COUE EN DE ETHIEK.

I.

Ouder „onze mensclien" hoort men telkens de vraag stellen of deze of die geneesmethode wel geoorloofd is.

Vragenbusredakteurs kunnen daarvan meespreken.

Nu kunnen zulke vragen het den officiëeleu beanlwoorder weleens lastig maken, omdat verondersteld wordt, dat hij zoowaX in alles deskundige is.

Toch zit er ook een goede kant aan.

Er blijkt immers uit, dat het onzen meuschen niet onverschillig is, hoe zij genezen worden.

Het gaat er bij hen niet in de eerste plaats om of een geneesmethode doeltreffend is, maar ook naai' Gods gebod verantwoord is.

Vooral vreezen zij bij onbekende geiieesiBethodon in superstitie te vervallen en dat willen zij tot - geen prijs.

Vandaar b.v. dat herhaalde informeeren naai-het magnetisme.

Te meer moet dit gewaardeerd, omdat anderen tegenwoordig het openlijk uitspreken: als ik slechts genezing vind, blijft het mij gelijk of het door een middel is, dat God heeft verboden of niet.

Op dit oogeiiblik trekt de methode-Co'aé in ruimen kring aandacht.

Eenige jaren geleden trad Coué zelf hier te lande meer dan eens op.

En nu hij gestorven is, worden de Coué-demonstraties hier voortgezet.

In de uitstalkasten noodigen opzichtige boekjes om nader met de gedachten van Coaé kennis te maken.

Geen wonder, dat men gaarne wil weten of men bier te doen hfeft met iets, waarover de Gereformeerde ethiek een afkeurend oordeel uitspreekt of niet.

Onlangs hield Dr L. van der Horst voor de Gereformeerde Psychologische Vereenighig een zeer interessant referaat over „De Psychologie van Coué en zijn leerlingen".

Wij willen dit onderwerp van een andere zijde bezien, zooals blijkt uit het opschrift van deze artikelenreeks: Coué en de Ethiek.

Onze bedoeling is hiermee, naar wij meenen, voldoende omschreven^

Maar vooraf eenige mededeelingen over den persoon van Coué.

Hij werd in 1857 te Troyes geboren. Zijn vader was een eenvoudige spoorheambte. De jongen onderscheidde zich door aanleg voor studie. Hem werd daartoe de gelegenheid geboden. De vakken, waarin hij studeerde waren letteren en scheikunde.

Om zijn brood te verdienen werd hij apotheker, ilaar in zijn vrijen tijd deed hij veel aan psychologie. Echter niet als man van wetenschap, maar als amateur.

Xog geen dertig jaar oud komt hij in aanraking niet den beroemden Liébault, den grondvester van de oude school van Nancy, die met behulp van de suggestie opzienbaxende genezingen bewerkte. Het volk hield hem voor een wonderdokter.

Vijfentwintig jaren later vestigt Co'ué zich eveneens te Nancy en 'sticht daar de nieuwere school naar die plaats genoemd. De beginselen van Lié-Ijault bleven de zijne, hoewel hij die anders uitwerkte en toepaste. Hij hielp.zijn patiënten kosteloos en velen begeerden: .zijii behandeling.

Zijn leerling Baudouin poogde aan de methode van Coué een wetenschaippelijken grondslag te geven'in een dissertatie over Sugg'estie en Autosuggestie. Daarin wordt aan Coué een beteekenis toegekend, welke door dezen zelf werd afgewezen. In 1926 sti.erf Coué, maar liet tal van overtuigde volgelingen na.

liet het oog op-de vele kopie in de andere rubrieken laten wij het voor ditmaal bij deze korte inleiding.

HEPP.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen