GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Iets over het Antinomianisme in de 17e eeuw.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Iets over het Antinomianisme in de 17e eeuw.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

XIX.

ACCOMMODEMENT.

In de kerk van Christus mag de censuur nooit gebruikt worden, om deze of gene partij of kerk de overwinning te bezorgen. Anders is het noodlottig gevolg, dat de censuur, die door den Koning der kerk gegeven is om te behouden, juist het tegendeel uitwerkt. Zelfs is de tegenstelling niet geoorloofd als zou men, om de kerk te redden, het individu (den enkelen dwalende) mogen verderven. Tot zijn redding moet beoogd worden. Onze vaderen hebben dit steeds beleden, en in de praktijk getootid wel te meenen." Hoe streng ook staande op gezondheid in leer en leven, vergaten zij niet, dat men met afsnijden moet wachten, tot het uiterste is beproefd, ook de schuld onomstootelijk bewezen is door betrouwbare getuigen, en en eindelijk jarenlange bewerking met Gods Woord niet gebaat heeft. — Zelfs hadden zij den moed om gevoeligheden te ontzien en accommodement of schikking toe te laten, mits de eere Gods (niet der menschen) onverlet bleef. Dit blijkt ons uit de geschiedenis van Stroobant weer duidelijk.

De van antinomianisme beschuldigde predikant had, zooals wij de vorige maal gezien hebben, beproefd het rapport der gedeputeerden te weerleggen. Het stuk was in handen van dezen gesteld om toch nog eens goed te onderzoeken, of den beklaagde niet een valsche schuld was aangewreven.

Den igden Januari zijn we weer te Middelburg. Om rechtvaardig te wezen moeten we weer naar de consistoriekamer der Koorkerk, om de verantwoording der classicale afgevaardigden te hooren.

Terecht beklagen zij zich over Stroobant's bewering, dat zij zich door partijdigheid hebben laten leiden. Neen, niet enkele personen hebben de classis van Walcheren verleid, om het beroep naar Gapinge suspens te houden.

Negentien predikanten en 42 ouderlingen hebben dit besluit genomen, tegen vijf predikanten en drie ouderlingen, die Stroobant stil hadden willen laten trekken naar zijne nieuwe gemeente. Eenige dezer hebben later toch onderzoek verlangd.

Ook het verwijt, dat zij het antwoord van den beschuldigde op hun rapport van dit laatste bescheiden hebben, om het daardoor van kracht te berooven, werpen zij van zich.

Even klaar toonen de deputaten der classis aan, dat het Stroobant niet gelukt was te bewijzen, dat er geen geruchten omtrent Hattemisterij van hem in omloop waren. Behalve op enkele predikanten, beroepen zij zich op juffrouw Roman, die de classis reeds voor zijn examen had willen waarschuwen, ook op zijn eigen getuigenis. Wel is waar heeft collega Stroobant hiertegen andere getuigen, zelfs attestatiën van dassen en kerken gesteld, maar van deze zijn de meeste verouderd en die van Hoeck niet onpartijdig. Wat de feiten op schip en wagen betreft, daar zijn te veel betrouwbare getuigen voor de waarheid onzer voorstelling, terwijl degenen, die onzen ambtgenoot in zijne voorstelling der zaken helpen, of de zaak niet juist begrepen hebben, óf leugenaars zijn. Tot de eersten behoort Jan Jansen de smid, een eerlijk man ja, maar oud.

»Oud", roept opeens Stroobant al lachende, »oud, een man van omstreeks 30 jaren. Nu, als de andere punten door de commissie behandeld even juist zijn als deze, kunt ge wel zien broeders, dat ik terecht geklaagd heb over partijdigheid."

De voorzitter verzoekt Ds. Stroobant zich te matigen in zijne uitdrukkingen. Vervolgens geeft hij het woord aan den afgevaardigde, die sprak, om zich te verantwoorden.

Hierop laat Ds. Schorer zich hooren: »Hét spijt mij, dat Ds Stroobant ons in de rede gevallen is. Hij had later kunnen spreken. Nu hij echter niet gewacht heeft, moet ik even opmerken, dat de bewering van Stroobant zijn zaak niet beter maakt. De oude Jansen is een eerlijk man, wij hebben tot nu toe dezen gehouden voor broeder Stroobant's getuige, nu blijkt het diens zoon, ook Jan Jansen geheeten, te wezen, met wiens woorden wij te rekenen hebben. Nu, hij is een windbuil. Verder, Willem Boudewijnsz, is een onheilig man, misschien een Hattemist, die eene zijner bloedverwanten, welke hij voor de verklikster hield, uitgescholden en een ruïneerster van Ds. Stroobant genoemd heeft. Getuigen woorden van hem als deze : »-Ö« predikanten bedriegen de menschen, als zij de placUs Matth, 7 .• 13 verklaren van de nauwheid des wegs, om zalig te worden en dat in dezen tijd." „De weg is niet nauw, maar ruim, daar zullen niet weinigen.^ maar velen zalig worden., anders zou de duivel meer zijn, dan Christus." „Ik wil mijn hoojd laten ajhouwen, indien zeker predikant (Ds. Stroobant), niet met mij van hetzelfde gevoeleti is.”

Ds. Stroobant zwijgt en de afgevaardigden gaan voort, betoogende, dat het wel iets wonderlijks is, dat Ds. Stroobant zijn gansche gesprek met julïr. Roman vergeten heeft. Niet minder vreemd oordeelen wij het, dat hij oordeelt alle ketterijen te moeten kennen en in de gemeente bespreken. Doch hoe dat zij, eerwaarde broeders, vast staat, dat Ds. Stroobant leeringen leert in strijd met Gods Woord. We hopen hartelijk, dat hij dit zal terug nemen en daardoor ons en de gemeente van Gaping verblijden.

De gedeputeerden hebben hun taak volbracht. De Classis is over hen tevreden en sluit zich aan hun laati sten wensch aan, hopende, dat »Ds. Stroobant zijn fouten en onvoorzichtigheden zal belijden." De beklaagde verzoekt echter copie en zal daarop antwoorden.

Van antwoorden komt echter niet. Veertien dagen later stelt hij een accommodement, een schikking, voor. Hij is bereid satisfactie en contentement te geven, wanneer het mogelijk is

1. Hij loochent, dat hij Hathemist is.

2. Hij belijdt de zuivere leer.

3. Hij verklaart, dat hij de waarheid gesproken heeft.

4. Hij belooft voorziéhtiger te zijn.

Hoe durft Stroobant dit echter een accommodement noemen. Neen, daarmee kan de Classis niet content zijn. Toch zal hem welwillendheid betoond worden, want de gedeputeerden zullen zijn voorstel onderzoeken, mits de voorsteller verzekere, dat hij op hunne vragen zal antwoorder. Deze belooft dit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 20 maart 1887

De Heraut | 6 Pagina's

Iets over het Antinomianisme in de 17e eeuw.

Bekijk de hele uitgave van zondag 20 maart 1887

De Heraut | 6 Pagina's