PAASCHFEEST EN ORAKELGANG

Reeds eerder heeft de plaats, die hierboven afgedrukt staat, onze aandacht geboeid. Dat was, toen we er onze opmerkzaamheid aan gaven, dat de grieksche taal voor het woord „vraag" een term hanteert, die eigenlijk beteekent: een orakelvraag.

Een orakel is een godsspraak. Een man uit het volk komt vragen. Hij doet dit niet privatim, niet bij zich in huis, doch in het verbondsverkeer, waarin de g e - me en te als zoodanig deelt. Dus begeeft hij zich naar den tempel, en vraagt daar den priester. Opdat deze voor hem God vrage. Is de tempel niet de plaats, waar God zijn volk ontmoet? «En als de engelen zeggen kunnen: hoor, hij vraagt, dan geeft God hem antwoord.

Zoo'n vraag is hier bedoeld. In den tempel, via de lambtsmiddelen en organen van het ambt, vraagt daar iemand om een „goed geweten", d.i. niet de overtuiging, dat hij braaf is, doch de zekerheid des geloofs, dat hij rechtvaardig is voor God, in den zin van Zondag 23. Y

Nu is het Paschen.

En op Paschen heeft deze zelfde uitspraak andermaal ons bezig te houden. Want nu krijgt een bizonder accent, dat we lezen: DOOR DE OPSTANDING VAN JEZUS CHRISTUS.

Waar de woorden bij behooren?

Wij kiezen voor de meening van hen, die ze verbinden bij „vraag". Dat vragen ontstaat, die vraag heeft haar genesis, en ook haar bewuste recht van parrhesie, van vrijmoedigheid, in Christus' opstanding-

Haar genesis. Paschen DOET ons bidden en verwe k t het bidden. Want Paschen beteekent: de Verwerver van het heil staat op, om door den Geest, die voortaan ZIJN Geest heet, het te gaan toepassen. Het toepassen doet hij allereerst daarin, dat Hij de zijnen „graag" maakt. Dus leert Hij hen bidden. In alle wezenlijk gebed is de kracht van Je'.us Christus als Paaschvorst bewezen. Ook fungeert die kracht in de gebeden van de zijnen.

Haar dit is het eenige niet.

Bidden wil vrijmoedig isijn, Beif; wil Heï recM Van parrhesie, van vrijuit-spreken, kennen en gebruiken. Het gebed ONTSTAAT zonder parrhesie, want het wordt in ons als nieuw geschapen; een „bestaande" parrhesie wordt niet verlengd, of verlevendigd, als God ons wederbaart, doch ze wordt uit niet in ons GELEGD. Nova creatio, nieuwe schep^g! Maar het gebed moge dan ONTstaan ZONDER aanwezige parrhesie, het kan niet BEstaan zonder aanwezig gemaakte parrhesie. En daarom kan de bidder niet als eigen subject van het bidden optreden, tenzij hij vrijmoedigiheid heeft, bewust ze kent en weet te gebruiken.

Welnu, ook zoo is Paschen redengevende OORZAAK van het gebed. Namelijk ditmaal van zijn BLIJVEN, zijn continueering. Zoo vaak de bidder op Pkschen let, weet hij dat de Priester, dien hij hier gaat vragen, mesos is, d.w.z. midden tussohen God en hem in staande, God verstaande en ook hem zelf. Hij weet Hem echter ook als mesitês, als MIDDELAAR te eeren, als dengene, die geleden heeft, betaald heeft, en nu op Paschen de gewaarmerkte papieren toonen kan, waaruit blijkt, dat zijn betaling rechtsgeldig is geweest en aangenomen is door God.

Zoo gaat hij het orakel vragen. Dat is zijn paasthgajig, zeer gelukkig en vertrouwend. ' •

Wie tot dit orakel komt, wordt geenszins uitgewor­ pen, geenszins ledig weggezonder.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen