Calvijns invloed op de reformatie in de Nederlanden voor zooveel die door hemzelven is uitgeoefend - pagina 169

161 lang ïtrouw bleef aan de zaak der Hervorming", inderdaad levenslang haar ontzaggelijk heeft benadeeld, zelfs veel meer dan geschied is door haar ergsten tegenstander en vijand. De betrekking, waarin hij tot Calvijn heeft gestaan, is te kennen, behalve uit allerlei brieven in den «Thesaurus epistolicus Calvinianus", waarin over hem gesproken wordt, vooral uit de tusschen hen gewisselde brieven en strijdschriften. Van de hier bedoelde correspondentie zijn echter alle brieven van Calvijn aan hem, en ook vele brieven van hem aan Calvijn (en aan diens vrouw), naar het schijnt, verloren gegaan. Nog bewaard en uitgegeven zijn 22 brieven van hem aan Calvijn, die echter niet alle genoegzaam kunnen worden thuisgebracht, daar de dateering soms ontbreekt, en soms onvolledig of onduidelijk is. Zij zijn geschreven, gelijk bij sommige om de genoemde reden slechts met meer of minder waarschijnlijkheid gesteld wordt: uit Parijs (?) voorjaar '45 (?), uit Parijs 20 en 31 Juli '45, uit Straatsburg 7 Oct. '45, uit Parijs 5 Dec. '45, uit Parijs (?) 13 April '46 (?), uit Parijs 28 Nov. '46, uit ? 1546 of 1547 (?), uit Lyon 11 Nov., en Nov. of Dec. '47, en 2 Jan. en 25 Maart '48, uit Frankrijk 1548, uit Bourges 12 Mei '49, uit ? 1 Maart '51 (?), en nog tweemaal in 1551 of 1552 (?), uit Frankrijk 5 Sept.'52, uit Lyon 5 Nov. '52, uit Straatsburg 20 Febr. en 26 Oct. '55, en 24 April '56. De zes brieven, waarbij hier een vraagteeken geplaatst is, zijn in Calv. Opp. niet te vinden op de plaats waar zij chronologisch, naar gissing, thuis hooren, maar in het »Supplementum" van de brievenverzameling. Vol. 20, p. 377—381, 4 0 2 - 4 0 4 , en 536 sq. De schriftelijke strijd, dien Balduinus met Calvijn gevoerd heeft, is veroorzaakt door een boekje, dat zijn landgenoot en vriend, de «irenische" Roomsche George Cassander (uit Cadzand, in Zeeland) geschreven, maar nog niet uitgegeven h a d : De offiiciopiiacpublicae tranquillitatis vere amantis viri, in hoc religionis dissidio; welk boekje Balduinus in 1561 anonym in het licht gaf en toen in Frankrijk verspreidde, om ook hierdoor, gelijk hij ter zelfder tijd nog op andere wijze beproefde, de Gereformeerden aldaar, die in beteekenis en invloed zeer vooruitgingen, zooveel mogelijk tegen te werken. Door velen werd hijzelf voor den schrijver gehouden, ook door Calvijn; en deze gaf toen aanstonds een tegenschrift, onder den titel: Responsio ad versipellem quendam mediaiorem, qui pacificandi specie rectum Euangelii cursum in Gallia abrumpere molitus est; ijói (afgedrukt in Calv. Opp., Vol. 9, p. 524—560). Hierop volgde spoedig een antwoord van Balduinus, getiteld: Ad leges de famosis libellis et de calumniaforibus commentarius; 1^62; waarin hij Calvijn zeer ten kwade duidde, dat deze hem als den schrijver van het door hem verspreide boekje bestreden had, en voorts op heftige wijze Calvijn persoonlijk aanviel. Deze gaf toen even spoedig weder een tegenschrift, onder den langen titel: loannis Calvini responsio ad Balduini convitia. Ad leges de transfugis desertoribus et etnansoribus, Francisci Balduini epistolae quaedam ad loannem 11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen