De Martelaren.

CLXIV.

NICOLAS BALLON.

In April iSS9 ^^^ ^^ vrede van Chateau-Cambrésis tusschen Frankrijk en de Nederlanden gesloten. Bij die gelegenheid hadden Filips II en de Fransche koning Hendrik II met elkaar de verbindtenis gemaakt, dat ieder in zijn land, met al den ijver die in hun was, de zoogenaamde ketterij zou bestrijden en vernietigen. Toen de Fransche koning nu kort daarop bij den connetable Anne de Montmorency te Esconen was, verschenen op zijn bevel de plakkaten tegen Lutherschen en Gereformeerden. Alle rechters kregen last om de Hervorming uit te roeien. Nauwelijks waren deze plakkaten bekend, of veler harten werden ontroerd. Doch de trouwe belijders van Gods Woord en waarheid deinsden door 's Heeren genade niet terug, terwijl hun bovendien uit Geneve van de broeders een bemoedigend schrijven werd toegezonden.

In dezen tijd nu was het, dat Nicolas Ballon gevangen genomen werd als ketter. Hij was een bejaard man en woonde sinds jaren met zijn gezin in Geneve, ten einde God te vrijer te kunnen dienen. En om voor zich en de zijnen het levensonderhoud te verdienen èn om tegelijk bevorderlijk te zijn aan de komst des Heeren in Frankrijk, veriiet hij nu en dan Geneve met bijbels en boeken, ten einde ze in zijn geboorteland aan den man te brengen. Dat dit een gevaarlijk werk was, kunnen wij ons begrijpen. Doch hij aarzelde niet. In 1556 werd hij reeds te Poitiers met zijne boeken gevangen genomen en daar, na den Heere Christus beleden te hebben, ter dood veroordeeld. Van dit vonnis kwam hij in hooger beroep. Daarom bracht men hem naar Parijs, waar zijne standvastigheid velen stichtte en opbouwde. Hij redetwistte dapperiijk met Maillard, den reeds meermalen genoemden leeraar der Sorbonne, en stelde in zijnen kerker eene geloofsbelijdenis op, die hij bij zijne rechters inleverde. Zijnen overigen tijd besteedde hij aan het onderwijzen zijner medegevangenen. Hij leerde hun Gods Woord en hef gebed en was velen ten zegen. Toen de vijanden dit vernamen en ook hoorden, dat de rechters aarzelden, om hem ter dood te veroordeelen, omdat zij geene oorzake des doods bij hem vonden, wendden zij zich tot den koning en wisten dezen te bewegen een bepaald bevel te geven, dat Ballon zou worden gedood.

De rechters dorsten toen niet meer te dralen. Het vonnis werd uitgesproken en bevatte, dat Ballon zou worden geworgd en dan in het vuur geworpen zonder meer. Doch de mensch wikt, maar God beschikt. Dit bleek ook hier weer. Toen de martelaar van Parijs naar Poitiers werd gebracht, gelukte het zijnen vrienden hem te bevrijden. Ballon ontvluchtte naar Geneve, Geen wonder, dat het den vijanden hinderde, dat hun slachtoffer hun ontsnapt was. Zij haastten zich om door het geheele koninkrijk bekend te maken, dat, wie Ballon bij hen terugbracht of ook slechts aangaf, eene goede belooning zou krijgen. Zij vreesden hem en zijnen ijver te zeer. In hun oog kon hij, als hij bleef leven, velen nog verleiden. Zoo lang evenwel Ballon in Geneve was, vermocht geen zijner vijanden iets tegen hem. Maar de martelaar kon niet lang werkeloos blijven in zijn schuilplaats. Het oude vuur wakkerde weer op in zijne ziel en drong ifeUon nogmaals zich in Frankrijk te wagen met bijbels en boeken. Misschien zal deze of gene hem beschuldigen, dat hij zich roekeloos in gevaar begaf. U zou echter Ballon antwoorden, dat hij niet anders kon, en dat God hem tot dezen arbeid had geroepen. Hij werd van den Heere in zijne ziel gedrongen — verklaarde hij — om het gevaar te trotseeren en zijnen landgenooten het EvangeHe der genade te gaan brengen.

Hij toog dus naar Frankrijk, kwam te Chalons in Champagne en werd er gevangen genomen. Van Chalons werd de gevangene naar Reims gebracht met zijnen jeugdigen reisgezel en dienaar, die evenals hij de martelaarskroon heeft verworven. Van het voor de laatst genoemde stad geslagen vonnis kwam hij in appel. Daarom trok men met hem naar Parijs. Hier herkende men hem als denzelfde, die voor twee jaren aan de handen der justitie was ontkomen. Men verlangde [toen van hem te weten, wie hem in zijne vlucht behulpzaam waren geweest, doch alles te vergeefs.

Eindelijk, toen Ballon bij zijne eerste belijdenis bleef volharden, werd hij door den rechter veroordeeld om met een bal in den mond naar het marktplein geleid te worden en daar in het vuur te sterven.

En daar men bevreesd was, dat Ballon opnieuw aan de handen zijner beulen zou worden ontrukt, kregen de halsrechters en zijne dienaren last, om te zorgen, dat er geene onordelijkheden plaats hadden. Eer hij zijnen kerker verliet, had hij er met alleriei soorten van monniken langdurige gesprekken. Maar hij deed hen schuimbekken van woede, toen hij hun aantoonde de valschheid en gruwelijkheid hunner leer. Nadat ze aan de gerechtsplaats gekomen waren wilde het volk beletten, dat hij geworgd werd en een gerechtsdienaar, die vreesde, dat hij niet genoeg zou lijden, stak hem met eene speer in de zijde. Aldus stierf de martelaar. Binnen weinige dagen volgde hem zijn dienaar en knecht Nicolas Guenon van Amusel in Champagne, in den dood. Het volk verheugde zich in het sterven van dezen martelaar en deed alles, om dien dood zoo smartelijk en smadelijk mogelijk te maken.

DE GAAY FORTMAN.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen