GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Officieele berichten uit de Ned. Geref. kerken.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Officieele berichten uit de Ned. Geref. kerken.

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Gecombineerde classis van Zeeland.

Verslag der Classicale samenkomst op Woensdag 13 Mei 1891 te Vlissingen gehouden,

Door afwezigheid van Ds. Wolf van Seroos-n kerke opent Ds. Klaarhamer de vergadering. ZEerw. laat Psalm 33 : i zingen, leest daarna Jesaia 62 en gaat voor in 't gebed.

Aanwezig zijn 15 kerken met 27 keurstemmen, terwijl nog 4 broeders zonder keurstem de vergadering bijwonen.

Den broeders uit O. en W Souburg, die voor de eerste maal de vergadering bijwonen, wordt een woord van welkom toegesproken.

Naar toerbeurt is Ds. Hulsebos voorzitter, en worden door den voorzitter met goedkeuring der vergadering Ds. Vrolijk tot scriba, Ds. Klaarhamer en br. Kuyper Boone, ouderling te Tholen, tot assessoren aangewezen.

De vragen naar Art. 41 D. K. O. worden gedaan en naar genoegen beantwoord. De kerk van Gapinge vraagt advies in een tuchtzaak, welke haar wordt gegeven.

De korte predicatie kan niet gehouden worden wegens afwezigheid van Ds. Wolf, van Axel, zij wordt thans op zijn verzoek verdaagd tot de vergadering in September.

Omtrent een ingekomen circulaire, inhoudende een regeling van den arbeid der Zending in de provincie Noord Brabant, wordt een commissie van prae advies benoemd, bestaande uit Ds. Wolf, van Serooskerke, Ds. Klaarhamer en br. Boone, ouderling te Koudekerke. Tevens wordt den actuarius opgedragen te vragen, dat aan eiken kerkeraad een ex. wordt toegezonden.

De behandeling van een schrijven van de Deputaten voor hulpbenoevende kerken, wordt uitgesteld tot de behandeling van het rapport der deputaten voor de zaken van hulpbehoevende kerken buiten de classis.

Op een schrijven van de eerw. heeren B. v. Schelven en Kühler, inhoudende verzoek om stoffelijken steun voor de Ned. Vereeniging van Vrienden der Waarheid, wordt besloten, aan die vereeniging 15 gulden te zenden uit de kas voor noodlijdende kerken, als een bewijs dat de hulp der vereeniging, aan de vacante kerken bewezen, wordt op prijs gesteld.

Een schrijven uit Gapinge wordt gelezen, doch niet behandeld, daar de kerkeraad in oeten deze zaak nog geen beslissing heeft genomen.

De rekening en verantwoording van den classicalen qnaestor wordt nagezicn en goedgekeurd.

Aan Ds. Wolf, van Serooskerke, wordt toegestaan het kort historisch verslag van den arbeid der Zending, zooals deze door de classis Walcheren is verricht, op een volgende vergadering te leveren.

De verschillende commissies, overeenkomstig Art. II der Prov. Regeling, worden gecontinueerd.

De kerkeraad van Middelburg vraagt: a. »of de classis toestemming kan geven, dat de laatste door deze kerk gehouden collecte voor noodlijdende kerken, aan de kerk van Helmond wordt gezonden tot aflossing der schuld; " en b. »dat de classis besluite uit het fonds voor noodlijdende kerken een zekere som jaarlijks toe te zeggen voor aflossing en rente; en tegelijkertijd in de Jferaut de kerken op te wekken, dat alle classes desgelijks zullen handelen." Daaromtrent wordt besloten uit het fonds van noodlijdende kerken een gelijke som als de laatst te Middelburg gehouden collecte bedraagt, voor het voorgestelde doel aan de kerk van Helmond te zenden, en tevens jaarlijks, ttit wederopzeggens toe, 20 gulden te zenden uit hetzelfde fonds voor aflossing ea rente, onder voorwaarde dat de leening gesloten wordt.

De kerk van Serooskerke vraagt nu een zaak ter tafel te mogen brengen, vóór de andere voorstellen worden behandeld. De vergadering staat dit toe. Zij vraagt alsnu advies in een tuchtzaak, welke haar wordt verstrekt.

Voorstel /. wordt nu behandeld. De kerk van Oostkapelle vraagt de goedkeuring der classis op de door haar met Grijpskerke gc-

troff'en regeling tot combinatie. Na langdurige bespreking wordt deze zaak verdaagd tot een volgende of buitengewone vergadering.

Een soortgelijke regeling tusschen de kerk van St. Laurens en Gapinge wordt door de classis goedgekeurd.

Op voorstel van de kerk van Serooskerke wordt door de classis besloten. Art. 5 van de regeling voor de kerkvisitatoren te schrappen.

De kerk van Oostburg vraagt of er ook bezwaar in is, attestatie af te geven naar de Chr. Ger. Gem. te Schoondijke.

De classis is van oordeel dat tusschen kerken, die geen kerkelijke correspondentie hebben, ook geen attestaties kunnen gewisseld worden en dat het aangaan van kerkelijke correspondentie, waarvan erkenning van attestaties het gevolg is, alleen door de Synoden kan geschieden als zijnde een gewichtige aangelegenheid, die alle kerken raakt.

De kerk van Middelburg wordt als classicale kerk aangewezen.

Censuur behoefde niet te worden toegepast. De omvraag wordt gedaan, en om 6 uur sluit de voorzitter deze vergadering met dankzegging.

Op last der vergadering,

W. A. VROLIJK JR.

//. t. scriba.

stellingen der Grieksche kerk beaamt; een Gereformeerde kan zich ook aldus noemen, wanneer hij de stukken der Gereformeerde religie belijdt; evenzoo een Baptist Welk geloof, welke leer of belijdenis zal nu het blad, dat men oprichten wil, verdedigen ? Dit is ons niet gebleken. Wanneer men van zins is, enkel de resultaten der moderne critiek over den Bijbel te bestrijden en men is er niet op uit om ook de waarheid Gods tegenover de vele dwalingen die in deze dagen openbaar worden uit een te zetten, dan kan men voorspellen, dat het nieuwe blad tot verdediging der rechtzinnigheid niets of weinig zal uitrichten. Maar juist daarom is het noodig, dat de redacteurs zich er rekenschap van geven, welke leer zij tegenover de aanvallen van het geloof willen ontwikkelen en handhaven. Met vage termen als: de grondstukken van het Christendom, de fundamenteele stukken der leer, is men niet gereed.

Dat er een degelijk tijdschrift noodig is om den wassenden stroom van het ongeloof te keeren, is aan geen twijfel onderhevig. „Wanneer men meent dat eene ontbindende godgeleerdheid de kerken verlaat, bedriegt men zich zelven. De heeren van die partij hebben gemeend, dat zij wat te spoedig gesproken hebben, en daarom is het wachtwoord gegeven zich rustig te houden; maar in onderscheidene deelen van het land breekt het onvervalschte vergif los, het­ j geen dient om te bewijzen, dat het nog steeds even verderfelijk is, waar het zich durft voor te doen gelijk het is. Maar over het algemeen wacht men zijn tijd geduldig, want in deze kunst en in alle andere is men wel onderwezen. Laat eene verandering van omstandigheden de slang uitlokken uit zijn duisteren schuilhoek in de zonneschijn te komen, dan zullen wij een fraaie voorstelling zien.

De verwoestingen van dit bedekt ongeloof in de gezinnen van zijn belijders aangericht, zijn hartverscheurend. In de kringen van jonge . werklieden is de invloed van het vermomd ongeloof allerlreurigst, jammer maar dat de menschen die tot eiken prijs vrede willen hebben op het gebied van den godsdienst, daar geen denkbeeld van hebben. Ook ligt deze jammer voor de deur van onze vereenigingen en unies, die toegelaten hebben, dat het gif werd verspreid, soras zelfs eenigermate haar stempel er op plaatsende. Predikanten hebben boeken, met weinig aanmerkingen, aanbevolen, die de zielen verwoesten, en de zonde ligt aan de deur. Dat er geen meer kerken gebouwd worden, is wellicht het minste van alle kwadan ; maar waren de Christenen op hunne plaats, zij zouden het als eene ramp beschouwen, roepende om dagen van verootmoediging en gebed. In plaats daarvan gaal het proces van het ongeloof snel voort, en predikers en gemeenteleden hebben daar vrede mede. Een predikant met Unitarische gevoelens (d. w. z. het leerstuk der Heilige Drieëenheid ontkennende) schoon hij een eerste plaats innam onder de mannen der congregationalistische kerken, verklaart, dat de leden van zijne kerk, hem ver vooruit zijn gestreefd, zoodat hij nu in de achterhoede zijn plaats heeft, terwijl hij vroeger in de voorhoede te vinden was. Er zijn zulke gevallen ook onder de Baptisten, gelijk menige zaak kan bewijzen; doch de ontwikkeling van het kwaad heeft onder hen niet zulke afmetingen aangenomen als elders."

Aldus beschrijft Spurgeon de toekomst gelijk hij die ziet. Het kwaad is voornamelijk in de Congregationalistische kerken te vinden Een lichtpunt is het, dat de Heere ook die gemeenschep nog getuigen verwekt. Zoo gaf onlangs de predikant Henry, voorzitter van de Congregationalistische unie van Gloucestershire and Heerefordshire, een toespraak uit onder den titel van: «Rationalisme, onmiddellijk gevaar voor de vrije kerken."

Bij de meetings der congregationalisten onlangs te Londen gehouden, werd ook menig woord gesproken dat goede hoop gaf, doch ook kwamen daarbij jonge mannen aan het woord, die aan hun hooghartige verachting van de leer hunner vaderen, lucht gaven. Maar ook zijn er nog jonge mannen, die door dezen geest niet medegesleept zijn.

De heer Henry laakt het, dat de congregationalistische Unie van Engeland en Wales onlangs wel tractaatjes uitgaf tegen het Ritualisme, maar niet tegen het ongeloof. Het is alsof men een kooi*s die velen aangegrepen heeft wil bestrijden, maar over het hoofd ziet, dat de tering menig lichaam met den dood dreigt.

WINCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 14 juni 1891

De Heraut | 4 Pagina's

Officieele berichten uit de Ned. Geref. kerken.

Bekijk de hele uitgave van zondag 14 juni 1891

De Heraut | 4 Pagina's