Zandhoop of gelei? (II)

KERKELIJK LEVEN

Verleden week hebben we inzake de relatie van de kerken tot ds Van Herwijnen twee officiële stukken aangehaald gezien.

Het eerste gaf de quasi-gronden voor een quasischorsing, plus (vergeet dat niet) de bepaald .slechte gronden voor een slechte afzetting. Ik laat dat „ingrijpende" woord („slecht") hier staan. Met ds Van Herwijnen heb ik nooit van nabij kennis gemaakt. Maar ieder onzer weet genoeg van hem, om te durven beweren: dat was slecht, dat men hem openUjk en definitief dorst beschuldigen van "„verachting" van „Gods Woord en_ de Sacramenten". Hier stuiten we op het zoeken naar een geschikte term uit het kerkelijke woordenboek, die als officiële term zich laat gebruiken voor een kerkelijk papier, waarmee men wapperen kan, zeggende: hij valt onder paragraaf zoveel van artikel zóveel, ergo: wij doen hier récht. Ik herinner me, dat een hoogleraar aan een rijksuniversiteit, die in generlei kerkelijk leven meeleefde, maar van één onzer „voortrekkers" de schorsings- en afzettings-gronden, waarop ongeveer in diezelfde periode iemand was „afgezet", te lezen had gekregen, verbaasd opgekeken heeft, en gezegd: is dat nou bij jullie kerkrecht? ; maar het is precies als het „recht" van de nazi's!

Dus hoeft niemand mij meer te vertellen, dat de theologische meningen van ds v. H. op bepaalde punten van die van b.v. ons blad verschillen. Evenmin behoeft iemand ons blad te waarschuwen, dat mensen, die denken geUjk ds v. Herwijnen, wel eens tegen wat zijn redacteur voor waar houdt, en voorstaat, in oppositie konden komen, als dit orgaan meehielp, er een plaats voor vrij te maken. Heeft soms God aan u of aan mij het recht toegekend, een kerkje op te bouwen op de basis van uw of mijn theologische meningen? En — zijn we soms vrijgemaakt, omdat we toch net van plan waren, een kerkje van gelijkgezinden te forceren? Kwader gerucht zou men van ons niet kunnen verbreiden.

Ik geloof, dat we hier voor het feit staan, dat niet iedereen zich dadelijk indenkt, wat de kerk is. Moeten wij soms van onze kant misbruik maken van het feit, dat er een veelheid van kerken is? Moeten wij tot iemand zeggen: ga van ons maar heen, want ge kunt wel elders kerkelijk warm worden?

Als iemand bij ons wezen wil, en hij onderschrijft de drie formulieren van enigheid, dan heeft geen mens hem te binden aan enige interpretatie. En we moeten allen van te voren ons dit éne afvragen: wat zou God tot ons zeggen, in de grote dag, als wij zouden zeggen: N.N. kon bij ons niet terecht, want we vonden dat een andere kerk meer aan zijn „ligging" beantwoordde ? ,

Mijn kerkelijke ligging? De drie formulieren.

En als ik vind, dat iemand, in huis wederom gekomen zijnde, wel eens van mijn „ligging" zó verschillen kon, dat ik zou zeggen: hier is afwijking van de confessie, dan moet ik daarover spreken. En dan concreet. Maar vergeet nooit: Christus vergadert de kerk, en we zijn Z ij n gebonden dienaren daarin. Meer niet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen