Waarbij . . . ?

Zacharias heeft de prediking' gehoo'id. vian-Idie belofte Gods.

Vierhonderd jaar had Go'dl .gezwegen. Nu geeft Hij opeens het volle lidht. Zoo zijki Gods wegen. Hij komt opj Zijn tijd. Hïj weet, wanneer de nacht.

voorbij is. Eii dan wordt het dag. Heelemaal dag. Nu klinkt het woord der belofte: „Hij zal voor Hem henengaan... ”

En de priester telt Hij rekeint Hij telt zijn jaren en die van zijn vrouw. En hij twijfelt: „Waarbij zal ik dat weten? ”

Zoo zijn wij menschen Bidden om de vervulling van de beloften Gods; en wanneer God dan vervulling toezegt, dan gaan wij rekenen, en dan twijfelen we. Ja, immers God kan niet worden nagerekend: Hij moet geloofd worden.

En wanneer de priester twijfelt, dan is God de trouwe. Trouw aan "Zichzelf, maar ook trouw aan Zijii zwakke kind.

Zacharias krijgt straf.

En hij krijgt een teeken.

ïeeken en straf zijn één.

Gods trouw weet den weg te vinden om tegelijk het ongeloof te bestraffen en het geloof een steun te bieden, zoodat Zijn kind, door Hem gebogen. Iegelijk boete kan doen en in aanbidding zijn God kan verheerlijken.

Doch onder Zijn straffen van den twijfelaar, en bij het ongeloof van Zijn priester houdt God toch woord.

Door de bezoeking van Zacharias heen loopt naar Zijn woord de lijn van vermindering ivan den druk der kastijding en de verlevendiging van de hoop op vei-vulling van Gods belofte parallel. „Gij zult stom zijn, totdat dezte dingen geschied zullen zijn.”

In de geboorte-ure van het koninkrijk der hemelen laat God aan Zijn volk zien, hoe Hij doet met den twijfel en het ongeloof Zijner kinderen.

Hij belooft: Gij zult een zegen zien.

Hij spreekt het uit: Ik zal bij U zijn.

Gij zult het.piogen zeggen: Immanuel!

En wanneer gij dan om een zegen hebt gebeden in deze adventsdagen, dan gaat gij rekenen. En dan groeit de twijfel in uw hart. Dan snijdt uw ongeloof de hope weer af. Dan zegt ge: „Waarbij zal ik dat weten? ”

En menigmaal moet God dan kastijden. Hij maakt u stom. Hij ontneemt u 'de mogelijkheid om u uit te spreken tegen Hem, tegen Wien ge u zoo hebt misdragen. Het wordt dan héél doiukér vaak.

Ja, in die donkerheid ontvangt ge uw straf, wijl ge niet hebt geloofd.

En toch is er Gods zegen in, indien ge maar geloovig verstaat, wat God doet. Hij wil u toonen, dat Hij de machtige is in uw leven, dat Hij; Üe beschikking heeft over uw hart. Opdat gij u aan Hem zoudt overgeven. Door Zijn straf wil Hij zich openbaren als de Getrouw© aan Zijn eigen Woord.

Maar, gij, die in donkerheid doolt om eigen ongeloof: gij moogt het weten, dat die God, die getrouw is aan Zijn Woord, óók Zijn beloften houdt.

Opdat gij moed zo^udt grijpen. En geloovig Kerstfeest zoudt wachten.

Misschien is het doaiker geworden in uw ziel; door uw ejgen schuld.

O, zie, wat 'God doet. Zie, wat Hij gedaan heeft.

Bid om te kunnen en te willen zien.

Dan zult ook' gij, naarmate de dag der vei-vulling van Kerstfeest nadert, ontheven worden van den druk van uw straf. Dan zult ook gij al meer wandelen in het Licht. Tot de jubel doorbreekt: „Geloofd zij de Heere... want Hij' heeft verlossing teweeggebracht Zijnen volke”

Dap viert ge Kerst feest.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen