Een blijde tijding.

Ook in Rotterdam hebben de beide Kerkeraden der Gereformeerde Kerk zich opgemaakt om den scheidsmuur tusschen A en B te doen wegvallen.

Na ernstig beraad is een conceptacte van ineensmelting goedgekeurd, die nu aan de gemeente is bekend gemaakt met de navolgende toelichting:

De Kerkeraden, met dank aan den Heere zich verblijdende over de vereeniging der Gereformeerde Kerken in Nederland, die den 17 Juni 1892 in de Generale Synode dier Kerken te Amsterdam is tot stand gekomen;

overtuigd dat het naar den eisch van Gods Woord is om ook plaatselijk de eenheid der geloovigen zooveel mogelijk tot openbaring te brengen;

overwegende, dat hier ter plaatse geene dringende reden is om de ineensmelting nog uit te stellen, maar integendeel veel dat moet dringen om de plaatselijke gedeeldheid te doen ophouden;

van oordeel, dat echter tot de definitieve beslissing niet moet worden overgegaan, voordat de gemeenten hierover gehoord en met de regelingen, waarover de beide Kerkeraden het eens zijn geworden, bekend gemaakt zijn;

roept de Gemeenten saam tot eene vergadering, te houden Woensdag den 16 Mei 1906 'sav. 8 uur voor de Kerk van A in de Hovenierstraat, voor de Kerk van B in de Nieuwe Westerkerk, opdat de leden der Gemeente gelegenheid ontvangen hunne eventueele bezwaren, opmerkingen en wenken ter kennisse van de Kerkeraden te brengen.

Namens den Kerkeraad A,

JOH. VISSER, h. t. praeses,

G. VAN BLEEK, scriba.

Namens den Kerkeraad B,

P. A. E. SiLLEVis SMITT, h. i. praeses,

A. M. MOLENAAR, scriba.

De Kerkeraden deelen voorts mede, dat naar hur inzien de ineensmelting behoort te geschieden onder de navolgende bepalingen:

We twijfelen niet of deze samenspreking met de gemeenten heeft tot resultaat gehad, dat het aangevangen werk onder den zegen Gods kon doorgaan. En Rotterdam kan dan evenals Amsterdam zich verheugen in de eenheid van het Gereformeerde kerkelijke leven.

Dat we ons van harte hierover verblijden spreekt vanzelf. Er ligt in nauwere aaneensluiting zoo ongemeene kracht. Kracht naar binnen, omdat alle gaven en talenten, die God aan de Kerk schonk, daardoor ten goede van allen komen. En kracht naar buiten, omdat waar broeders saam in liefde wonen, ook degenen die nog verre staan, vanzelf worden getrokken.

Naar we vernemen wordt, zij het dan ook in stilte, in menige nog gedeelde kerk aan dezen zelfden arbeid gewerkt. Natuurlijk eischt die arbeid groote voorzichtigheid en wijsheid. Een poging om bij elkander te komen, die niet slaagt, brengt allicht de broeders verder van elkander. Maar wanneer over en weer de geest van Christus heerscht, om niet te zien op wat men zelf bezit, maar op wat een ander noodig heeft, overwint de liefde alle bezwaren en struikelblokken. En straks wordt dan gejubeld en gedankt, omdat de eenheid, die Christus van den Vader voor zijn gemeente bad, ook zichtbaar naar buiten treden mag.

Geve Rotterdam's voorbeeld moed en kracht aan de Kerkeraden, die aan dezen arbeid getogen zijn, om niet te vertragen, maar met beleid door te zetten. En verwekke het die kerken, die nog niets deden, tot heilige jaloerschheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen