Vari ia oecumenica

In de bede: Uw koninkrijk kome! wordt — volgens de uitlegging van onzen Catechismus — gebeden om onze al volmaakter onderwerping aan Gods rijkswet en om de bewaring en vermeerdering der kerk. Maar tegenover Gods rijk staat het rijk van den vader der leugenen. En daarom wordt in de tweede bede óók aldus gebeden: Verstoot de werken des duivels en alle heerschappij, welke zich t e g e, n U verheft, mitsgaders alle booze raa, dslagen, die tegen Uw heilig Woord bedacht worden.

Wie dus bidt vandaag: Uw rijk kome; wie Christus wil zien heerschen in de wereld, die opene de oogen om ook alle a a n s l a g e n te zien, die tegen Hem bedacht worden, opdat hij concreet daartegen strijden kan in bidden en werken.

Wie vandaag ijvert voor de b e w a r i n g en de vermeerdering der kerk, moet steeds bereid zijn de gevaren onder oogen te zien, die op het wereldfront dreigen.

We meenen daarom allen, die met ons, naar de uitlegging van den Catechismus, bidden willen voor Godsi kerk en koninkrijk, te dienen, door "hieronder eenige gegevens te laten volgen betreffende groeiende oecumenische, actie en sympathie ervoor, met name wat de gebonden geref. kerken aangaat.

Vooraf moet ons echter een opmerking van het hart.

Men stelt het nogal eens zoo voor, alsof wij deze publicaties enkel deden om de synodalen zwart te maken. Opdat wij des te ijveriger door zouden kunnen gaan met ons zelfgenoegzaam geroep: Des Heeren tempel zijn deze! Aangezien deze verwijten van verschillenden kant geuit worden, stellen wij er prijs op te verklaren, dat zij, die dergelijke farizeesche intenties bij ons veronderstellen, van onzen strijd niets begrijpen.

Wanneer wij vandaag op dreigende gevaren wijzen, en waarschuwen, doen wij dat om onszelf en anderen te vermanen vast te bUjven houden aan de leer der vaderen. E voto dordraceno. Is het zoo'n ontzaglijke zonde, als wij onze eigen menschen waarschuwen, en ook hervormden of synodalen pogen terug te roepen van hun gang op het oecumenische pad? Is het zoo'n slechte daad, als wij, die door Gods genade Zijn kerkwetten weer hebben mogen leeren zien, anderen oproepen deze genezende, heiligende, genadige kerkwet-ten te gaan onderhouden?

Calvijn, Groen, ze werden voor liefdeloozen gescholden, maar hebben ze iets anders willen doen, dan door een concrete situatie-teekening helpen? (Zie Calvijn's antwoord aan kardinaal Sadolet; 1539). In 1834, denkehjk nog vóór de Afscheiding, schreef de niet-predikant Nicolaas Bomeman uit Sneek een boekje tegen een geschrift van prof. Hofstede de Groot. Daarin komt de volgende passage voor: „En Gij, wie dit ook leest, zijt verzekerd, dat .het niet uit liefdeloosheid voortspruit, dat uwe broederen naar den vleesche, u voor een nakend verderf waarschuwen; in geenen deele; alleen uit liefde, ter behoudenis van onze naasten, zoeken wij hun door de genade Gods tot jaloersheid te verwekken, of wij middelen zijn mogten ter behoudenis van eenigen. Zouden velen hierom met Paulus, om hunnen broederen wil, niet wenschen, verbannen te zijn? — Wie toch zoude zoo dwaas zijn, het gedrag van iemand te wraken, die uit liefde voor het behoud van zijnen vriend, tot dezen zeide: uw aangezigt duidt aan, dat gij eene ziekte met uw omvoert, die u kan doen ten grave dalen. Ik raad u dus, als vriend, om naar eenen bekwamen Geneesheer te gaan, opdat hij den toestand, waarin gij verkeert, naauwkeurig onderzoeke".

Ons schrijven bedoelt hetzelfde. Het ware te wenschen, dat de velen, die aan toonziekte lijden, eens de moeite namen de feiten te overwegen. Dat zou tot heil zijn van henzelf en van hun kerken. Want wie weigert te waken is ongeschikt voor het koninkrijk Gods.

1. We willen dit overzichtje beginnen door te herinneren aan het van 10—13 Mei 1949 te Woudschoten gehouden zendingscongres. Aldaar waren afgevaardigden van: de Vereenigde Nederlandsche Zendingscorporaties (Oegstgeest); den Gereformeerden Zendingsbond; de Zending der (gebonden) Gerefoimeerde Kerken; de Zending der Christelijke Gereformeerde Kerken; het Ned. Bijbelgenootschap; het Ned. Luthersch Zendingsgenootschap; de Doopsgezinde Zendingsvereeniging; de Zending der Vrije Evangelische Gemeenten; de Protestantsche Kerk in Indonesië; Rheinische Missions—Gesellschaft (Barmen); Baseier Missions—^Gesellschaft; Zendingsgenootschap der Evangelische Broedergemeente; Salatiga zending; Vereeniging tot uitbreiding van het Evangelie in Egypte; Morgenlandzending; Comité Depok; Leger des Heils; Indonesië—commissie van het Christelijk Nationaal Vakverbond; Comité in Nederland van the Christian and Missionary Alliance; Oecumenische Raad; Onderwijzers—^zendingsoommissie van den Ned. Zendingsraad; Studentenzendingscommissie. Bezoekers waren er namens de World Evangelisation Crusade.

We gaven expres deze lijst, opdat blijken zou, dat vrijwel alle protestantsche Nederlandsche „zendingen" hier vertegenwoordigd waren. Bij een radio-uitzending sprak ds J. Blauw, secretaris van den Ned. Zendingsraad (de N.Z.R. had het initiatief tot dit congres genomen) er zijn spijt over uit, dat de Gtereformeerde Kerken onderhoudende art. 31 niet vertegenwoordigd waren.

In „Getrouw", Juli 1949, schrijft ds A. Bikker, Chr. Gcref. pred., die ta Woudschoten aanwezig was, dat hij op deze conferentie versterkt is in zijn meening, dat het met de nieuwe koers in de zending in een verkeerde richting gaat. In Woudschoten is nl. door dr Jansen Schoonhoven, rector van de zendingsschool te Oegstgeest en apologeet van prof. Chao, het pleit gevoerd voor de c o m p r e h e n s i v e approach. Ds Bikker deelt mede, dat in Woudschoten men niet klaargekomen is, maar dat ee: n. studiecommissie is benoemd. Hij hoopt, dat deze rekening zal houden met het opdringend communisme, dat ook onder de moderne christenen van Oost-Azië slachtoffers maakt.....

Op genoemde conferentie van 160 deelnemers is vervolgens de volgende resolutie aangenomen:

„Het Zendingscongres, bijeen te Zeist van 10—13 Mei 1949, spreekt uit, dat, evenals de Internationale Zendingsraad zich zal gaan bezinnen op de coördinatie van de-Zendingsarbeid in de .gehele wereld, het ook voor de in Indonesië werkzame Zending noodzakelijk is om in overeenstemming met de wensen der Indonesische Kerken (orgaan: de op te richten Raad van Kerken) in onderling overleg der verantwoordelijke Kerken en corporaties voor de toekomst van de arbeid gezamenlijk plannen te maken en prioriteiten vast te stellen. Het Zendingscongres doet een dringend beroep op de bij de arbeid in Indonesië betrokken Kerken en corporaties om dit inzicht in de practljk te verwerkelijken en nadere concrete plannen te helpen verwezenlijken. De Nederlandse Zendingsraad neme het initiatief om dit onderling overleg der verantwoordelijke Kerken en 'Corporaties tot stand te brengen".

Het is mij onbegrijpelijk hoe men — naar het schijnt eendrachtig! — deze resolutie heeft kunnen aannemen. Want hiermee heeft de Nederlandsche zending zich verkocht aan de oecumenische wereld-leiding! Gelokt door de schotel linzenmoes (eendracht) heeft men zijn eerstgeboorterecht prijsgegeven! In plaats van door deze resolutie aan het schrikken gebracht te zijn, heeft men haar dankbacir aanvaard.

Met de bedoeling de oogen te openen wijzen we op enkele punten.

a. Er wordt uitgesproken, dat de Internationale Zendingsraad het zendingswerk coördineert. Voelt men niet hoe gevaarlijk dit is? De I.Z.R. is geassocieerd met den Wereldraad. Mackay, een groote figuur in den Wereldraad, is voorzitter van den I.Z.R. Laat men het toe, dat een internationaal centraliseere n d lichaam zich mengen gaat in het werk, dat aan de Kerken is opgedragen ? Voorwaar, de lampEN gaan uit. Men - wil één centrale lamp; en wéé hem, die durft te vragen of die eene oecumenische kandelaar voorzien wordt van.olie van goede kwaliteit.

b. Inplaats dat men door de handelingen van den I.Z.R. zich laat waarschuwen, neemt men dezen tot voorbeeld. Oecumenische samenwerking tusschen de „zendingen" moet er komen. Gezamenlijke plannen! Gezamenlijke prioriteiten vaststellen!

In „Kerknieuws" van den heer Scneps is dit door ds , T. Blauw, syn. Geref. pred. nader toegelicht:

„Door „toevallige" hlr.torische omstandigheden dragen de Verenigde Nederlandse Zendingscorporaties het leeuwenaandeel der missionaire verantwoordelijkheid, zowel geografisch als financieel.

Daardoor kon een wonderlijke situatie ontstaan als de volgende: het zendingsterrein van de Geref. Kerken In Groningen, Drente en Overijssel, het eiland Soemtoa met plm. 6000 christenen kreeg in 1948 4 ton ter beschikking tegen Nieuw-Guinea met plm. 100.000 christenen één ton.

Een , , herverkaveling" der terreinen is dus wel dringend geboden en dit vereist een veel nauwere samenwerking tussen de verschillende Kerken en zendingscorporaties dan tot nu toe werd bereikt".

De zending wordt dus voortaan gedreven door een firma. De compagnons verdeelen het werk.

Een doorvoering van de comprehensive approach (een totale benadering van het leven door „de zending" door middel van b.v. landbouwcurSussen, onderwijs in economie, etc.) zal ten gevolge hebben, dat veel sociale projecten als „prioriteiten" voorrang hebben.

c. Voorts: alles zal geschieden IN OVEREEN

STEMMING MET DE WENSCHEN DER INDONE­ SISCHE KERKEN. Deze zullen dus een zeer invloedrijke, zooal niet beslissende stem hebben t.a.v. PRI­ ORITEITEN en HERVERKAVELING.

Het orgaan der Indische kerken zal de op te richten Raad van Kerken van Indonesië worden. Wat dezen toekomstigeri Raad betreft, 't volgende krantenbericht geeft er eenige inlichtingen over:

De drie Raden van Kerken van Indonesië, die van Djokja, van Makassar en van Medan, worden gedacht als regionale raden, die hun werkzaamheden over een bepaald gebied uitstrekken en overkoepeld zullen worden door een Baad van Kerken voor geheel Indonesië. De oprichtingsvergadering van deze grote Raad van Kerken zal gehouden worden van 1—8 Oct. a.s. Verwacht wordt, dat daarbij ook de Internationale Zendingsraad, de Wereldraad van Kerken, de World Council for Christian Education en de National Christian Councils van India en China vertegenwoordigd zullen zijn.

We kunnen eruit opmaken dat deze Raad van Kerken van Indonesië ingeschakeld zal worden in de bestaande modernistische oecumenische wereldverbanden, den Wereldraad niet 't minst. Zij, die in dien Raad den toon aangeven, zullen daarom niet de orthodoxe kerken in Indië vertegenwoordigen. Zij zullen gesneden zijn uit het hout, waaruit men vandaag de vrijzinnige oecumenische wereldleiders snijdt. Zij zullen meehelpen om de orthodoxie, die er in Ambon en waar ook in Indië nog is, te doen uitsterven.

Zullen naar de wenschen van deze menschen de „zendingen" in Nederland, de synodale kerken, de christelijke gereformeerde kerken, het C.N.V., etc. zich richten?

De vraag komt op: is dit nog zending? Is dit niet veeleer het gemeenschappeUjk uitvoeren van een soort Marshallplan? Heeft deze vereenigde hulpactie onder oecumenisch vaandel nog iets te maken met gehoorzaamheid aan Chriscus' gebod (Matth. 28) tot predildng van het ware evangelie en planting der ware Kerk?

2. Van 4—7 Juli kwam te Soerabaja de synode bijeen van de thans zelfstandige „G ereformeerde Kerken in Indonesi a". Ds J. A. de Klerk, " voorzitter van den synoderaad der Protestantsche Kerk in westelijk Indonesië was hierbij mede aanwezig.. Aan het verslag in de Friesche Kerkbode ontleenen we het volgende:

Als grondslag van kerkelijk samenleven nam men aan de „Drie Formulieren van Enigheid", de oude belijdenisgeschriften van de Nederlandse Reformatie. Deze Kerken hopen aldus een geestelijk tehuis te bieden aan allen, die van Gereformeerde belijdenis zijn.

De Synode besloot voorts gemeenschap te onderhouden met de Gereformeerde Kerken van Schotland, Wales, Amerika en Zuid-Afrika en met de Chr. Geref. Kerken In Nederland en contact op te nemen met de Geref. Kerken onderhoudende Art. 31, zowel in Nederland als in Indonesia. Daarnaast blijft een innige geloofsband bestaan met de Geref. Kerken In Nederland.

Aangaande de aansluiting bij de Wereldraad der Kerken sprak de Synode uit, dat deze aangelegenheid ernstig door de plaatselijke Kerken moet worden overwogen. Een volgend jaar, wanneer in Nederland de Synode der Geref. Kerken en de Oecumenische Synode van alle Geref. Kerken in de wereld zullen zijn gehouden, zal over aansluiting een beslissing kunnen worden genomen.

Op de Synode bleek, dat het interkerkelijk gesprek met de Protestantse Kerk in Indonesia voortgang heeft.

In de Raad van Kerken zullen gedeputeerden van alle Kerken in Indonesia, van allerlei landaard en taal, ook die van de Gereformeerde Kerken, samenwerken. Deze Raad van Kerken zal meewerken aan de South-East-Asia Conference, welke men voornemens is eind 1949 in Bangkok te houden op Initiatief van de Internationale Zendingsraad.

We kunnen niet anders zeggen, dan dat deze besluiten het stempel van een Janus-kop dragen. Men wil allen, die van gereformeerd© belijdenis zijn, „een geestehjk tehuis bieden" en wil daarom elck wat wils offreeren. De rekkelijken èn de preciesen krijgen beiden hun zin.

Eenerzijds: G e m e e n s c h a p wil men onderhouden met de Chr. Geref. Kerken. Contact met de Vrijgemaakte Kerken zoeken.

Anderzijds: Aan sluiting bij den Wereldraad moet ernstig worden overwogen. En met de onderafdeeltng van den Wereldraad: den Raad van Kerken van Indonesië (zie boven onder Ic) doet men rustig mee.

Eenerzijds: Slechts de drie formulieren van eenigheid als grondslag.

Anderzijds: Een nauwe geloofsband met die kerken, die een vierde formulier hebben.

Het is te hopen, dat deze tweeslachtige houding, met name door de Christelijke Gereformeerde Kerken, doorzien zal worden. Indien bewuste Indische kerken wilden léven uit de belijdenisgeschriften der Reformatie, dan zouden ze radicaal de banden met de gevaarlijke oecumenische instanties verbreken. Zégt art. 34 van de Ned. Gel. Belijdenis niet, dat de doop ons AFZONDERT van alle andere volken en vreemde religiën, om GEHEELLIJK den Heere toegeëigend te zijn, Zijn merk-en veldteeken dragende? Staat er niet, dat Christus onze Roode Zee is, door Welke wij moeten doorgaan om te ontgaan de tyraimieën van Farao, welke is de duivel? Bevelen de Gereformeerde belijdenisschriften niet de exodus uit de (oecumenische) tyrannic en de vrijmaking van de (oecumenische) hiërarchie? En is het wel in overeenstemming met art. 28 N.G.B., indien „de Gereformeerde Kerken in Indonesia" in nauw contact staan met de minstens barthiaansche Prot. Kerk?

De kerken, die oecumenische contacten zoeken en onderhouden met allerlei Raden, enz., komen in strijd met de reformatorische belijdenisgeschriften, die ze als grondslag zeggen te aanvaarden.

3. Van 9—20 Aug. 1949 zal de o e c u m e n i s c h e Gereformeerde Synode vergaderen. De vraag: aansluiting bij den Wereldraad? zal aldaar nader onder oogen gezien worden. Dit is wel een feit, dat aandacht verdient, daar vele kerken met hun beslissing te dezer zake wachten, totdat de oecumenische synode hierover gesproken zal hebben. Men wil eigenlijk als gereformeerde kerken in de wereld één gedragslijn volgen. En daarom hoopt men, dat de kopstukken uit Afrika, Amerika, Nederland, etc. op deze Synode het eens worden inzake dit punt.

Elat overigens verschillende afgevaardigden vóór aansluiting bij den Wereldraad zullen pleiten, is wel zeker. De afgevaardigden van de kerken van Java zullen dit stellig doen. Hun kerken z ij n immers reeds bij den Wereldraad aangesloten? Onlangs hebben de javaansche en chineesche afgevaardigden zelfs een oecumenisch bezoek gebracht aan de hervormde synode. In het verslag van de synode-vergadering van 13 Juli lezen we immers:

Oecumenische verbondenheid.

Ten slotte ontving de Synode dr Kasmala Rulu uit Djogjakarta, ds Tan King Hien en ds Han Ik Hay van de Chinese Kerken van Midden-Java, begeleid door de missionair-gereformeerde predikant ds Blom. Deze deputatie is in Nederland ter bijwoning van de Oecumenische en de Generale Synode der Geref. Kerken. Dit bezoek wilde uitdrukking geven aan de oecumenische verbondenheid dier kerken met de Hervormde Kerk.

De javaansche en chineesche kerken Voelen zich oecumenisch verbonden met de hervormde kerk. Zij zullen straks een stem van beteekenis hebben op de oecumenische synode.

4 Na de oecumenische ssmode zal in September de generale synode der gebonden geref. kerken samenkomen. Daar zal ook de kwestie: al of niet aansluiten bij den Wereldraad ter sprake komen. Zooals bekend, is er een meerder, heidsrap po rt, dat adviseert toe te treden tot den Internationalen Raad van Christelijke Kerken. Het minderheidsr a p p o r t pleit voor aansluiting bij den Wereldraad.

We merken hierbij op, dat het meerderheidsrapport een hal^lachtig advies bevat. Want toetreding tot den Internationalen Raad zou eigenlijk gepaard moeten gaan met het verbreken van de contacten met den Injternationalen Zendingsraad, waarbij de gebonden kerken zijn aangesloten. Doch hiervan wordt met geen woord gerept.

Ook al zou de synode besluiten zich voorloopig nergens bij aan te sluiten (noch bij Wereldraad, noch bij Internationalen Raad, noch bij de Nationale Associatie van Evangelischen), dan is er absoluut geen reden te juichen. Want j u i s t in de zending werken de synodalen Volop oecumenisch mee. De houding van „de Gereformeerde Kerken in Indonesia", waarmee de synodalen in nauwe relatie staan, hebben we reeds boven bezien. Bovendien: de javaansche en chineesche kerken DWINGEN hen om oecumenisch-breed te zijn. En „de omstandigheden" geven , , nu eenmaal" den doorslag — indien de Heere het niet verhoedt. Sinds Eindhoven is men begonnen aan de indonesische WENSCHEN toe te geven. Vanuit Midden-Java zoekt men ook al vriendschap met de Hervormde Kerk; er is heel wat moed voor noodig om nu het been strait te houden.

De kerkeraad der gebonden kerk van Amsterdam-Centrum sprak: ook over deze zaak. Het kerkeraadsverslag meldt er het volgende van:

Een tweede rapport, dat ter sprake kwam, ging over de oecumenische samenwerking. Ook in deze kwam de Kerkeraad tot eenparige conclusie, 't Betrof hier het in het meerderheidsrapport voorgestelde: „toe te treden tot de International Coimcil of Christian Churches". De Kerkeraad meent de Synode aanvaarding van dit voorstel te moeten ontraden en wel:

1. omdat, waar tot de fundamentele bepalingen der Internationale Council of Christian Churches behoort dat zijn lidmaatschap onverenigbaar is met dat van de Wereldraad van Kerken, toetreding van onze Kerken tot de I.C.C.C. de afwijzing van de Wereldraad tot een definitieve en onherroepelijke zou maken;

2. omdat het niet van wezenlijk oecumenisch inzicht zou getuigen, wanneer onze kerken zich zouden aansluiten bij een Raad, die onder zijn leden er velen telt, welker kerkbegrip uiterst individualistisch is, en die •bovendien een onaanvaardbaar criterium van Bijbelgetrouwheid hanteert, n.l. het al of niet Ud zijn van de Wereldraad;

3. omdat het noodzakelijk is uit oecumenisch ge-"zichtspunt, dat de Gereformeerde kerken in de, wereld eenzelfde beslissing nemen, terwijl deze eenheid van gedragslijn allerminst gewaarborgd is, gezien de toetreding van de Christian Reformed Church in Amerika tot de National Association of Evangelicals;

4. omdat aansluiting onzer kerken bij de I.C.C.C.

ipso facto zou betekenen een verbreken onzer oecumenische verbondenheid met de kerken tn Indonesië, die immers tot de Wereldraad zijn toegetreden; welke consequentie, hoe men ook over de beslissing dezer kerken denken wil, in ieder geval afgewezen moet worden".

De strekking van dit besluit is duidelijk, gezien punt len4: men wil de de ur naar den W e r e l d r a a d open houden. Eens komt de tijd wel om met alle gereformeerde kerken in de wereld die deur binnen te gaan. Staat er niét op de amsterdamsche Beurs zooiets als: beidt uw tijd? En dan: toch vooral niet de Indonesische kerken (niet alleen op Java dus!) voor het hoofd stooten. Misschien ook: niet de zendingsarbeiders afstooten. Ook de zendelingen zouden wel eens op bezoek kunnen gaan bij de hervormde synode.

Uw koninkrijk kome. Dat is: Verstoor alle heerschappij welke zich tegen U verheft, mitsgaders alle booze raadslagen, die tegen Uw heilig Woord bedacht worden. Wij gelooven, dat men wel naarstig en'met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden, welke de ware kerk zij; aangezien dat alle secten, die heden ten dage in de wereld (oecumene) zijn, zich met den naam der kerk bedekken. Sneek.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen