„De Gezinsopvoeding en haar Gevaren”.

De Drtikkerij Stichting Hoenderlooi geeft uit een Bibliotheek voor Bijbelsche Opvoedkunde. Elk ]a.ar verschijnen een 6-tal nummers; de elfde jaargang Icopt. Ik wil op deze Bibliotheek' aan deze plaats eens de aandacht vestigen, door stil te staan bij een van de laatste nummers, noi 4 van den elfden jaargang. Dit nummer werd geschreven door Ds G. W. C. Vunderink, thans Predikant-Directeur van het Internaat van het Christelijk LyCeum te Zeist en handelt over ., De • G-ezinso-pA'tieding en haar Gevaren". De sch.rij.ver beperkt zijn onderwerp nader , door hier alleen te spreken over den invloed der ouders. Hij hoopt later nog wel eens iets te geven over den invloed van broeders en zusters.

Het lijkt in onze kringen wel wat vreemd, over do gevaren van de gezinsopvoeding te spreken. Wij hebben altijd zoo hoog opgegeven van het heerlijke gezin en van de rijke zegeningen, die in een gezin te genieten zijn ook voor de opvoeding der kinderen, dat het wel eigenaardig aandoet, over de gevaren daarvan te hooren spreken. En toch deed Ds Vunderink een goed weck, met de aandacht der ouders ééns te vestigen op de schaduwzijden, die ook hier niet ontbreken.

Het eerste, waarop wofdt gewezen, is, dat een kind te veel opgaat in de liefde VOOT de ouders. Nu, zegt dadelijk menigeen, dat gevaar is niet groot, er valt eer te klagen over gemis aan liefde voor de ouders. Ja, en toch komt het vooir, dat het kind zoo verankerd is. in het ouder-oomplex, dat het-maar liefst bij vader en moeder blijft; in spel en werk ook geen vrienden zoekt; de ziel met haar groote en moioie levensmogelijkheden wordt ingekapseld. Andere menschen blijven altijd „vreemden". Voor vele ouders is het daarom ook zaak, zich op tijd terug, te trekken. Sommige kinderen moeten er inderdaad een beetje met geweld toe gebracht worden, ook wat verder te zien, dan de kring van het gezin reikt.

Een gevaar van de opvoeding in het gezin ligt ook in de oneenigheid tusschen "de ouders. Daaruit vloeit voor de kinderen veel ellende voort. Heel wat jonge menschen hebben een te donkeren kijk op het leven gekregen, doordat ze grooit werden in een gezin, waar de ouders voortdurend met elkaar overhoop lagen. Het leven verliest daar zijn heerlijken glans, de kinderen worden cynisch, voelen zich doodongel'ikkig en zien in het stidhten van een gezin heelemaal geen ideaal voor hui) toekomst. Het spreekt ook immers vanzelf, dat de kinderen in zulke gevallen allicht pariij trekken en dat verhoogt heel vaak nog de ellende. Komt het tot echtscheiding, • dan ligt daarmee het gezin geheel uiteengescheurd 'en wat komt er dan van de kinderen terecht! Alleen al ter wille van de kinderen moest in menig gezin heel wat meer verdraagzaamheid worden betracht. Om de kinderen moet ieder de minste willen zijn.

Te veel liefde leidt zoo gemakkelijk tot verwennen en vertroetelen en het zal ieder duidelijk zijn, dat daarin ook een gevaar ligt. Het verwende kind wordt een dwingeland, brengt in huis en straks in de werkplaats slechts onvrede en verbittering. Wonderlijk is het! Zoo'n kind hangt aan de ouders, wil niet het huis uit en is meteen de tiran, die soms met een wreed genoegen de liefde uitbuit om de weerlooze vader of moeder te knociiten. Wel mag de bede opgaan om veel wijsheid #1 kracht van God in de opvoeding, want vele kinderen zijn omgekomen, door de liefde der ouders; dat is het diep-tragische in de wereld.

Daarom meent een ander dan oiok gelijk te hehben, die van geen sentimentaliteit in de opvoeding wil weten. De kinderen hebben maar te gehoorzamen en daarmee uit. Ze moeten niet merken dat men ze liefheeft. Zulke mensahen zijn voor een harde, strenge opvoeding. 'Wat moet er dan vaak in de harten der kinderen omgaan? De ontwikkelende liefde, die vraagt naar iemand om lief te hebben, naar iemand om gekoesterd te worden, zoekt tevergeefs en verschroimpielt. Zooi'n kind pantsert zich tegen al de'hardheid, waarin het opgroeit en weet straks ook niet beter, of andere menschen moeten op 'dezelfde wijze bejegend worden. Een jeugd zonder liefde brengt daarom in .dagen van woeling en revolutie de grootste gevaren mee. Is het niet opmerkelijk, dat kinderen die in huis hard en streng worden opgevoed, opi straat en in school vaak heel lastig zijn. In huis mogen ze niets. Daar zitten ^e voortdurend onder den druk. Daar kunnen ze hun jonge krachten niet uitleven. Daarom worden andere plaatsen gezocht, waa, r de scha kan worden ingehaald.

Een ander gevaar van die te strenge opvoeding is, dat het kind geslepen en onoprecht wordt. In tegenwoordigheid der ouders is het uit vrees ingetogen, maar achter hun rug zoekt het kind bevrediging. De ouders worden bedrogen, de kinderen spelen comedie en kenmerken zich vaak door laffe onderworpenheid. Zoo worden de karakters in den grond bedoi-ven. De openhartigheid, die gewoonlijk aan het kind eigen is, wordt gedood; alle vertrouwelijkheid, waarnaar het kind hunkert; , wordt afgeleerd. Niet zelden komt de deuk in de kinderziel in die liefdeloOiZe kinderjaren. Bovendien, niet alle kinderen kunnen die harde bejegening voortdurend 'dragen. Er ontstaat verzet, eerst oiibeteekenend, want het kind kan tegen de ouders niet op, maar eindelijk komt het tot botsing en niet zelden is een levenslange verwijdering het gevolg.

Op nog één gevaar wijgt de schrijver. En dat geldt vooral voor begaafde ouders. Wanneer aan middelmatige kinderen voortdurend de maatstaf wordt aangelegd van een begaafden vader in zijn jeugd, dan loopt men het gevaar "in dat kinderhart op den duur het gevoel van minderwaardigheid te kweeken. En als moeder' aan een dochter, die het huishouden moet leeren, voortdurend vo.or-

houdt, hoe kranig zij al was op den leeftijd, die de dochter nu heeft, dan 'is moeder bezig niet te bemoedigen, maar wel te ontmoedigen.

Daar is de ellende het grootst, waar de ouders maar altijd meen en, dat zij het goed doien, dat zij al vroeg kranig waren, terwijl de gebreken alleen schuilen bij de kinderen.

Ik meen genoeg gegeven te hebben, om den rijkdom van het boekje van Ds Vunderink' te bewijzen. Niet alle deeltjes van bovengenoemde Bibliotheek zijn zóó mooi, maar ik durf toch wel de ouders sterk aanraden, kennis te nemen van wat ze biedt. Zes boekjes voor 90 et., 'tis geen geld.

G. MEIMA.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen