De verflauwing der grenzen - pagina 86

84 87) Ibidem. II. p. 9 1 : sDamit ist jedoch die Beziehung des Sittlichen zu Gott in'keiner Weise negirt: wir werden ihr seiner Zeit gerecht werden. Aber Gott zum Zwecksubjeci des Sittlichen machen, ist ein Gedanke, der mit der Vorstellung, die wir mit einem höchsten Wesen verbinden, schlechterdings nicht vertraglich erscheint"; en p. 137: »Auch ich erkenne Gott als letzten Grund alles Sittlichen an." Dit is dan zoo bedoeld, dat alles, ook die sGesellschaft," er naar Gods plan komt, en dat uit deze »Gesellschaft," de zedelijkheid en het recht geboren wordt. 88) Strijd om het regt. p. 69'. Zie noot 84, p. 22. Zie over Michael Kohlhaas p. 64 v.v. Ook het duel en de Corsikaansche vendetta neemt hij tot op zekere hoogte in bescherming, p. 65, 6. 89)

Ibidem p. 53 v.v.

90) Cf. FLÜGEL, Die Probleme der Philosophie, Cöthen 1888. p. 240. Over Iherings bestrijding van Herbarts stelsel, zie Geyer und Fienemann, in Zeitschr. für exact. Phil. XI. p. 262. 91) Er zijn drieërlei onderscheidingen: i". die, onafhankelijk van ons denken, in het object bestaan, zooals het onderscheid tusschen man en vrouw; 2". die enkel in ons denken bestaan, zooals de onderscheiding van reëel en ideëel, subject en object enz.; en 3". dezulke, die wel geestelijk van aard zijn, maar toch door onze menschelijke daad, een bestand ook buiten ons krijgen, zooals die tusschen jus constitutum en jus constituendum. 92) Dr. A. PiERSON, Eene Levensbeschouwing. Haarlem 1875. II, 268, 9. Bedoeling van Pierson is dat hierdoor allengs ook »het onderscheid tusschen man en vrouw verdwijne." 93)

T H I L O , 0.1. II. p.

427.

94) Zie over den strijd, die hierover gevoerd i s : UEBERWEG, System der Logik. Bonn 1874. 4e ed. p. 219 v.v.; B. ULRICI, System der Logik. Leipz. 1852, p. 123—133; Dr J. H. LoEWE, Lehrbitch der Logik., p. 55 v.v.; WuNDT, Erkenntnisslehre. Stuttgart 1880. I p. 508. En wat Hegel zelf aangaat, zijn Wissenschaft der Logik., i. 2 p. 66. VoUstand. Ausg. Berlin 1841. Deel IV. p, 64 enz., en Encyclopaedie % 119. Hoezeer Hegel ook op andere punten aan de logica geweld aandeed, is bekend. Zie TRENDELENBURG, Logische Untersuchungen. Lpz. 1862. 2e ed. II. p. 201, 261, al. 95) Dit beteekent, dat de wereld niet mocht gedacht, als jonger dan God, noch als wezenlijk iets anders dan God, maar alleen als voor ons besef van God onderscheiden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen