GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

OPVOEDING EN ONDERWIJS

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

OPVOEDING EN ONDERWIJS

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

ONZE TIJD EN DE OPVOEDING ONZER KINDEREN.

A. De invloed van onzen tijd op de ouderen.

Wij allen zijn kinderen van onzen tijd, d.w.z. wij ondervinden dagelijks den invloed, de zuigkracht, van den geest van den tijd, waarin wij leven.

Daar was allereerst de oorlog, die zijn slachtoffers bij millioenen telde. We hoorden van steden, die in puin geschoten, van schepen, die getorpedeerd werden, van duizenden en nog eens duizenden, die een wreedaardigen dood stierven. In 't eerst schrokken we. Zooveel menschen gedood, zoovelen verdronken? Vreeselijk toch! Maar al gauw pasten we ons aan. We wenden aan verschrikkingen van allerlei aard. Doch toen ook óns volk betrokken werd in den oorlog, ondervonden we, dat het nog heel iets anders is, een oorlog mee te maken in een krant, dan dien zelf te beleven.

De vijand vermeesterde in enkele dagen ons land n wij werden bezet gebied. Eer^t wisten we niet goed, wat dat beteekende, maar langzamerhand ; erd het ons duidelijk. We werden getuige van en gesystematiseerden roof op groote schaal: wat aarde had, werd weggesleept. Waar tot dusver vervloed geheerscht had, kwam schaarste, straks ebrek en eindelijk honger. Wfe overtraden de verrdeningen zonder eenig gewetensbezwaar, we troken er op uit, althans in de steden, als we maar ans zagen en haalden allerlei binnen. We ontoetten boeren, die gaarne bereid ^aren den nood e leenigen, zonder de gelegenheid te'baat te nemen, ich ten koste van anderen te verrijken. Althans oo was de ervaring bij ons in het noorden over t algemeen, maar we hoorden ook dat in sommige treken van ons land woekerprijzen werden geraagd, die van een ontstellende mentaliteit geuigden. Daarbij - kwam het wegvoeren van duizenen onzer landgenooten, die in arrest werden geteld, mishandeld, volgens erger dan middeleeuwche methoden, gefusilleerd of naar Duitschland geransporteerd om daar voor den vijand te werken. e leefden in een wereld van verraad, gelddorst n gemeenheden van allerlei aard. De menschen, ok van ons land, werden op de proef gesteld en n den nood kwam boven, wat er in de harten leefde. e Bijbel kreeg alweer gelijk. In onze verlichte 0e eeuw werd misschien meer dan ooit het bijbeloord bewaarheid: de mensch is geneigd tot alle waad, geneigd om God en zijn naaste te haten. ers en radio Wf rden misbruikt om het volk te vereugenen en de zedelijke ontwrichting nam hand ver hand toe. Zoo was het in bezettingstijd. En oen de lang verbeide bevrijding kwam? Toen leek eerst goed, hoè ons volk verwilderd was!

Arbeidsschuwheid had zich van de massa meester gemaakt en stakingen waren aan de orde van den dag. Maar noch in bezettingstijd, nóch daarna een vernedering onder de slaande hand Gods. Geen erugkeer tot der vaderen God. Integendeel, een nleschbare dorst naar brood en naar speleA en en gretig luisteren naar het zoete gekweel van den eenheidszang: Schril steekt bij dit alles af de strijd in de Geref. Kerken, in oorlogstijd begonnen n na de bevriiding voortgezet. Ook die strijd aakte de geesten openbaar. Haat en verbittering usschen zonen en dochteren van hetzelfde huis laaiden op en namen ontstellende vormen aan. erst een wereldoorlog, daarna de kerkelijke strijd! elk een dynamische tijd is het dien wij beleven! en ding wordt al meer duidelijk! De einden der euwen zijn op ons gekomen. We hollen naar den ongsten dag. Het eene wee is voorbijgegaan en het andere is in 't zicht. In zulk een tijd groeien nze kinderen op en in zulk een tijd zijn wij, als uders en- onderwijzers geroepen tot het werk van pvoeden en onderwijzen.

Nu is opvoeden altijd een moeilijke taak geweest, aar in o; nze dagen is ze moeihjker en verantoordelijker dan ooit te voren misschien. Wie is~er oe bekwaam? Eén ding staat echter vast. Hij, die ons onze kinderen gaf, zal op ons gebed ook de noodige wijsheid geven en laat ons de ooren en de oogen open hebben, opdat we de gevaren van onzen tijd m.ogen onderkennen, onze kinderen daartegen wapenen en middelen beramen ~Qm ze te bezweren.

roningen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 23 februari 1946

De Reformatie | 8 Pagina's

OPVOEDING EN ONDERWIJS

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 23 februari 1946

De Reformatie | 8 Pagina's