GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Eng-eland. Uit de Episcopale kerk.

Protest tegen de benoeming van Dr. Dods tot hoogleeraar bij de Vrije Schotsche kerk.

Wat te denken van eene vergadering van dienaren eener Protestantsche kerk, die een pleidooi voor de komedie, door een tooneelspeler gevoerd, aanhoort, en op een anderen tijd tegenwoordig is bij het vieren van de Hoogmis? Dit is op het Church-congress der Episcopale kerk geschied. Dat velen dergelijke dingen met bezorgdheid gadeslaan is waarschijnlijk; doch een tiental jaren geleden zou er luider protest tegen aangeteekend zijn. Nu wordt er haast over gezwegen en het schijnt, dat men om groote menigten op congressen enz. te verzamelen, alles voor geoorloofd houdt.

Wereldschheid heeft den boventoon en de waarheid struikelt op de straten. Dit is, helaas niet enkel het geval in de kringen van de Episcopale kerk, maar ook onder de Dissenters.

Spurgeon klaagt er over, dat, wanneer men toont niet meê te willen afdrijven op den stroom van het ongeloof, de meest geëerde broeders als niets beschouwd worden, en zegt voorts: »Een diepe slaap is gevallen op menigeen, die zelf nog gezond in de leer is, zoodat zij droomen, dat alles wel is, terwijl de vijand de ernstigste onheilen in de kerken heeft aangericht. Het is nauwelijks mogelijk om er aan te twijfelen, dat er een booze afval plaats heeft; maar zij trachten zich te overtuigen; dat het kwaad nog niet ver rondom zich gegrepen heeft, dat het niet ernstig is. De dag zal aanbreken, dat zij zullen ontwaken, om de naakte waarheid te zien, en dan zullen zij zichzelven te veroordeelen hebben, dat zij »vrede, vrede" geroepen hebben, terwijl er geen vrede kon zijn."

De benoeming van Dr. Dods tot hoogleeraar ter opleiding van leeraren voor de Vrije Schotsche kerk heeft een protest uitgelokt, en dit is een lichtpunt bij zooveel schaduwzijden, als men in Engeland opmerkt. De kerkeraad van Dingwall heeft een aanklacht over Dr. Dods' onrechtzinnigheid ingediend, die door den kerkeraad van de Vrije kerk van Edinburg moest onderzocht worden. Maar hoe heeft dit lichaam de zaak behandeld? Op een beleefde manier is den mannen van Dingwall aangeraden, zich met hun ei^en zaken te bemoeien. Alsof de onrechtzinnigheid van een hoogleeraar, die geroepen is, om jongelieden op te leiden voor het leeraarsambt, niet eene zaak was, die alle kerken betreft! Maar de kerkeraad van Edinburg was van een ander gevoelen. Hij wilde geen vervolger en rechter tegelijk zijn. Het comité van het college behoort eene aanklacht te formuleeren, volgens den Edinburgschen kerkeraad; mocht dat lichaam daartoe ongenegen zijn, dan was het de tijd voor de malcontenten van Dingwall, om tusschenbeide te treden. Voorts wijst de kerkeraad Schotlands hoofdstad er op, dat de zinsneden, die ter beschuldiging van Dr. Dods aangehaald waren, lang voor zijne benoeming tot hoogleeraar waren uitgesproken. Een nietige uitvlucht voorwaar!

Wanneer de kerkeraad van Dingwall zijn verzet tegen den benoemden hoogleeraar mocht voortzetten, zoo wordt door de Nonconformist voorspeld, dan zal hij zeker zijne vermetelheid betreuren. Dit gelooven wij niet; wel meenen wij, dat de mannen, die te Dingwall strijden voor de handhaving van de leer der kerk, voorloopig weinig succes zullen hebben in de oogen der menschen De woorden, waarover de kerkeraad van Dingwall zich bezwaard gevoelt, zijn door Dr.

Dods uitgesproken in eene leerrede, waarin, hij de vraag: »Wat is een Christen? " zoekt te beantwoorden. Zelfs de Nonconformist moet toegeven, dat daarin uitdrukkingen voorkomen, »die, vooral als zij gerukt worden uit hun verband, barsche godgeleerden, die een systeempje van onfeilbare godgeleerdheid hebben overgeërfd, waarmede zij hun buurman kunnen verketteren, van afkeer kunnen doen terugdeinzen.

Men ziet hieruit, hoe men over dezulken oordeelt, die niet mede kunnen gaan met het veldwinnend modernisme.

Het voorstel van den heer Balfour in het Engelsche parlement gedaan, om een Roomsch-Katholieke Universiteit op staatskosten in Ierland te stichten en te onderhouden, heeft sommige Protestanten in Engeland toch ongerust doen worden. Daarbij wint het Ritualisme en het Socendotalisme in Engeland steeds meer veld, zoodat aan den eenen kant altijd meer Roomsche plechtigheden in de Episcopale kerken worden ingevoerd, terwijl anderzijds altijd meer nadruk gelegd wordt op het priesterlijk karakter van de Anglicaansche geestelijkheid, en het woord «priesterlijk" in Roomschen zin te verstaan. Geen wonder, dat de geesten wakker worden. Maar jammer, dat de beweging in een verkeerd spoor loopt. Den 31 sten October werd in de groote zaal van Exeter Hall eene meeting gehouden, die seen Protestantsche demonstratie" zijn moest.

De voorzitter dier reusachtige bijeenkomst zeide o. a. bij deze gelegenheid, »dat, wanneer Rome maar de macht had, de galg weder in Engeland zou worden ingevoerd." Het is ons niet bekend, dat in eenig land, waar Rome op dit oogenblik alles te zeggen heeft, de brandstapels weder rooken. De predikant Barras merkte zeer scherp op, dat, »als tentoonstellingen beschouwd, altaren en beelden niet konden wedijveren met de vertooningen van Barnum en Buffalo Bill."

Er werd door de vergadering te kennen gegeven, dat de groote meerderheid van Groot-Brittanje getrouw bleef aan de beginselen der Reformatie; dat men moest vooruitzien en voorwaarts schrijden, in plaats van zich te verzamelen rondom de zerken van reeds begraven bijgeloovigheden. Dit is gemakkelijk uit te spreken, maar is het waarheid? .

Dr. Wijlie, die meer dan een halve eeuw tegen Rome kampte, trok te velde tegen het oprichten van een Roomsche Universiteit in Ierland, en andere sprekers tegen het plan van de «Convocation», de vertegenwoordiging van de Episcopale kerk, om van lieverlede het kloosterleven in de kerk te brengen

Doch van eene belijdenis van schuld en eene erkentenis, dat het Engelsche volk, door de leer, door de Reformatie hergeven, prijs te geven, op Roomsche paden was teruggeleid, was geen sprake. De beweging, die in Engeland op touw gezet is, zal, naar onze meening, even weinig uitwerken, als ten onzent de Aprilbeweging-

WiNCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 17 november 1889

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 17 november 1889

De Heraut | 4 Pagina's