Christelijk Middelbaar Onderwijs.

Hooggeachte Redacteur

Het zij mij gegund nogmaals in Uw blad terug te komen op de zaak, waarover het mij reeds twee keer gegund werd iets in het midden te brengen. Ik doe het, wijl de zaak mij zeer ter harte gaat, en het mijn vurige wensch is, dat men algemeen het gewicht er van besefïe. Onder de leiding van 's Heeren voorzienigheid werd er veel gedaan voor lager en hooger onderwijs. Moge de Heere velen bereidwillig maken om ook aan het middelbaar onderwijs krachten en talenten te wijden.

Niets geschiedt, er bij geval. Alles staat onder 's Heeren alwijs bestuur. Ook dat er te Zetten den igen Sept 1887 eene school werd ingewijd, staande tot op dezen oogenblik, evenals het Gymnasium aldaar onder de Curatoren van laatstgenoemde inrichting.

Wat was de bestemming dier nieuwe school? Een bericht aan de Standaard ingezonden, en voorkomende in het nummer van 18 Nov. '86 van dat blad, zegt daaromtrent het volgende: sDoor de Vereeniging voor Gymnasiaal onderwijs op gereformeerden grondslag is te Zetten een tweede gebouw gesticht. Het doel is ^««r/a de jongere discipelen te plaatsen., voor luie andere huisregelen dan voor de oudere noodig zijn.

Een ander bericht, voorkomende in de Standaard van 20 Sept. '87, zegt verder: De dag van gisteren was voor de leerlingen van het Gymnasium met zijne voorbereidende klassen alhier een dag van blijdschap door de feestelijke inwijding van het nieuwe gebouw, waarin onder^uijs luordt gegeven aan de voorbereidende Iilassen en aan de eerste klasse van fiet Gymnasium." Bij die gelegenheid sprak Prof. Dr. A. H. de Hartogh naar aanleiding van Efeze 6 : j^b: Voedt hen op in de leering en vermaning des Heeren.

Het hier cursief gedrukte duidt klaarlijk aan, wat de oorspronkelijke bedoeling van het Curatorium met deze stichting is geweest, zoodat we daarover niet behoeven uit te weiden.

Spoedig echter verscheen voor deze leerinrichting een prospectus, waarin we deze inrichting vermeld vinden onder den naam van Instutuut, zooals van lieverlede de Zettenaren het ook zijn gaan betitelen, ofschoon ze het in den aanvang »de Nye Gimmenoos" noemden.

In dat prospectus dan wordt van dit Instituut gezegd, dat het werd, behalve hetgeen, waarvan men in den beginne uitging, seene school voor meer uitgebreid en middelbaar onderwijs."

Hier lezen we dus van middelbaar onderwijs. Daarna wordt er in gesproken van vijf klassen, die de school telt, waarvan de drie hoogste, desvereischt, in afdeelingen worden gesplitst, naar gelang van de maatschappelijke posirie, die de leerlingen later denken in te nemen.

Hier zij, om te verstaan hoe dit alles met het Gymnasium samen kon gaan, opgemerkt, dat deze drie hoogste klassen van het Instituut parallelklassen waren van de eerste, tweede en derde klasse van 't Gymnasium, waar ze dan in verscheidene vakken gelijkelijk met de Gymnasiasten werden onderwezen, terwijl ze in de overige vakken aan 't Instituut onderwijs ontvingen.

Toch was met deze school toen nog niet bereikt, wat we bedoelden, toen we zeiden, dat we met 2 moesten beginnen. Wel werd er onderwijs gegeven door personen met bevoegdheid tot het geven van middelbaar onderwijs, ook wel zoo ongeveer in al zijne deelen, doch een deel der kenmerkende vakken van de middelbare school kwam niet genoeg tot zijn recht, n, l. het vak natuurkunde met zijne onderdeelen.

Nog ééne schrede heeft men thans slechts te doen, en nevens het Gymnasium staat eene school, die dan ten volle eene Christelijke middelbare mag genoemd, eene school, waarnaar, o. i., velen in den lande reikhalzend uitzien.

Of zouden ze er niet naar uitzien, de ouders, die hun zoon naar eene middelbare school wenschen te zenden en daartoe niet in de gelegenheid zijn, omdat de toegang voor het middelbaar onderwijs tot nog toe alleen wordt verleend onder voorwaarde dat men het kind overlevere aan leeraren, die, ofschoon tot kleurloosheid gedoemd, toch zeker moeilijk kunnen nalaten eene kleur te vertoonen, die vloekt met het Calvinisme?

Of zouden ze er niet met verlangen naar uitzien, de, ouders, die het, ofschoon schoorvoetend waagden, hun kind naar de openbare, middelbare school te zenden en nu reeds met bezorgdheid en angst bespeuren, dat in de ziel huns kinds zich kiemen van ongeloof ontwikkelen, waarvan, naar de uitingen des leerlings te oordeelen, het zaad op de school is ingezaaid, of ingestoven ?

Alleen de Christelijke, middelbare school kan dezen ouders geven, wat ze wenschen. Wie zullen zich dan opmaken om aan de vurige wenschen dezer ouders te voldoen door op plaatsen, waar zulks kan, de hand aan het werk te slaan?

Wie zullen al vast de Zettensché leerinrichting, waarvan we zooeven spraken, in staat stellen om »de ééne schrede" nog te doen? Het gebouw dier inrichting, geheel geschikt voor het door ons besproken doei, staat daar met zijne ruime zalen, mgericht naar de hedendaagsche eischen, te midden eener schoone natuur. Het heeft ruimte voor een veertigtal interne leerlingen. In de enkele jaren van 't bestaan van dit Instituut zijn er achtereenvolgens een kleine honderd internen reeds gehuisvest geweest. Deze inrichting kan, zooals wij reeds zeiden, met geringe vermeerdering van kosten gemaakt worden tot eene school, boven omschreven. Werd ze dat, we zouden den Heere kunnen danken, dat we dan toch in het bezit van ééne middelbare school waren.

Amsterdam, Rotterdam, 's Gravenhage en Utrecht zullen ongetwijfeld spoedig volgen, als het kleine Zetten zulk een voorbeeld geeft. Iets dergelijks is immers meer vertoond, want Zetten had ongeveer vijfentwintig jaar vroeger dan Amsterdam een Christelijk Gymnasium. Ouders, die thans reeds één of meer hunner zonen op eene dergelijke school wenschen geplaatst, zouden, in 't belang van het Christelijk middelbaar onderwijs, dat wij bespreken en in 't belang der zonen, die ze aan deze inrichting wenschen toe te vertrouwen, wel doen daarvan in 't voorjaar dezes jaars reeds opgave te doen, opdat tegen den nieuwen cursus liet geheele personeel op zijn post zij en 't kenmerkelijke eener middelbare school er bij gebrek aan discipelen, niet behoeve te ontbreken.

Mocht ook in dezen het elk dergenen, die 't belang dezer zaak inzien en met gaven, hetzij geestelijke, hetzij stoffelijke, gezegend zijn, gegeven worden in meerdere of mindere mate hieraan mede te werken tot eere van Hem, die voorzeker wil, dat we, naar Efeze 6 : 4^, ook de zonen van den meer gegoeden burger, na 't verlaten der lagere school blijven opvoeden in de vreeze en vermaning des Heeren.

De middelbare schooi immers is zoo'n slot, dat de Eeuwgeest dorst bezetten. Daarop dient zonder dralen het vaandel geplant, waarvoor de geloovige zich niet schaamt. Wie zullen onder biddend opzien tot den Heere en in zijne kracht dit verrichten? Is 't een moeilijk werk? Voorzeker niet, wanneer de liefde van Christus ons dringt, nadat wij de noodzakelijkheid er van hebben ingezien. O. i. zoude, onder 's Heeren zegen, eene algemeene vereeniging voor Christelijk middelbaar onderwijs ons het spoedigst en het zekerst brengen tot het gewenschte doel, terwijl op plaatsen, waar men, nu of later, eene zoodanige school wenschte te zien verrijzen, //««/selijlte vereenigingen konden worden opgericht.

Wat de algemeene vereeniging aangaat, zou eene vereeniging, die gelden bijeenbrengt, zooals die voor Chr. Nat. of voor Geref. onderw. hier niet noodig wezen, daar toch zij, die dusdanige school verlangen, wanneer er maar ouders genoeg zijn, die er hunne kinderen willen zenden, bij machte zullen blijken zei ven de school te stichten en uit de schoolgelden te onderhouden.

Doch er dient o. i. eene contributie te zijn, hoe klein dan ook, voor deze algemeene vereeniging, daar er natuurlijk voor vergaderingen en algemeene belangen onkosten moeten worden gemaakt. Eene contributie van 50 Cts voor elk der leden zoude misschien kunnen volstaan en hierdoor zoude men schier een ieder in .de gelegenheid stellen van zijne belangstelling blijk te geven. Dusdoende zou men meteen te weten komen, of deze zaak, zij het dan ook hier of daar in anderen vorm, gewenscht wordt.

Een concept-reglement kon er gemaakt, en hij, die met en voor de gereformeerden den strijd tegen 't ongeloof, na Mr. Groen van Prinsterers verscheiden, zoo gelukkiglijk en gezegend onder Gods bestuur voortzette, moest allen, die mede wenschten te doen om het vaandel te planten op het slot, dat d' Eeiiwgeest dorst bezetten, oproepen om b.v. te Utrecht zoodanig concept-reglement te bespreken. Wij kunnen niet meer doen dan opmerkzaam maken. We hebben het onzen plicht geacht zulks te doen. We hebben het gedaan. Gebiede de Heere er zijnen zegen op.

Het woord van Da Costa, als motto hierboven geplaatst, moge ons aanmoedigen om dit heerlijk werk tot eere Gods en tot zegen voor ons volk te ondernemen. De regels, die verder in dat lied voorkomen, mogen den geloovigen strijder bemoedigen. Luisteren we dan nog even naar Da Costa, waar hij Bilderdijk aldus aanspreekt :

Neen, 'k plant den vaandel op het slot, Dat de Eeuwgeest dorst bezetten! Of, moog' ter eere van mijn God, 't Geweld mijn hoofd verpletter, Dan blikk' mij, met dien dlerb'ren vaan Geklemd in stervende armen. De gloriedag van Christus aan En 't uur van Gods erbarmen!

Mogen we weldra vernemen, dat de hoofdredacteur van srt5f Herauf' — want immers hem bedoelden we zoo juist ~ ons voor 't Christelijk middelbaar onderwijs ter vergadering oproept!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen