UIT DE SCHRIFT

Onder Goddelijke boogspanning.

Electrische hoogspanningen zijn voor het menschelij k organisme d o o d e 1 ij k.

Als een felle bliksemstraal slaan ze het leven •weg uit het lichaam, waar de stroom van zoo hooge voltagie dóór gaat.

In de heilswerken en heilswonderen van den AlmachUgen Goa werken óók hooge spanningen.

Deze maken echter niet van levenden dooden, docli omgekeerd, van dooden levenden.

Ze gaan van den Hieere uit, door den H. Geest.

Energie, die geladen is met goddelijke kracht. Als ge in onzien tekst leest van de werking der sterkte van Gods macht, dan staat daar in de oorspronkelijke taal het woord energeia, (lenergie) dat we in onzen tijd zoo goed begrijpen.

En de Apostel laat ons zien dat de sterkste hoogspanning, waarmee ooit ©enige energie Gods geladen is, noodig was om Christus uit de dooden op te wekken, en Hem daarna te doen opvaren ten hemel.

Geen wonder, deze energie moest den dood overwinnen 'sn van een gestorven kruiseling op aarde een levend Kjoning in den hemel maken. Zoo alleen kon Christus ©en naam ontvangen, die boven allen naam is, waardoor schande werd omgezet in glorie. De lijn die daalde in vernedering, moest klimmen tot verhooging.

Nooit tevoren was er van God zooveel kracht uitgegaan.

Bij de schepping niet, want toen was er geen weerstand te overwinnen.

Evenmin bij al de energieën, die Hij in de geschapen natuur laat werken door Zijn voorzienigheid, in zwaartekracht, afstooting en aantrekking, in zon, maan en sterren, in de zee en de vloeden, in stroomen en watervallen, in storm en bliksem, in molecuul en atoom.

Zou eenig natuurkundige al die kracht saam kunnen tellen en in één getal of formule berekenen? Neen. Al zouden aUe nu levende menschen tot hun laatsten adem cijferen om deze som te vinden, ze zouden er niet klaar mee komen. Ze zouden trouwens de termen van die enorme optelhng niet weten. God alleen kent de kracht van alle energie die van Hem uitging en nog uitgaat. En toch is die uitstralende kracht absoluut ontoereikend geweest om Cliristus op te wekken uit den dood, en Hem te zetten aan Gods rechterhand in den hemel.

Ontoereikend óók om één zondaar op te wekken tot geestelijk leven, hem het geloof te geven en hem te bekwamen om deel te hebben aan de erve der heiligen in het licht.

De „uitnemende grootheid zijner kracht aan ons Idie gelooven" kunt ge alleen afmeten aan, en vergelijten met de werking der sterkte Zijner macht, die Hij gewrocht hoeft in Christus, als Hij hem uit de dooden heeft opgewekt, en heeft hem gezet aan Zijn rechterhand in den hemel.

Het is dus één goddeUjke acüe. Eén uitstraling van hemelsche kracht. Eén permanente hoogspanning. In Christus. En in de Kerk. In het hoofd. En in de leden. In Zijn opstanding en hemelvaart. En in de opstanding en hemelvaart der geloovigen.

Wij verliezen dien samenhang der heilsfeiten soms uit het oog.

Hemelvaart, bet feest der troonsverhooging van den Heiland, is ons dan zoo'n apart wonder, dat aan de opstanding werd toegevoegd.

Vergeet niet; de aarde kon Christus niet houden.

De hemelen moesten hem ontvangen tot den tijd der weder-oprichting aller dingen. Hij bleef onder de hoogspanning des hemels staan.

De energie Gods, die zijn opstanding bewerkte, werd na de veertig dagen, gedurende welke de Levensvorst het Koninkrijk op aarde nog dienen moest, opnieuw in actie gezet, om hem op te toemen en te zetten aan de rechterhand des Vaders in den hemel.

Houd dit heilig verband dus vast.

Want hierin openbaart zich de onwankelbaarhei d van het Verbond Gods.

Christus ten leven gewekt, en ingezet in den hemel.

Maar ook allen, die deel aan Hem hebben door geloof, als vrucht van de verkiezende genade van den Eeuwige, mee opgewekt, en mee bestemd om te deelen in Zijn hemelsche glorie.

Is er dan één maclit van zonde of wereld, van den duivel of van het eigen twijfelmoedig hart in staat die kracht van God uit te schakelen, te neutraUseeren of haar te overwinnen?

Neen, dat werk gaat dóór. 1 Evengoed in de verkoren Kerk als in den verhoogden Koning.

Nietscbe heeft den modernen mensch als evangelie gepredikt, „zonder naai- den hemel te zien" „de aarde trouw" te blijven, en bij het zoeken van natuurvreugd zonder wet of bi-eideL, eigen kracht uit te leven en ziclizelf te durven zijn.

Dit evangelie drukt den armen mensch neer in den dood. Want het wil isoleeren ten opizichte van de hoogspanning Gods, die niet doodt, maar levend maakt, en herborenen bei-eidt tot heerlijkheid.

Levensbehoud, verlossing en heerlijkheid is er alleen als die stroom onze ziel doortrilt.

Dan worden onze oogen verlicht om te weten welke de hoop van zijn roeping is en de rijkdom der beerlijkheid van zijn erfenis in de heiligen.

Dan zien we op naar den hemel, vanwaar wij Christus verwachten. De instraling der hoogspanining Gods maakt de 'Kerk dan actief in hooge mate; wakend, biddend, arbeidend', strijdend, dienend, profeteerend.

Christus' opstanding is haar onderpand van eigen zalige opstanding. En Zijn hemelvaart waarborgt dat Hij als het Hoofd alle Zijne leden tot zich trekken zal.

Dit is óók evangehe van den OUjfberg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen