Buitenland.

Zuid-Afrika. Uit het kerkelijk leven n Zuid-Afrika. o s

Het kerkelijk leven onzer Zuid Afrikaansche roeders begint van lieverlede weder op te aken. Zoo moet de rsien No-^ember de 203te ynode der N. G. kerk der Kaapkolonie ge ouden zijn. De oorlog is oorzaak geweest, dat eze Synode in zes jaren niet gehouden werd. e krijgswet, de moeielijkheid om van de mi aire overheid een verlofbrief te krijgen, ten inde zich te kunnen begeven van het eene istrict naar het andere, de toestand des lands n het algemeen, waren oorzaken dat de ver adering die in 1900 moest gehouden zijn, drie aar werd uitgesteld.

De synode moet ditmaal gehouden zijn in et gebouw „Het Hugenoten-gedenkteeken" te aa^^stad. Dit gebouw is gesticht ter herinnering an de sedert 1688 uit Frankrijk uitgeweken ugenoten, die • zich in de kolonie vestigden. et is in hoofdzaak bestemd voor het houden an kerkelijke vergaderingen, die vroeger steeds n het kerkgebouw te Kaapstad plaats hadden.

De synode bestaat uit alle dienstdoende predikanten der Ned. Geref. Kerk in de Kolonie, benevens de afgevaardigden, zijnde een ouder ling uit elke gemeente en twee ouderlingen van de Moederkerk te Kaapstad.

Het privilegie der „Moederkerk" is, dunkt ons, niet gerechtvaardigd. Voor den aanvang der werkzaamheden zouden de leden der Synode zich vereenigen in de Groote Kerk te Kaapstad ter bijwoning van een plechtige godsdienstoefening ter opening der Synode, om zich daarna geza menlijk nnar de vergaderzaal te begeven; een Engelsche manier van doen, om de werkzaamheden te beginnen. Onder de punten op het agendum komt voor: de zending, opvoeding, onderwijs, de taal en voorloopige besprekingen van eene eventueele vereeniging der N. G. Kerk in Zuid-Afrika.

Wat de Ned. Ger. kerk in Transvaal betreft, kunnen wij het volgende mededeelen, ter aan vulling van hetgeen wij reeds te voren hebben gemeld. De Synode der Ned. Ger. kerk had besloten, dat leden der kerk, die aan Britschen kant hadden gestreden, die dus de wapens tegen hunne broeders hadden opgenomen, of zich voor den rechten tijd hadden overgegeven, hun verkeerdheid moesten erkennen, en belijden dat zij schuld daarover gevoelden dat zij aldus hunne hand tegen hunne broeders hadden opgeheven. De mannen die zich aldus aan verraad tegen over de hunnen schuldig maakten, zijn saamgekomen en benoemden eene deputatie, om gedaan te krijgen dat dit besluit der Synode zou inge trokken worden. Deze deputatie begaf zich naar Ds. Bosman, die haar te kennen gaf, dat hij niet officieel met hen kon spreken maar wel in broederlijken geest, en dat hij voor zich tusschen de „National Scouts" of „Nationale verkenners en de „Handsuppers", die zich te vroeg overgaven, wel degelijk onderscheid maakte.

De deputatie verklaarde echter, dat „National Scouts" en „Handsuppers" zich één gevoelden en daarom dezelfde lijn trokken. Het eind der lange woordenwisseling was, dat de deputatie aan Ds. Bosman verklaarde, dat de leden, wien het besluit gold, zich van de kerk zouden af scheiden en een vergadering zouden beleggen om een kerkeraad voor een nieuwe kerk te benoemen. Het komt ons voor, dat wanneer de „National Scouts" en „Handsuppers" hun voornemen doorzetten, een kerk nooit vicieuser begin heeft gehad, terwijl de stichters niet anders zullen doen dan zich een gedenkteeken op richten voor hunne schande. Maar de weg der zonde, ook van de zonde van het verraad, is afbellend. Zou er één Zuid Afrikaansch predi kant gevonden worde», die deze kerk dienen wil ? Deze vraag kwam ons het eerst voor den geest. Doch daar kwamen de vier predikanten voor onze aandacht, die door hunne gemeenten werden genoodzaakt heen Ie gaan, omdat zij tijdens den oorlog met de Engelschen hadden geheuld. Waarlijk, dit viertal zou bij de nieuw te stichten kerk goed passen!

De deputatie maakt ook bij den Engelschen Luitenant Gouverneur hare opwachting om dezen den staat van zaken en hun besluit mede te deelen. Deze ambtsdrager antwoordde, dat hij wist wat er gaande was en zich over de zaak tot de synodale commissie had gewend. Schoon hij de deputatie der landverraders zijn sympathie te kennen gaf, kon bij zich niet tot het verkenen van hulp verbinden, maar hij wees er op dat de gift van ƒ 240, 000 voor het herstel der verwoeste kerkgebouwen voor allen go'd. Als de kerkeraad gekozen was, zou hij gaarne dezen ontmoeten en zijn best doen hem te helpen.

De Volhsstem zegt: „Een onzer tijdgenooten raadt de „Nationale Scouts" aan, de zaak, na alles beproefd te hebben, voor een gerechtshof te brengen. Wij gelooven niet, dat dit de „Scouts" veel helpen zal; in elk geval zou dat de bitterheid sterk vermeerderen. Laten de „Scouts" nu maar tevreden zijn met den roem, dien zij in de geschiedenis van Zuid Afrika gekregen hebben en zelf een Scouts kerkje stic'nten om dien roem te bestendigen; of wat nog beter is, laten zij naar een of andere Engelsche kerk gaan, en alles is stil."

Wij denken ook, dat de geheele beweging der deputatie er op zal uitloopen, dat men zich bij de een of andere Engelsche kerk voegt. Het komt o: i: s althans voor, dat eene kerk die haar ontstaan wijt aan landverraad, geen levensvatbaarheid heeft en z dfs door vele Engelschen met weerzin zal aangezien worden. Het heerlijkst zou zijn, indien de leden tot inzicht kwamen hoe het bloed van vele hunner broeders aan hen kleeft en met smeeking en geween hunne schuld beleden.

Zuid-Amerika. Cons ei en tie-vrijheid. In enkele republieken van Zuid-Amerika is en tot hiertoe niet in het bezit van concientie vrijheid, maar in de Hope lezen wij, at men pogingen gaat aanwenden om die daar e verkrijgen. Zoowel in Peru als in Bolivia en quador wordt de kerk van Rome alléén geuld. Er mogen geen godsdienstige samenomsten in die landen gehouden worden, alhans niet in het openbaar, dan alleen wanreer eze geleid worden door Roomsche priesters. n de wetten die zulks verbieden, worden streng oegepat. Als er dus Protestanten in die epublieken gevonden worden, dan kunnen zij lleen in het verborgen met elkander hun eligie uitoefenen, niet in het openbaar. Poginen om hierin verandering teweeg te brengen ijn wel aangewend, maar leidden tot hiertoe iet tot het gewenschte resultaat.

Nu verluidt het dat invloedrijke persoen in N. Amerika zich hunne regeering hebben ewend, evenals tot de regeering van Duitschland n Engeland, om te weeg te brengen dat deze ogendheden hunne gezanten bij de Peruviansche regeering in last geven, om op herroeing en afschaffing van de onhoudbare verbodsetlen aan te dringen.

Reeds verheugt men zich bij voorbaat, dat eru en andere republieken van Zuid Amerika oor de prediking van het Evangelie zullen pengesteld worden.

Het is maar jammer, dat alleen op kleine taatjes dergelijke pressie wordt uitgeoefend.

Dat Rusland geen vrijheid van conscientie, lthans geen vrijheid voor propaganda aan ndere kerken dan alleen aan de Staatskerk erleent; dat Frankrijk straks de kerken aan anden legt, zullen de mogendheden kalm lijven verdragen, evenals zij het toelieten, dat e Turksche Sultan de Armeniërs deed veroorden.

Zij die beweren, dat de Roomsche kerk overl dezelfde is en zich kant tegen conscientievrijheid waar zij de overhand heeft, kunnen wij wijzen op and: re lepubliel en van Zuid Afrika. n de Vereenigde Staten van Brazilië heerscht vrijheid van conscientie, zoodat een 200 missioarissen van Protestantse-ie kerken aldaar onehinderd hun arbeid kunnen verrichten. Nu zijn die 200 op eene bevolking van achttien illioen niet veel, maar het is toch te waardeeren at die 200 mannen vrij en ongehinderd het Evangelie kunnen verkondigen en pogingen ogen aanwenden om de Brazilianen voor de kerk, door welke zij werden uitgezonden, te winnen. In de Argentijnsche republiek heerscht wel de Roomsche eeredienst als de godsdienst van den staat, doch andersdenkenden mogen er vrij hunne religie uitoefenen. In deze republiek wordt ook door N. Amerikaansche zendinggenootschappen gearbeid. Vrijheid van conscientie heerscht ook in de republiek Paraguay, maar er wordt van Protestantsche zijde niet in gearbeid. Alleen wordt er iets gedaan tot evangelisatie van een of twee Indiaansche staramen dier republiek. De republiek Uruguay laat ook de predikitg van het Evangelie vrij, zoodat een twaalftal N. Amerikaansche missionairs het Woord aldaar kunnen verkondigen, zonder dat hun iets in den weg gelegd wordt. In Engeland werden stappen gedaan om de Evangelisatie der laatstgenoemde republieken ter hand te nemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen