Uit de Pers.

Met hetgeen te Hijlaard en Oosthem (Abbega) gebeurt, begint zich ook de politieke pers in te laten.

Men weet, hoe de Synodale machthebbers in deze dorpen de Doleerenden uit hun woning zetten, en op die wijs deze belijders des Heeren uk het dorp hunner inwoning pogen te verdrijven.

Dit nu is ergerlijk te Hijlaard.

Ergerlijker nog te Abbega.

Immers te Abbega zijn het belijders die zoo handelen; te Hijlaard Modernen.

Over deze zaak nu leest men in het radicale Friesche Volksblad van 19 Januari j.l.:

In Abbega weet men ook wel, dat er geschreven staat: »De natuurlijke mensch begrijpt niet de dingen, die des Geestes Gods zijn" en wij kunnen handelingen sis die te Abbega maar niet Christelijk vinden. Jezus toch leerde: »Wat gij wilt, dat u de - menschen doen, doe gij hun desgelijks " Ja, nog sterker klonk het uit zijn mond: «Hebt uwe vijanden lief, zegent ze die u ver vloeken, doet wel dengenen, die u haten en bidt voor degenen, die u geweld aandoen en u vervolgen."

Ons dunkt, dat door deze woorden van Jezus handelingen als nu te Abbega weer plaats grepen, voor goed als onchristelijk gebrandmerkt zijn. Wi zijn niet voldoende op de hoogte, om te kunnen weten, of het arbeiders of neringdoenden zijn, die te Abbega hunne woning moeten ontruimen, maar elders werd het vertoond, dat arme gezinnen wegens dole antie uit hun huis werden gezet, en nu vragen wij, of ooit een Jezus zijne medewerking zou hebben verleend, om armen van een onderdak te berooven? En dan, om welke redenen? Getuigt het teeen iemands karakter, dat hij den moed heeft voor zijne overtuiging, of wilt ge liever, voor zijne ireening, uit te komen, terwijl hij weet, dat hem dit den loorn der machthebbers op den hals haalt en hij er stoffelijk nadeel door zal lijden? Wij gelooven eenigen grond te hebben voor de meening, dat de gecombineerde gemeenten Oosthem, Abbega en Folsgare vrij stellig tot de doleerende gemeenten zouden behooren, als de beslissingen in de kerkelijke piocessen anders waren uitgevallen en men in genoemde gemeenten al dolee reud zich had mogen verheugen in het behoud van de kerkelijke fondsen en het domineestraktement van zoo'n vijf duizend gulden.

Met zulke feiten voor oogen en gedachtig aan Jezus' woord: «Men kzn God niet dienen en den Mammon, " krijgt men onwillekeurig eenige sympathie voor de doleerenden te Abbega en elders. En de Ijveraars voor het behoud der Ned. Herv. kerk zullen het moeten aanzien; dat de pressie die zij, gesteund Mor het kapitaal der kerk, op de lidmaten uitoete B6n, voor de kerk een vloek wordt en haar hoe langer hoe meer van haar zedelijken invloed berooft. t)e stofïelijlje vQordeeJen, die. een kerk, rijk met aardsche goederen gezegend, haren dienaren en lidmaten aanbiedt, lokken de eigenbelangzoekers tot haar. kwee-Ken de huichelarij in haar midden aan.fen doen de Mon van zelfopofferende liefde uitdrogen. Welke kerk neett in de laatste halve eeuw een krachtig leven vertoond en is in bloei toegenomen? Is het niet de Christelijke Gereformeerde kerk, die geen noemenswaar dige bezittingen heeft en wier leden bijna zonder uitzondenng tot de «kleine luijden met kleine midde lea" behooren? Dit mag ons niet verwonderen. Een vrije kerk, onafhankelijk van den staat, zonder kapitaal, dwingt hare leden als vanzelf, iets op te offeren, om de liefde te betrachten; terwijl in een rijke kerk van het brengen van off.rs geen sprake is en men liever iets van de kerk haalt. En dan hebben de vrije en arme kerken nog dit groote voordeel, dat hare dienaren door hunne afhankelijkheid van de leden, meer met en voor het volk leven, meer deelen in het Jief en leed hunner gemeentenaren, en dus ook eerder dan de geestelijken der met rijke fondsen gezegende kerken ware belangstelling, zullen toonen in het stoffelijk, het maatschappelijk welzijn der burgerij Zij kunnen niet zeggen, dat hun traktement vast staat, al gaat in hunne gemeente de een na den ander failliet. Wij vertrouwen dan ook, dat bij de toenemende ellende onder het volk, de voorgangers der Christelijlce Gereformeerde kerk en die der doleerenden en der vrije gemeenten eerder zullen medewerken om de maatschappelijke toestanden te hervormen endearbei dende klasse op te heffen, dan de predikers in de kapitaaJbezittende kerken, die van hunne positie zeker zijn en als welkome gasten mogen aanzitten aaii de tafels der rijken.

Doch kat ons niet beginnen te profeteeren. Wijzen wij er liever nog ten slotte op, hoe gevaarlijk een kerk met rijke fondsen en eigenaresse van huizen en landerijen voor gewetensvrijheid is. Het kapitaal geelt aan zulk eene kerk een dwingende macht, die, als zij er gebruik van maakt, duljbel hatelijk is. Of is het niet weerzinwekkend, als een'e kerk, die zich tot taak stelt aan de zedelijke volmaking der mensch heid te arbeiden, iemand straft, omdat hij de stem van zijn geweten volgt ? Wat men te Abbega en elders ziet gebeuren, moet onzes inziens lederen vriend der. vrijheid, maar ook iedereen, die oprechte vroorn heid mint, tot de overtuiging brengen, dat het bezit van vaste goederen door de kerk niets dan kwaad doet.

Nu merkt men aan heel den toon van dit schrijven wel, dat de redactie buiten het Woord staat; maar dit neemt niet weg, dat de hier uitgesproken waarheid toch weinig tegenspraak duldt.

Tenzij, en dit had het Friesche Volksblad er wel bij mogen zeggen, tenzij men den weg van Rome op wil.

Rome heeft zich bij rijk kerkbezit steeds uitnemend wel bevonden.

Waarom ?

Omdat het zijn steunsel vindt in zijn Hiërarchie !

KUYPEK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen