Het Spel.

(Adres: Ds K. KcrnliouL Mzn, Vroolantl. (U.))

II.

Ons bleek, boe bet spel, als actie die uit innerlijken levensdrang .opkomt 'On niet vra.agt naiar eenig bepaald nuttigheidsdoel, wel verre van uit den booze te 'zijn, integendeel 'door God-zelf in Zijn scliep'ping gewild en ingeweven is, en zelfs bij ons, menseben, eer naglimp is van ons' geschapen-zijn naar Gods beeld, dan. dat ze da.armee in tegenspraalk zou staan.

We kunnen gerust zeggen, dat het spel zi')ó inbaerenl. is aan onze natuur, dat het, als vainz'elf bij ons optreedt; en eerder en gemakkelijker naarmate we naar geest en lichaam een betere gezondheid genieten.

We keinnen allen het „spel der verbo(dding". Ook het „woordenspel". We beworrderen het „vernuttsspel" van de vindingrijken; ea het sp'el v-an onschuldige scherts minnen we in onze gesprekken als het zout in de spijs.

Een verkeer, daf het spel in dezen vorm als

contrabande uitsloot, zou ook de ernstigfste onder ons als ongenietbiaar mijden.

Nu is dit alles natuurlijk wel iets anders dan het spel, zooals het opschrift boven dit stukje (laaraan doet denken. Maar toch niet in, dien zin, (lat liet er niets meê zou hebl)en uit te staan.

Inlegendeel, het hangt rhet dezen onuitwischbaren trek in onze natuur rechtstreeks saam. Het is eigenlijk niets anders dan het bewust zoeken van wat in 't gewone leven spontaan voor den dag komt; < : lan Ixit geven va.n een vasten gemeeiis(: ha|ïSV'(H'm aan wa, t in hel, verkeer geheel vrij on individueel optreedt.

Wie dit verband eenmaal ontdekte, zal er nooit aa, n. denken alle spel, vooral niet alle gezelschapsspel kortweg in den ban te doen.

Inlegendeel, hij zal inzien, dat het gei'ielsc.h.apsspel, wijl he^ tot volle rec^hl doel komen don social(Mi Irek, die in alle neiging tol het spel aan den dag komi, eer boven h(> l individueelé staal dan daarbenéden.

Intusschen. is (laarme(~> niet alle spe!, ook niet alle, gezelschapsspel geijkt als den christen geoorloofd.

Hier, zo(nvel als overal geldt voor wie iCiod vreest de groote. en absolute regel, waarin onze Heere Jezus Christus, heel den wille Gods, zooals ze ons in 'Gods heilige Wet geopönbaard werd, saanivatte: , , Gij zult den Heere uwen God liefhebben me! gelieel uw hart, met geheel uwe ziel, met gelieel uw verstand en met al uwe krachl. Uit is het eerste en het groote gebod. Hn hel tweede, daaraan gelijk, is: Gij zult uwen , naa, s(e liefhebben als uzelven. Aan deze twee geboden hangt de gansche Wet en de Pirofeten".

Aan de klem van dezen goddelijken regel ontkomt een christen nooit en nergens.

En alle spel, dal, in welk opzicht dan ook, met dézen regel in strijd komt, moet daa.rom dooi' wie den Heere vreezen wil, wat prijs er ook voor moet gebracht, worden geschuwd en vermeden.

Anders: naar het doel, dat hij' stelt, drukte de Ajtostel Piaulus de groote levenswet uit in bel: , , Hetzij gij eet, hetzij gij drirtkt, hetzij' gij iets anders doet, doet het al ter eere Gods".

Bij het licht van dit woord vraigen we in de eerste plaats naar het doel van het spel.

En dan zegt het woord zelf van den Apostel ons al aia, nstonds, dat we niet mogen toegeven aan de overspannen geestelijke opvatting, als zouden we met ieder spel in de eerste en in de eeiiige pla.afs moeten bedoeJen, rechtstreeks de eere des , Heereii te dienen.

Elk onzer toch beseft, dat het zóó door den Apostel niet bedoeld kan zijn.

Hij spreekt van eten en drinken. En nu staat het voor ons en stond hel ook voor den Apostel vast, dat elk mensch, óók een geloovige, eet en drinkt met als naaste doel: e onderhoiidin:2; van zijn lichaam. ïoch sluit dit de eere Gods bij ons eten en drinken allerminst buiten. Het is toch zóó, dat wie God vreest, zich in heel zijn leven en arbeiden, en daarmee ook in zijn lichaam, aan zijn {Jod gebonden weet, en het alles in Christus a, an de eere van zijn Vader in de hemelen begeert dienstbaaj te stellen. En het is nu via d(5ze begeerte, dat, ook afgezien v^an zijn bidden en danken vt'jór en na eiken maaltijd, de onderhouding van zijn lichaam in eten en drinken, bij wie God vreest, gericht is op de eere zijns Gods.

En op dezelfde wijze kan nu ook het spel bij een christen de eere des Heeren dienen en da, ardoor in overeenstemming zijn met het eerste en groote gebod, van de liefde onzes Gods.

Doch dan moet ook, evenStls bij het eten en het drinken, het naaste doel bij liet spel met dezen regel niet in strijd zijn, 'en liggen binnen den kring van wa, t het verder-af liggende en hoogste doel onzes levens dienen kan.

En naar dezen maatstaf is dan aJ aanstonds geoordeeld sdlp spel, dat niets hedoeit dan wat we , , tijd-dooding" of , , tijd-verdrijf" noemen, en eveneens alle spelen uit gewin-of eerzucht.

We behoeven dit wel niet met veel woorden te bewijzen.

Een (diristen kent te goed de waarde 'van den tijd, om niet te beseffen, dat tijd-dooden en tijdverdwijnen heel wat erger zonde zijn clan b.v^ geld-verspillen. Tijd is mé(h' dan geld.

Hij weet óók, dat niet het spel, zou 't ook .geen dobbel-of lottospel zijn, maa.r troiiwo arbeid in 't beroep dal God ons aa, nwees, de weg is tot verkrijging van stoffelijk bezit.

En de eerzucht is hem, in eiken vorm, niet het minst als ze bevrediging zOekt in wait al te nietig is om een mensch waarlijk tot eere te strekken, en daarenboven in het overtroeven van den naaste, zulk een gruwelijke - zonde en waarvan hij zóó goed weet den wortel in eigen hart te dragen, dat het mijden en Adieden van wat haar voedt en prikkelt 'hem ten heiligen plicht werd.

Nu bedoelen we dit laa, tste niet in overdreven zin, alsof daarom elk spel, dat min of meer het karakter van' wedstrijd heeft, te veroordeelen zou zijn. Niet, omdait, er, wijl in bijn'a elk spel de wedstrijd een belangrijk elenlent is — vaa'k jinst dat wat er zekere spanning in brengt — naar dien maatstaf maar zeer weinig spelen overblijven zouden, die een christen geoorloofd zijn. Want dergelijke overweging mag bij een vraag als óns nu bezighoudt, natuurlijk geen oogenblik meespreken. Maar wèl, omdat de eer van het winnen in onze gQwone gezelschapisspielen, ook in de schatting van de spelers-zelven doorgaans zóó gering is, dat er althans op ouderen van jaren wel zelden een prikkel ten kwade inwerken zal.

Intusschen moet ieder hier zichzelf in kennen. Want het is bekend, hoe klein, juist in dit opzicht, ook ouderen van jaren en ernstige christenen soms blijken. Niet tevergeefs zegt een spreekwoord, dat men de menschen o.m. best kent uit hun spel.

Maar met vollen nadruk geldt het bezwaar, dat we daar noemden voor onze kinderen, en bij openbiare wedstrijdspelen voor wat we noemen de rijpere Jeugd.

Voor eerzuchtige karakters onder de kinderen, die nu eenmaail naar een geheel andere maat meten dan wij, ouderen, ligt er in het wedstrijdspel een gevaarlijke prikkel. Een kind, dat blijk geeft er gevoelig voor te zijn, sta men niet toe er deel aan te nemen. i)e stelling, dat juist zulk een kind moet leeren spelen zonder hartstocht, lijkt me zeer bedenkelij'k.

En dat openbare wedstrijden voor jonge menschen verderfelijk moeten zijn, schijnt me al even weinig betwistbaar. .Behalve door het besef, dat men speelt ten .aanschouwe van het publiek, wordt de eerzucht tot het uiterste geprikkeld door de afkeuringen of toejuichingen van de toeschouwers en door de tot in 't belachelijke overdreven huMe aan de winnaars; gezwegen nu nog van andere gevaren, wa, arop> ik later nog de aandacht vestig.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen