GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

HET JAAR 1922.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

HET JAAR 1922.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

I.

De evangelist onder de ongelo.oifspr.o.feten, Nietzsche, predikte a, ls Ihiet zfektere verlossingsmiddel: de wil tot macht.

Velen ihebben in zijn evangelie geloofd en gelooven er nog in.

Zij achten eclhter de volheid des tijds nog niet gekoinen.

Nog dieper |m.oet'ide Inensehjheid in haar ellende verzinken.

Zij moet eerst nog wanhopiger w.orden.

Dan zal zij opstaan en spreken: ik wil. Ik wil de macht.

Het evangelie van Nietzsche kreeg in 1922 een schoone kans.

Do behoefte ftan verlossing, niet Zioozeer uit religieusen, lals wel uit oeconomischen en politiek'en, Ker en 'djajax .ook uit mioreelen nood, werd nog schreiender opeiibaax dan in het jaar, dat vooraf ging."

De herlevingsvleujgjes, die ziqh in 1921 nog vertoonden, bleven in 1922 zioo goed als uit.

De mionschheid lijdt schrikkelijk, malar haar kan niet eens een morfinespuitje worden gegeven.

De morfine söhijnt op.

Wanneer er één iVoHc was, dat de wil tot macht had, het z.ou goedkoope veroveringen maken.

Het zou de internationale vesting' geopend en de kracht tot verweer 'gebroken vinden.

Zou de tijd voor de vestiginjg' va.n een nieuw wereldrijk ooit zpo^ gunstig geweest zijn als nu?

Maar dit is ihet menschelijk-traigische en het Goddelijk-ironische in den toestand van vandaag: het evangelie van wereldoverwinning door het geloof verwerpt men, Jiet evangelie van den wil tot macht neemt men iaan. Doch er is geen wil tot m'acht.

Wensch naar wil tot mlacht is er wel. • Wil tot tóacht 'zielf niet.

Gij t, ast het verschil.

Een zenuwlijder meent, dat hij geen kracht heeft om te loopen. De arts beduidt hem', dat die kracht hem niet ontbreekt, miaar dat er iets schort aan zijn wil, .wjaardoor hij van ide aanwezige kracht niet het rechte gebruik Js'an maken. De patiënt wordt boos op izichzelf, Vermiant zic|h en zégt: ik wil. Hij gaat aan den wandel. Maar hij heeft nog geen honderd meter a.fgelegd, < ot hij ziak't ineen. Ziet ge wel, zoo fclaagt jhij, dat de dokter mij heeft bedrogen. Ik wilde iwiel, m'aar 'ik' had de kracht niet. Maar hij begrijpt niet, dat een voornomen van een oogenblik sleahts een wensch is en geen wil. Wil kemaeilrt zich door het constante, het standvastigie, het volhardende. De larm'e man bleef niet co.nstant in zijn willen. Daarvoor was zijn wil te zeer verzwakt.

Dat nu Ikunt gij alom in de wereld waarnemen: wilsverzwiafting. De symptomen traden in 1922 duidelijker op dan daarvóór.

De menschheid heeft jhet voornaamste deel van 2i]n wilskracht in iden oorlog Verbruikt. De oorlogvoerenden door de schier bovenmenschelijk'e inspanning om' met te verliezien. De neutralen door de zorg om hun grenzen te beveiligen.

Toen bij ihét sluiten van den vrede de reak'tie kwam, diende men eerst af 'te wachten of de menschheid nog genoeg wilsreserve had om', in een andere richting zich te ontwikkelen. •%? #».

Men hoopte in 19, in.'20, in 21.

Maar in 22 kan veilig .de di0, gnose opgemaakt: de wereld is lal te ver "weg. De wilsreserve beteekent weinig meer.

De menschheid is zenuwpatiënt geworden, wil wordt laangezien voor wil.

Vandaar de talrijke nieuwe 'koersen, die worden aangewezen en ingeslagen.

Maar het zijn de nieuwe koersen van den dronkaard, wiens verstand door den alkbhol is beneveld en wiens iwil is verlamd. Het gaat achterwaarts, voorw, aiarts, links, rechts.

Een nieuwen koers in'oet het uit. Doch het behoort een vaste koers te zijn. En dien weet men niet te vinden. Men leeft op de „bonne fooi".

Men wil schier alles, 'als taien fhiaar uit de misère 'koimt.

Wie echter a11es wil, heeft geen Wil.

En het kleine .beetje wil, dat in het volk'erenleven is overgebleven, wordt nog misbruikt om' de hulp af te wijzien .van Hem, die; als onze Komng van Isrels Gods is gegeven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 december 1922

De Reformatie | 8 Pagina's

HET JAAR 1922.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 december 1922

De Reformatie | 8 Pagina's