EVEN PARKEEREN.

Gewone bekeering.

Een bekeeringsgeschiedenis is een best seller. De oude uitgaven uit den tijd mijner jeugd hebben collega's gekregen in een luxe-bandje. De man, die wat „vertellen" kan, mag zich in een klimmend aanzien verheugen, ach, hoorden wij deze dingen ook wat meer „van den stoel". Zoo' is het, zoo was het reeds vóór duizenden jaren. Als Johannes den bekeeringsdoop predikt, loopen alle Jeruzalemmers tot hem uit en het gansche omliggende land. Er zal over bekeering worden gesproken, dat is een fascineerend onderwerp!

Deze prediker zegt echter eenige dingen, die zijn eere-posiüe onder de bekeeringspredikers zeer twijfelachtig maken. Immers, daar komen soldaten, aangegrepen door Vrees voor het oo: rdeel Gods, om den bekeeringsdoop te zoeken. Ruwe jongens, dat is buiten kijf! Mannen, die geestelijk van toeten noch blazen wisten! Meneer, trilt hun stem, meneei-, wat moeten wij doen? Zij verwachten blijkbaar naar de vuurlinie van het konlnlcrijk Qods gezonden te worden, naar een post waar de dood dreigt. Hoe nuchter en kalm zegt echter de Godsgezant: Ga maar gewoon naar de kazerne, jongens, loopt wacht, verricht je corvee, alleen: plundert niet! Wij zouden zeggen: dat is nog niet eens het evangelie op een stuivertje, dat js het evangelie op een halve cent! Als wij ouderling van dienst waren geweest, zouden wij Johannes op zóó'n preek nooit de hand hebben gegeven. Daar marcheeren zij af in hun uniform, zooals wij; de jongens zien met hun stormhelmen en kwartiermutsen. Zij drillen recruten, zij schouderen het geweer, zij rijden patrouille. Zie ze daar marcheeren in het gelid, haal er de bekeerde menschen maar eens uit! Die dragen geen palmtakken, maar pieken en zwaarden gelijk alle anderen. Zijn dit Uw kinderen, o God?

Wij luisteren verder naar Johannes. Daar schuifelen de tollenaren naderbij, zal dan niemand het water weren, dat zulke menschen niet gedoopt worden? Voor het minst-schijnt ons hier reden om te spreken van het adderengebroedsel, van de bijl en van de wan. Johannes, zouden wij willen uitroepen, maak u vrij van hun bloed! Maar Johannes zegt op hun schuwe vraag: Wat zullen wij doen, meneer? Wel, ga maar weer naar jelui accijnshuisjes, klim op je kantoorkruk, bedien de menschen aan het loket. Ge behoeft uw naamkaartjes niet te veranderen, laat maar gerust daarop staan: tollenaar. Denkt er alleen- om. God wil dat je eerlijk de kohieren invult en dat je aanslagbiljetten zijn naar billijklieid. Wij zouden zeggen: die bekeering heeft ook niet veel om het lijf, het was daar een oppervlakkig zaakje!

Zijn juk is zacht! Zijn last is 'licht!

Wij vergeten dat de bekeeringsprediking dient om de sleutelen des hemelrijks te hanteeren en daarmede dat koninkrijk te OPENEN. En dat die zeker niet dient om een dildken, bekeerden man voor den ingang te zetten om zooveel mogelijk menschen tegen te houden. Wij hebben, bij al het spreken over bekeering dat zoO' gewild is, die bekeering van haar plaats gebracht, waarop ze be^ hoort, in het rijke evangelie der genade! In Bunyans Christenreize is sprake van bezorgde handen, die Pelgrim als het ware óver den drempel trekken. Maar in het leven treffen wijj meer gezegden dikken, bekeerden man aan, die de kleinen verhindert om in te gaan.

Zeker, Johannes heeft in dezelfde predildng ook het Koninkrijk der Hemelen gesloten. Voor wie? Voor de dikke, bekeerde mannen, die wat te „vertellen" hadden. Wij zijn pracüsch niet zoo bang voor de Farizeën, wij, zijn in feite veel bevreesder voor de soldaten en de tollenaren. Laat ze toch niet met een ingebeelden hemel ter holle varen! Wij zelven zweven ook wel gaarne opi engelen: vleugelen-van-papier-mkché! Er zijn rechts-farizeën en links-farizeën, de laatsben zijja er niet het minste en zij zijn waarlijk niet de beste. Het zijn de mienschen, die een religieuze of zedeüjike topjprestaüe nastreven. Wie het rechts-farizeïsme dloor het linksch-farizeïsme wil overwinnen, die wil den duivel uitdrijven door Beëlzebub! Maar in één ding zijn deze dikke mannen het roerend eens: in het verachten van de Ideinen des Heeren), in het schimpien op de Kerke Gods. Tot dezulken sprak Johannes: Adderengebroedsel! wie heeft u aangewezen te vlieden den toekomenden toom? De bijl ligt reeds aan den wortel van den boom! Hij komt, wiens wan in Zijn hand isl

Maar dit wordt ons, geliefde broeders en zusr ters, niet voorgehouden, om de verslagen harten der geloovigen kleinmoedig te maken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen