Rapport inzake het Vrouwenkiesrecht.

IV. (Slot.)

Wordt èn in het Rapport èn in de Memorie hoofdzakelijk ü-nderzocht wat meer rechtstreeks uit de Schi'iftuurhjke gegevens aangaande deze materie voortvloeit en leidde dit niet tot een positief resultaat, dieper liggende beginselen werden er weinig in behandeld.

Wij rekenen dit Deputaten natuurlijk niet als een tekortkoming aan.

Zij hielden zich strikt aan hun opdracht.

Bij een zoo uiterst delikaat onderwerp kan dit geen verwondering wekken.

Een breed principieel onderzoek werd van hen niet gevraagd.

En daarom ook terecht door hen niet gegeven.

iVlaar waar dan dat breede prjncipiëele onderzoek ontbreekt, kan het niet twijfelachtig zijn, welke de praktische konklusie behoort te wezen.

In zoa'n geval kan men niet anders adviseeren dan dat de heerschende toestand wordt bestendigd.

Zonder besliste principiëele uitspraak zou de Synode zich vergaloppeeren, indien zij praktisch het Vrouwenkiesrecht invoerde of het recht van de vrouw om deel te nemen aan de verkiezing slechts met de daad erkende.

Ja, gesteld al, dat de Synole over het Rapport heen wel tot een principiëele uitspraak kwam en die uilviel in dezen zin, dat het Vrouwenkiesrecht geoorloofd is, dan zou het nog een punt van beraad moeten uitmaken of het thans wel het psychologisch moment zou zijn om het in te voeren.

Zoo licht zou men daarin een bewijs kunnen zien, dat onze Kerken zich door de onchristelijke emancipatie-beweging hebben laten beïnfluenceeren.

Zeer juist merkt Ds C. Lindeboom op, dat de z.g. emancipatie-zucht slechts in schijn eenige gelijkenis heeft met den eisch om de vrouwelijke kerkleden niet langer van die medewerking uit te sluiten.

Wij weten maar al te goed, dait de voorstanders van het Vrouwenkiesrecht in de kerk, althans in onze Kerken — en wij denken hier b.v. aan wijlen Dr Kuyper — met die zoogenaamde emancipatiezucht niet waren behept.

Inderdaad is het hier s c h ij n.

Maar er zijn ook omstandigheden, dat men zich voor den s e h ij n moet hoeden.

In die omstandigheden verkeeren we nu.

Ja maar — zoo kan men daartegen inbrengen — dan kan elke poging tot verbetering wel bestreden worden met dat „schijn"-argument. , En zoo blijft alles bij het oude.

Dit gaat o.i. echter niet op.

Wij hebben het meer dan eens uitgesproken, dat wc met een redeneering als deze: onze kerken zijn er nog niet rijp voor, niets op hebben.

Waar onze kerken niet rijp voor zijn, daarvoor moeten zij rijp gemaakt worden.

Doch dan moet eerst iets principieel voor de meerderheid in onze Kerken vaststaan.

Dan. moet het eerst principieel een uitgemaakte zaak zijn.

En. als dan enkelen of meerderen er zich tegen verzetten alleen op grond daarvan, dat onze kerken er niet rijp voor zijn, dan moet hun verzet onbillijk worden genoemd en mag men zich daardoor van reformatorischen arbeid niet laten weerhouden.

Maar zoolang een zaak principieel niet is' beslist — al is dat bij sommigen misschien wel het geval, maar dan toch niet officieel door de kerken is uitgesproken — en men toch al tot praktische uitvoering wil overgaan, dan wekt men een schijn, waarvoor men zich heeft te wachten.

Onverwijlde invoering van het Vrouwenkiesrecht lijkt mij zelfs op het standpiunt van Ds Lindeboom niet gewettigd.

En ook die vrouwen, die persoonlijk de overtuiging hebben, dat haar het kiesrecht toekomt, zullen gaarne zich om deze moitieven een onthouding, welke voor haar een „offer" is, getroosten. Waarin is de geloovige vrouw sterker dan in het 'offer?

Overigens, hoe de Synode zal beslissen, is niet twijfelachtig.

Maar principieel is de zaak daarmee niet van de baan.

En aan een principiëele beslissing zal de Synode zich naar het ons voorkomt, niet wagen.

-^ Voorwaardelijke opheifino van schorsing?

Naar aanleiding van de opheffing der schorsing van Dr Van Leeuwen schreven wij de vorige week: „De publicatie (n.l. van de Classis) zwijgt geheel over wat in punt c is aangeduid.

l\iirt c vara het besluit van Assen inzake Dr Van Leeuwen — wij herhalen het hier tot recht begrip - •-luidde: „Zij acht zich echter verplicht uit te spreken, dat in zijne uiteenzetting, met name waar hij handelt over het verband tusschen de eerste hoofdstukken van Genesis en buiten-Bijbelsche verhalen, verschillende dingen voorkomen, zooals op blz. 10 en 11 (in de bijlaigen dezer acta blz. 97) in het rapport der commissie is aangewezen, waarover hij zich nader dient te verklaren".

Nu meldt oais de assessor van de vergadering der Classis Drachten, in Januari gehouden, dat toen reeds inzake dat punt c een uitspira^ak is gedaan.

Hij zendt ons daartoe de „Korte notulen", waarvoor vriendelijk dank.

Deze zaak was ons inderdaad ontgaadr.

In die korte notulen lezen we, dat voor de Classis Drachten door een commissie ad hoc een rapport •vs^erd uitgebracht, waiaïuit blijkt: „a. dat Dr V. L. inzake de in het besluit der Gen. Syn. art. 45.5 sub c bedoelde uitdrukkingen e ene nadere verklaring heeft gegeven, waarin althans de Cl. tot de a. s. Gen. Syn. zal kunnen berusten".

Onze onderstelling, dat Dr v. L. aan de Classis op dit punt „alleszins bevredigende verklaringen heeft gegeven", was dus te gunstig.

De verklaringen waren slechts van dien aard, dat althans de Classis (hiermee zal wel bedoeld zijn: de Classis althans) tot de a.s. Gen. Syn. daarin kan berusten.

Dat is dus een tijdelijk, een voorwaardelijk berusten. S'

De zaak zou op die manier toch op de Generale bynode gekomen zijn.

In Januari schorste de Classis Drachten hem , , op grond van afwijking in de leer en onwilligheid om zich inzake de leer te onderwerpen aan het oordeel der Gen. Syn. wat hij toch met de onderschrijving van het onderteekemngsformulier beloofd heeft".

En in Mei heft de Classis de schorsing op, niet omdat Dr v. L., gelijk zij in Januari gevorderd' heeft, zich inzake de leer onderwerp^t aan het oordeel der Gen. Syn., maar omdat hij belooft over zijn verschil van gevoelen ten aanzien van de beslissing van Assen inza^ke de sLang in woord en ge schrift in vols trekt en zin te zwijgen.

Assen vraagt: over de slang spreken, haar beslissing dienaangaande ten grondslag te leggen aan wat men leert. De Cla.ssis Drachten staat in Januari ook op dat standpunt. Maar in Mei zegt ze: over de slang z w ij g e n.

Onze logische en konsekwente Friezen zullen voelen: dat klopt niet.

Wij onderschatten de moeilijkheden niet, waarin de Classis Drachten verkeerde.

Wij waardeeren het, dat zij alles in het werk stelde om Dr v. Leeuwen te behouden.

Want, als het eenigszins kan, iemand te behouden moet steeds ons doel zijn.

Doch wij kunnen niet anders zien of hier zijn de grenzen van logika en voorzichtigheid overschreden en is er een inkonsekwentie begaan.

Maar er is nog een inkoinsekwentie.

Omtrent de nadere verklaring, welke Dr van L. gaf, wilde de Classis althans tot de a.s. Generale Synode berusten. Alzoo v o o r w a a r d e 1 ij k.

M, aar de schorsing werd oinvoorwaardelijk opgeheven.

De Classis besloot niet de schorsing van Dr van Leeuwen op te heffen totdat de Generale Synode over zijn nadere verklaring uitspraak zal hebben gedaan.

Neen, zij hief de schorsing opi, zonder termijn.

Ook hier zal men weer voelen: dat k 1 o p' t n i e t.

Of is de opheffing van de schorsing misschien voorwaardelijk bedoeld?

Er is vooT ons in de zaak veel onhelderheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen