GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Engeland. Leden der Vrije kerken in Schotland voorstand er s van de Schotsche Staatskerk.

In den boezem der liberale partij in Engeland, die het meest met onze antirevolutionaire overeenkomt, is de overtuiging rijp geworden, dat de tijd gekomen is voor de afschaffing der Staatskerk in Schotland. Ook de groote staatsman Gladstone, schoon persoonlijk een aanhanger der Episcopale Staatskerk, schijnt het daarheen te willen sturen, dat na afschaffing der Staatkerk in Ierland, die van Schotland aan de orde komt.

Toch komt tegen de beweging voor »disestablishment", gelijk men haar in Engeland noemt, heel wat op, ja meer dan men oppervlakkig oordeelende, had kunnen vermoeden. Men zou toch' denken, dat alle menschen, die tot een Vrije kerk behoorden, als één man zouden strijden voor de afschaffing van de privilegiën der Schotsche Staatskerk.... Doch niet aldus.

Er is een »verbond van leeken" (Layman's League) opgericht tot instandhouding der Staatskerk ên daarbij hebben zich eeri aantal aanzienlijke leden van Vrije kerken gevoegd. Zeer te betreuren is het, dat de heer Hay Thorburn, zoon van Dr. Thorburn, een van de predikanten der Vrije kerk te Leith, zich in de voorste rijen bevindt, terwijl vele anderen in Schotland bekende mannen hen volgen. Zij worden in de «Nonconformist and Indepen' dent" voorgesteld, als hartelijke voorstanders '' der Vrije kerk, die er niet aan denken om tot ! de Staatskerk terug te keeren. Maar waarom zijn zij er dan voor dat de Staatskerk haar privilegie zal behouden, zoodanig dat, , al is zij in de minderheid, zij alleen het tractement harer leeraren enz. uit de Staatskas trekt? Is dit niet de schromelijkste onbillijkheid ? En wanneer de leden der Staatskerk dit niet inzien, dan kan men zeggen: zij zijn verblind'door de voordeden die zij van den Staat trekken, doch wat te denken als mannen der Vrije kerken daarvoor strijden?

Er zijn leden der vrije kerken die er van droomen, dat de oude staat van dingen, als wanneer alle kerken eene nationale kerk vormden, die alle uit de Staatskas onderhouden werden, zal wederkeeren. Dit wordt echter moeilijker wanneer der Staatskerk haar voorrecht ontnomen wordt; gemakkelijker schijnt het ons als alle Gereformeerde kerken zich vereenigen, voor die nationale kerk gelden van den Staat te ontvangen.

En wat zou de beweegreden van dit begeeren zijn? Het is ons niet bekend; wjj vonden het nergens uitgedrukt. Doch wij vermoeden iets En dat' is het volgende:

In den regel ziet men daar, waar het ongeloof gepredikt wordt, het gehoor verloopen. De schitterendste gaven zijn pp den duur ontoereikend om de menschen aldus te boeien, dat zij de kerken blijven bezoeken, waar in plaats van brood steenen gegeven worden. Als er door een prediker verkondigd wordt, dat hij aan de verzoening gelooft, maar niet kan aannemen, dat de Heere Jezus de straf voor de zonden onderging, dan loopen de menschen weg, al behoort zulk een prediker ook tot eene Vrije kerk. Velen verkondijgen zulk eene leer. Dr. Dods heeft eene menigte aanhangers, niet alleen onder de studenten, maar ook vele oudere predikanten zijn op zijne coUegiën te vinden. Doch het volk zal zich steeds meer van die mannen afwenden. Dan verminderen de collecten en ook de inschrijvingen voor het »Sustentation fund'', waaruit de predikanten bezoldigd worden.

Daarom maar gezorgd dat het tractement van staatswege den leeraren verzekerd wordt. Dan zijn zij vrijer, onafhankelijker; terwijl zij anders niet dan knechten der gemeente zijn, die over het algemeen bestaat uit domme lieden.

Wij hopen van harte, dat door het optreden dier lieden, geen rem gebracht worde in de beweging voor de vrijmaking der kerk.

Amerika. Wat te vreezen stond dat gebeuren zou, is geschied. De »Algemeene vergadering" der Presbyteriaansche kerk, te Saratoga in de maand Mei vergaderd, besloot om over te gaan tot revisie of herziening van de Westminstersche geloofsbelijdenis. Tot hiertoe was die geloofsbelijdenis onaangerand gebleven, schoon men uit sommige verschijnselen zeer wel kon opmaken, dal velen er niet meer uit leefden. Wel maakte men eenige veranderingen zoowel in de confessie als in de beide catechismi, de groote en de kleine; doch liet de leer onaangeroerd. Maar in de laatste jaren gingen er steeds luider stemmen op die riepen om eene herziening der belijdenis. Wat die lieden in de Westminstersche confessie aanstoot geeft, hebben wij reeds in dit blad uiteengezet; het krasse Calvinisme, in deze confessie uitgesproken, is velen een doorn in het oog. Men wil ruimere, meer rekbare formulen, opdat er eene groote Presbyteriaansche kerk zou kunnen zijn, waarbij zich allen die den Presbyteriaanschen kerkvorm aangenomen hebben, zouden aansluiten,

De vergaderingen der Presbyteriaansche Alliantie hebben veel kwaad in deze geslicht. Dit zijn geen kerkelijke vergaderingen van deputaten van onderscheidene kerken, doch vrije samenkomsten van geachte personen uit verschillende landen, waar men herzij in schijn of inderdaad den Presbyteriaanschen kerkvorm heeft. Immers werden mannen tot die vergaderingen toegelaten, die leefden onder de Synodale organisatie aan de kerken in Nederland in den jare 1816 opgedrongen. Doch hoe dit zij, de bedoeling was toch, dat personen uit onderscheidene kerken samenkwamen zonder kerkelijk mandaat, die het daarin eens waren, dat de kerken volgens Presbyteriaansche beginselen en niet volgens Hiërarchische reg 'len bshoort geregeerd te worden Hiertegen zijn wij Steeds opgekomen, daar niet de kerkvorm maar de leer, de belijdenis, de grondslag behoort te zijn, waarop een vergadering, die winste moet afwerpen voor de komst van het koninkrijk Gods, zich plaatst. Dan achten wij de vergaderingen der Evangelische Alliantie nog beter, al hebben ze onze sympathie niet Men ontwierp als grondslag van vereeniging een korte formule en allen, die de leer daarin uitgedrukt, bearnen, kunnen zich aan haar aansluiten.

Doch niet alzoo de Presbyteriaansche Alliantie; men vroeg slechts: Is uwe kerkvorm Presbyteriaansch? Op grond daarvan, werden de Cumberlandsche Presbyterianen, die een Arminiaansche belijdenis hebben, tot de Alliantie toegelaten. Dit was eene verheerlijking vaii den kerkvorm boven de belijdenis, terwijl toch uit de belijdenis, de regelen behooren voort te vloeien, waarnaar de kerken geregeerd worden.

worden. Dezelfde beginselen die bij de Presbyteriaansche Alliantie in toepassing werden gebracht, dienen er ook toe om verschillende kerken, die den Presbyteriaanschen kerkvorm hadden aangenomen, ineen te doen smelten. Omdat aldus verschillende elementen vereenigd werden, ontstond al spoedig eene beweging om de oude Westminstersche geloofsbelijdenis in overeenstemming te brengen met de heldere inzichten, die de kerken in deze dagen in de waarheid meer hebben (? ) dan dit een 250 jaren geleden het geval was.

In de vorige Synode was de zaak der revisie gezonden naar de verschillende dassen, waarvan zich r74 vóór en 68 tegen eene herziening verklaarden. Er zou dus eene revisie komen. Dit jaar besloot de Synode eene commissie te benoemen, die advies zou uitbrengen omtrent de drie voorstellen, welke omtrent de revisie der geloofsbelijdenis waren ter tafel gebracht, ten einde ze zoo mogelijk tot overeenstemming te brengen. Op advies dier commissie besloot men aan eene speciale commissie, bestaande uit 15 predikanten en 10 ouderlingen op te dragen een concept van revisie op te stellen. Deze commissie heeft in opdracht niet te raken aan de Gereformeerde Calvinistische leer, en toch rekening te houden met hetgeen sommige dassen op verschillende punten hebben uitgesproken. Enkele dassen hebben toch te kennen gegeven dat men verzachtende uitdrukkingen wilde hebben in de Westminstersche geloofsbelijdenis aangaande de leer der eeuwige verkiezing en verwerping, zoodat men er niet meer in leert dat kinderen die niet uitverkoren zijn en niet tot hun verstand gekomen zijn, alsmede heidenen, die de prediking van het Evangelie niet vernamen, verloren gaan. Ook wilde eene classe uit de confessie, verwijderd zien de uitspraak dat men in de Roomsche kerk afgoderij pleegt, en dal de paus de anti-christ is.

Sommigen willen echter nog verder gaan en zouden , een geheel nieuwe confessie willen opstellen. Uit alles blijkt hoever velen van de gereformeerde leer zijn afgeweken. Ga er een gebed op dat deze afgedoolde broeders mogen worden terecht gebracht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 31 augustus 1890

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 31 augustus 1890

De Heraut | 4 Pagina's