Gemengd nieuws.

Het is bekend, dat het in sommige deelen van .-Amerika zeer gemakkelijk is echtscheiding te erkrijgen. Het toenemend aantal echtscheidingen eeft er toe geleid, dat predikanten van verschilende kerken zich vereenigden, om tegen het kwaad e strijden. Men wijst er op dat in 20 Jaar 500, 000 chtscheidingen in N.-Amerika hebben plaats gehad, erwijl in de oude wereld op een ruim vier maal grooer bevolking in dat tijdsverloop nog niet de helft an de echtscheidingen plaats hadden. Dus komen e echtscheidingen in de nieuwe wereld ruim acht aal meer voor dan in de oude ! Meer dan ri/j milli • en kinderen zagen hun ouderlijk huis door echtcheiding verwoest. De advocaten verdienden voor unne bemoeienissen de som van 50 millioen guldens, ls elke echtscheiding hun slechts een bate van f 100 pbracht.

In de Wachter lezen wij:

»In de Pacific Churchman heeft Rev. W. E. ayes een artikel geplaatst, waarin hij een uitslag ededeelt vjn de examens, afgenomen van de iddelste klassen van de Zondagsschool zijner emeente te San Francisco. Aan het examen namen onderd en elf leerlingen deel. De vragen waren oo gesteld, dat op verreweg het meerendeel een ort antwoord gegeven kon worden.

Bij onderzoek van de examen-papieren bleek, at 34 leerlingen 70 of meer procent van de vragen oed hadden beantwoord. Deze povere uitkomst ordt door Rev. Hayes niet in de eerste plaats aaraan toegeschreven, dat deze leerlingen wat tomp zijn uitgevallen, maar dat bij het onderwijzen e vaak gedacht wordt; met de eenvoudigste aarheden en over het algemeen bekende gebeurenissen zijn de leerlingen wel bekend. Zoo waren an de honderd en elf leerlingen slechts 63 in taat antwoord te geven op de vraag: Wie veroochende den Heiland ? en slechts 41 konden N eggen wie Jezus had verraden; terwijl slechts elf en naam wisten van den discipel, die aanvankeijk geen geloof wilde slaan aan de tijding van e opstanding van Christus. De vraag door het rootste aantal leerlingen nauwkeurig beantwoord, as; Wie voorspelde de komst van Christus? even en tachtig gaven hierop een goed antwoord; rie antwoordden, dat het de Wijzen uit het Oosten aren. De zonderlingste antwoorden werden gegeven op de vraag, waarom de Heiland, na de spijziging der vijf duizend, niet toeliet dat men Hem-tot Koning uitriep. Een der leerlingen zeide, het was omdat Christus al Koning was; een ander, dat Hij K"ning wilde zijn over heel de wereld, een derde l zeide, dat Jezus geen Koning v/ilde zijn, wijl Hij dan genoodzaakt zou zijn te vechten, iets wat de Heiland niét wilde. Weer een ander oordeelde, dat Christus het Koningschap weigerde, omdat Hij de vriend wilde zijn van het gewone volk. Een was er, die Jezus'weigering toeschreef aan zijn verlangen om een reis te doen. Het zonderlingste antwoord was ongetwijfeld dit: Jezus was te goed voor Koning."

Het komt ons voor, dat de Zondagschool onder wijzers zich ook de vraag mochten stellen, of hunne methode van onderwijzen wel goed is.

Erger dan Mormonisme. In N. Amerika is echtscheiding zeer gemakkelijk, ten gevolge waarvan ongeveer een vierde der gesloten huwelijken weder ontbonden werden. Deze zaak heeft reeds velen, die het goed met hun land meenen, bezorgheid ingeboezemd. Zoo sprak onlangs de bekende kardinaal Gibbons te Baltimore, IWd., over het veelvuldig voorkomen van echtscheiding en hij achtte een veel grooter bezwaar dan het Mormonisme, dat veelwijverij voorstaat. Hij zeide o.m.; «Volgens goddelijke bepaling is de huwelijksband onverbreekbaar. De Heere God heeft in den hof van Eden Eva aan Adam gegeven, en dit huwelijksbegrip is heden ten dage evengoed geldig als toen. Een meer losse beschouwing dan deze is te wijten aan een nieuwe leering, die zich op de lagere hartstochten beriep, en dus werd de heiligheid van het huwelijk geschonden. Wij verheffen onze slem tegen den gruwel van het Mormonisme. Wij noemen het een nationale schande en eischen zijne uitroeiing. Maar is de christelijke veelwijverij minder strafwaardig dan de Mormoonsche veelwijverij ? Waarom dan de eene geduld en de andere veroordeeld ? Wij weten dat de Mormonen zorgen voor hunne VIouwen en kinderen; terwijl de christelijke veelwijverij beoefenaars veelal hunne verlaten vrouwen aan zichzelve en aan een koude wereld prijs geven, dikwerf oorzaak zijn dat die vrouwen tot een onzedelijk leven vervallen, en dat ze hunne kinderen overlaten aan de zorgen van den Staat. Over wien dan zullen wij het zeerste toornen ; over den christen, die van een of meer vrouwen gescheiden leeft, of over den Mormoon, die wel herhaaldelijk trouwde, maar nooit scheidde ? "

De Gereformeerde heeft bij de uitspraak dat de huwelijksband onverbreekbaar is, natuurlijk gedacht aan de uitzondering die de Heere Jezus gemaakt heeft in geval van overspel. Maar overigens wordt hier de spijker op den kop geslagen Zoowel het Mormonisme als de gemakkelijke echtscheiding mogen niet geduld worden!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen