien als de enige norma et magistra (leermeesteres) et iudex (rechter) gelijk de Hervormers terecht leerden, zijn nu in de eerste plaats aangewezen op hun eigen oordeel of dat van anderen. Menselijk overleg, menselijke wijsheid verdringt dan de wijsheid, die van Boven is; men gaat zoeken wat naar mensenmaatstaf nuttig is: de utiliteits-politiek, waarin Rome dan ook bij uitstek bedreven is. En het einde is: geen principieel verweer tegen de steeds verder opdringende macht van het ongeloof, en: de weg bereiden voor de Anti-Christ.

De Schrift vermaant ons, geen voetstap op deze onheilsweg te zetten.

Daarom in de kerk en daarbuiten, in elke levenssector, ook in de politiek, tegen revolutie en alle ongeloof: het Evangelie. Een kleine groep? Als die kleine groep maar profeteert, het Woord laat spreken, door het Woord getuigt.

En als de kerk maar getrouw is, en de Schrift niet van haar plaats laat dringen. Ben teken des tijds, dat in de Hervormde Kerk mensenwoord, de beslissing der synode, het hoogste en laatste woord heeft! Eveneens, dat men in de gebonden kerken durft leren: men moet altijd beginnen, zich aan het synodebesluit (mensenv/oord) te ondei-werpen. Dat is in eerster instantie: mensenwoord meer gezag dan Gods Woord!

Ook hier komt tot ons de ernstige waarschuwing van

Christus: Ziet toe, dat u niemand verleide!

P. D.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen