Zuchtend verwachten.

Het gaat met Gods volk naar de heerlijkheid. Door genade zijn zondaren kinderen geworden.

Als kinderen zijn. zij erfgenamen.

Erfgenamen God's.

Mede-erfgenamen met Christus. - i|*é; -'

Opdat Hij in hen en zij in Hem verheerljijkt worden.

Daarom kwamen zij zeggen en zingen; na den dood is 't leven mij bereid; God neemt mij op in Zijne heerlijkheid.

Maai-ach, hoe échoon dit alles ook klintó, de geloovige heeft steeds bijzondere genade noodig om er houvast aan te hebben.

Hier op aarde spreekt alles van ellende.

Het schepsel is der ijdelheid onderworpen.

De dienstbaarheid 'der verdeifenis heersoht.

De; d; ood' werkt en woelt overal.

Het lijden dezes tegenwoordigen tijds kan bet uitzicht Oip de glorievolle toekomst zoo verdonkeren.

Daarbij blijkt het telkens dat onze ziel aan bet stof kleeft.

Is het wonder 'dat wij, zoo we kinderen Gods geworden zijn, 'in ons zelven zjuehten bij bet wachten op 'de aaimeming tot kinderen?

Vergeet echter niet: dit - zucliten zelf is geen ellende maar werk des H. Geestes en daarom zalig h e i d.

Het brengt de zaligheid .ons nader.

En ons nader tot de zaligheid.

Het is juist een bewijs dat de eerstelingen des

Geestes in de ziel aanwezig zijn.

De eerstelingen zijn de profetie van den vollen oogst.

En, in, zekeren zin, zijn zij er ook de waarborg van. I

De geloovigen — zegt de Apostel —• hebben de eerstelingen des Geestes.

Maar daarin ligt hun van Gods wege gewaarborgd de volle oogst, de volle vrucht des Geestes, dat is, 'de eeuwige Tieerlijkheid.

Vandaar nu dat zuchten vol heimwee, dat sterk verlangen, dat hopend uitzien, dat lijdzaam ver­ . beiden.

Diezelfde getrouwe God, die de eerstelingen^ gaf, zal ook de weelde van den vollen oogst bereiden.

En nu is het juist de H. Geest Gods die daarbinnen in de zuchteirde ziel heimwee naar de beerlijkheid wekt.

Hij kent zelf de heeriijkheid.

Hij weet hoedanig zij is, wat zij omvat.

En nu richt hij het geloof op haar.

Hij zet de compasnaald der ziel, hoe ook geslingerd, .altijd weer naar die heerlijkheid been.

Hij doet bidden: Abba, Vader.

Dat bidden is het beoefenen van het kinderlijk recht.

Het is de zaligheid dergenen die heimwee hebben en die thuis zullen komen.

Tot dat zuchten wordt de geloovige des te meer opgewekt als hij het zuchten van het gansdhe schepsel om zich heen beluistert.

Ook in de onbewuste en redelooze creaturen wordt een verlangen naar de heerlijkheid openbaar.

Het schepsel is om onzentwil der ijdelheid onderworpen, en nu verlangt het, met een verborgen, mysterieus heimwee, dat het vrijgemaakt zal woi'den van de dienstbaarheid der verderfenis, tot de vrijheid \ler heerlijkheid der kinderen Gods.

Als ons oor er voor ontsloten is, omdat wij uit de waarheid zijn, dan hooreii wij' onder alle geluiden dezer wereld, onder alle' jammerklachten en rouwklachten door, het zuchten naar de heerlijkheid.

Daarom is er voor den christen ariet enkel sehep'pingsweelcle te genieten.

Het boek der natuur draagt "(ïë' ÉotnËèrê" vlekken van den vloek Gods.

van den vloek Gods. • Overal hoort hij het scheppingswee uitklagen. Doch die klacht is döortrild van innig verlangen naar den. dag, waarop de nieuwe hemel en de nieuwe aarde blinken zullen in volmaakte heer­

lijkheid. Bij het beluisteren van dat heimwee zuchten zij, die de aanneming tot kinderen verwachtan, zij, die-de eerstelingen des Geestes hebben, met een diep en sterk verlangen naar de toekomst van liun Heiland.

Zij gelooven dat ook hun vleesch, door de kracht van Christus .opgewekt, wederom met hun ziel vereenigd, en aan het heerlijk lichaam yan Chris­

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen