Gemengd Nieuws.

De »Dean of Arches" deed dezer dagen uitspraak over een aanklacht van den bisschop van St Alban tegen den heer F. C. Fillingham, hulprediker van Hexon. Deze had te Southend 'een «priester" geordend, zonder dat hij zelf bisschop was, en had uudere kerkelijke zonden bedreven, tot verachting van en ongehoorzaamheid aan bisschoppelijke bevelen toe. De »Dean" zeide, dat hij van den heer Fillingham een brief gekregen had, waarin deze mededeelde, dat hij gevoelde zich aangde rechtbank te moeten onderwerpen. De hulpprediker had er aan toegevoegd, dat hij niet voornemens was «saam te werken met onze Protestantsche zusterkerken in Engeland en Amerika in het bestrijden van het gevaar van priesteroverheersching." De »Dean" oordeelde dat Fillingham's onderwerping hem ont sloeg van de noodzakelijkheid hem van zijn tractement te berooven. Maar hij had zich schuldig gemaakt aan krenkende schending van de constitutie van de kerk van Enge and, en daarom moest hij «eten dat hij daaraan kwaad gedaan had Daarvoor, en wegens zijn hardnekkige ongehoorzaamheid aan zijn bisschop, moest hij hem schorsen voor den tijd van twee jaar ingaande op Zondag 11 Maart, terwijl hij tevens de kosten van het geding zal moeten betalen.

Het is een zonderlinge hiërarchie in de Episcopaalsche kerk. De bisschop heeft kennelijk geen macht over zijn geestelijken of predikanten als deze laatsten zich te buiten gaan, moeten de rechtbinken hen te recht zetten. Zoo ging het ook bij al de processen die tegen Ritualistische predikanten gevoerd werden. Eenigen tijd geleden dreigde een bisschop den predikanten, welke ondaisks zijn ver bod het Ritualisme dienen, dat hij, zoolang zij daarin volhardden, geen voet in hun kerk zetten zou. Verder scheen deze kerkvorst niet te kunnen gaan.

De voorzitter van de Council van vrije kerken, welke verleden week te Birmingham vergaderd was, wees er op dat het zoo verkeerd was, groote namen te gebruiken om een talrijk gehoor te verzamelen in plaats van den nadruk te leggen op de waarheid Gods, Het gevolg daarvan is, gelijk in de Methodische Times betoogd wordt, dat sommige sprekers zich doodwerken, terwijl anderen, ook al hebben zij Gods Woord te brengen, geen gelegenheid hebben om hunne stem te laten hooren. Het aantal «gebroken' menschen onder de populaire sprekers neemt toe. Twee of drie zijn reeds gestorven aan zenuwtoe vallen, en anderen zijn niet meer in staat ie s te doen. Het systeem is verkeerd. Het heeft de strekking godsdienstige samenkomsten te maken tot vergaderingen, waar men zich vermaakt. Hierin is ongetwijfeld veel waars

Isaac Adams op zijn terugweg naar Per zie. Wij lezen hierover in The Banner of Truth van 4 Maart; «Verleden week begaf zich Docter Isaac Adams naar Perzië met het stoomschip Baltic van de White Star Line. Zijn zending is, een 75 gezinnen te leiden uit Perzië om de Nestoriaansche kolonie gevestigd bij Nort-Battleford, Sassatchewaw Provincie Canada te versterken. Ongeveer drie jaar geleden bezocht een comité van de Gereformeerde kerk van Nederland zijne scholen in Perzië en bracht een ongunstig verslag uit omtrent het drijven van zendingswerk in die plaats met het oog op de onzekerheid van leven en eigendom. Dr. Adams besloot toen kolonisatie te beproeven en bracht ongeveer 40 Nestorianen over en vestigde zich bij North BatUeford, op gouvernementsland, daarbij zijn voordeel doend met de «homestead law", welke aan ieder inwoner i6o acres toekent. Het succes van dit gezelschap is buitengemeen geweest; hunne oogsten waren goed en daar een spoorweg door dit deel liep, werd de waarde van hun land hooger, zoodat de brieven van de kolonisten aan hunne familiën in Perzië geestdriftig melding maken van hun succes in hun nieuw vaderland en van de vrijheid. De veiligheid van leven en .bezit maakt, dat dit land hun toeschijnt een paradijs te zijn. Daarom verlangen velen in Perzië te deelen in de voordeelen die in Canada geboden worden. Het volk is arm, doch Dr, Adams is, door de welwillendheid van vrienden in Engeland en op het vasteland, en door het succes van den uitgever der 36 edities van zijn sPerzie door een Pers', in slaat geldelijke hulp aan de kolonisten te verleenen.

Zij die zich in Canada gevestigd hebben, worden als matig, vlijtig en gehoorzaam aan de wet beschreven. Bij de landbouwtentoonsiellingen van 1905 zie ik dat onderscheidene prijzen aan Isaac Adams M. D. toegekend werden. Zijn voornemen is, indien God hen voorspoedig maakt als in het verleden, een kerkgebouw in de naaste toekomst op te richten, met ruimte voor een Christelijke school beneden en een plaats voor den kerkedienst boven. Een stuk land is reeds voor dit doel in North Battleford verkregen. Als dit werk van den Heere is, moge het dan slagen, hetwelk de wensch is van alle vrienden van het zendingswerk.

JOHN C. VOORHIS.

De heer Voorhis is niet goed ingelicht. De commissie die het werk van Dr. Adams in Perzië inspecteerde, heeft volstrekt niet daaromtrent ongunstig gerapporteerd, J wijl het leven daar zoo bedreigd wordt en men daar zoo weinig zeker is van zijn bezit! Dit is er zeker wel bijgekomen. Het best zal de heer Voorhis doen, zich om nadere en betere inlichtingen te wenden tot broeders in Nederland. Schrijver dezer regelen is geneigd om hem aan te geven waar hij de inlichtingen, die hij noodig heeft, kan verkrijgen.

De Amerikaansche Hope deelt het volgende mede: »27 Febr. — Mormonen Zendelingen zijn werkzaam in East St. Louis en St. Louis om stemmen te verzekeren met het doel, hen te helpen tot het beheer van twaalf staten in het Westen, en om het aannemen van een constitutioneel amendement te verhinderen, verbiedende de veelwijverij. Dit werk der Mormonen Zendelingen is een dreigement tegen de natie. Zij komen hier om bekeerlingen te maken en hen dan te bewegen naar Utah of een ander der Statengroepen te verhuizen, welke de Mormonenkerk tracht te beheerschen. Een constitutioneel amendement is het eenigste wat de Mormonen vreezen. Zij blijven de veelwijverij nog voorstaan en verwachten, dat zij eindelijk zulks bekrachtigd zullen zien door de wetgevende kamers der Staten, welke zij kunnen beheerschen”.

Er werd bericht, dat in de nieuwe wereld stemmen opgingen om door wettelijke bepalingen het mogelijk te maken, dat men lijders, die door bevoegde doctoren voor «ongeneeslijk" waren verklaard, eenvoudig om h t leven bracht. Daartegenover bericht de Hope:

«Albany, N. Y., 28 Febr. — Een wetsontwerp is bij de Staats wetgevende kamers ingediend, verbiedende zelfs de bevordering van het idee, dat personen die lijden aan ongeneeslijke lichamelijke kwalen of verstandsgebrek, zullen ter dood gebracht worden”.

WINCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen