GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Noord-Amerika. Uit het werk van Dr. Scha f f over de verhouding van kerk en staat.

III.

De scheiding van kerk en staat, gelijk die in Noord-Amerika bestaat, geeft niet te kennen dat de natie als zoodanig met het Christendom niets uitstaande hebben wil. De overheid is souverein op haar eigen terrein en laat de bevordering van de wetenschap, der goede zeden en van den godsdienst over aan de afzonderlijke personen, genootschappen en kerken, onder bescherming der wet. In Europa ziet het volk uit naar hetgeen de overheid doet, in Amerika helpt men zichzelven.

De Amerikaansche natie is een godsdienstig volk, meer dan eenig ander op aarde, en dit, omdat de godsdienst geheel vrij is.

Eene staatskerk kweekt huichelar^' en ongeloof, terwijl de vrije kerk den bloei van den godsdienst bevordert. Alexis de Tocqueville, de beroemde Fransche denker, die Amerika zoo grondig bestudeerde, zeide eens: »Er is geen land ter wereld, waarin de Christelijke godsdienst grooter invloed op de zielen der menschen uitoefent dan Amerika."

Schaff onderschrijft dit oordeel na een drie en veertigjarig verblijf in Amerika, in welk tijdsverloop hij twaalfmaal naar Europa vertrok. In Roomsche landen der oude wereld en in Rusland vond hij meer uitwendig vertoon van godsdienst; in Protestantschelanden meer innige godsvrucht. Het gewone volk, zegt hij, is in Roomsche streken kerksch en devoot, maar onkundig en bijgeloovig; terwijl de meer ontwikkelden twijfelzuchtig of onverschillig zijn. In Protestantsche landen is meer godsdienstige kennis, maar ook is daar de invloed van het rationalisme en van het ongeloof groot.

In de Vereenigde Staten vindt men schier op elk gebied van Christelijken arbeid meer werkzaamheid ontwikkeld dan elders. Kerken rijzen als vanzelf uit den grond op. Zondagsscholen, Christelijke jongelingsvereenigingen worden opgericht en onderhouden, enkel door middel van vrijwillige bijdragen. Nergens worden over het algemeen de kerken beter bezocht, wordt de dag des Heeren stri ktergehouden, de Bijbel meer onderzocht, het leeraarsambt meer in eere gehouden, dan in Noord-Amerika.

Zijn dan, bij zulk een stelsel, de leeraren de dienstknechten van de gemeente ? Zij behooren in den goeden zin van het woord 5> dienstknechten" der kerk te zijn, gelijk Christus kwam om te dienen en niet om gediend te worden, gelijk Hij de voeten zijner apostelen wiesch. De liefde van de gemeente tot een leeraar, dien zij zelf kiest en bezoldigt, is grooter dan tot een, die door de regeering ergens geplaatst wordt of gehandhaafd blijft, of men hem volgt of niet. Daniël Webster getuigt dan ook van de Ame-

rikaansche predikanten, dat in geen land ter wereld een corps leeraren kon aangewezen worden, dat met meer zelfverloochening zooveel arbeid verrichtte.

De wetten bevatten bepalingen, waarbij aan de verschillende kerkgenootschappen hunne bezittingen zijn gewaarborgd; wanneer er verschil bestaat omtrent het eigendomsrecht, dan is het mogelijk daarover een proces te voeren, waarbij wel deugdelijk gelet wordt op de belijdenis en op de kerkorde van het kerkgenootschap, dat zijne aanspraken doet gelden.

Een eed moet in Amerika worden afgelegd met de hand op den Bijbel, in overeenstemming met de oude gewoonte en met den eerbied, die de natie voor het Boek der boeken koestert. Om Kwakers en godloochenaars tegemoet te komen, kunnen dezen volstaan met een bloote bevestiging van de waarheid; doch indien het blijkt, dat men dan onwaarheid gesproken heeft, dan wordt zulk een persoon gestraft als een meineedige. Volgens de herziene statuten van New-York mag een Jood zweren op het Oude Testament met gedekt hoofd, een Mahomedaan op den Koran, een Chinees onder het breken van een schoteltje. Dit is eenvoudig rechtvaardig.

De presidenten erkennen in de officieele stukken, welke van hen uitgaan, dat de natie voor al de zegeniragen, die zij geniet, Gode dank schuldig is, en spreken dit, de een duidelijker dan de ander, ook uit, wanneer zij hun eerste rede houden voor het congres. Thomas Jefferson is de eenige president geweesc, die er bezwaar in had om bede-en vastendagen uit te schrijven, dit overlatende aan de overheid der verschillende staten.

Voor kerkgebouwen behoeft geen belasting betaald te worden; dit geldt zoowel voor de synagoge der Joden als voor de Roomsche kathedralen.

Er worden door de overheid op kosten van den staat predikers voor het congres benoemd, ook voor leger en vloot, zelfs voor de scholen, waar officieren voor zee-en landmacht worden Opgeleid. Deze predikers worden op de lijst van de ambtenaren van het gouvernement geplaatst. De wet eischt, dat het wettig geordende predikanten moeten zijn, die door een of ander kerkelijk lichaam of door minstens vijf predikanten van dit lichaam, zijn benoemd. Roomsfche pastoors worden geroepen om den staat in dezen te dienen, zoowel als leeraren van Protestantsche kerken.

Na aangetoond te hebben, hoe de Vereenigde Staten het verspreiden van den Bijbel hebben in de hand gewerkt, gaat Dr. Schaff voort met aan te toonen, hoe er verbindingsschakels bestaan tusschen kerk en staat; immers, een algeheele scheiding is onmogelijk, of Amerika moest geen Christelijk land meer willen zijn. Al de staten handhaven de monogamie, terwijl het huwen met meer dan ééne vrouw, gelijk dit in Utah in zwang is onder de Mormonen, met alle kracht wordt tegengegaan. Evenwel is niet te ontkennen, dat sommige staten echtscheiding op veel te lichten grond toelaten; een reformatie der wetgeving, naar de wet, welke Christus daaromtrent gegeven heeft, is hoogst noodzakelijk. Eere in dezen aan de Roomsche kerk, die de heiligheid van den huwelijksband weet te doen eerbiedigen.

De Zondag wordt ook door de wet als den dag des Heeren erkend, en wel omdat uit een burgerlijk zoowel als uit een godsdienstig oogpunt het vrijlaten van den dag des Heeren en het verbod van allen arbeid op dien dag zeer van belang is. Het nauwgezet de hand houden aan de Sabbatsrust is vooral eene weldaad voor den werkenden stand, welke daardoor beschermd wordt tegen de tyrannie van het kapitaal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 10 juni 1888

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 10 juni 1888

De Heraut | 4 Pagina's