Strafbaarstelling van aanvalsoorlog - pagina 28

26 van den Volkenbond zou hebben te verantwoorden over de wijze waarop hij zijn souverein gezag uitoefent, [s dan ook niet te vergelijken met een misdadiger, die voor den rechter staat, maar veeleer met -een vennoot, die met zijn medevennooten overlegt over d-e v-erplichting, die het vennootschapcontract voor hem meebrengt. Nergens komt het karakter, dat het nieuwe internationale strafrecht noodzakdijkerwijze zou moeten dmgen, conv-entioneel in oorsprong .en toepassing, uiting van de r,e chtsmacht üf daad van hooge politiek van de afzonderlijke staten, beter uit dan bij de executie der straFvonnissen, die zouden gewezen word-en. Meer dan bij ander,e reohtspraak, ligt bij de strafrechtspraak in d-e t-enuitv,o-erleg,ging het zwaartepunt. Een bur,g erlijk vOinnis, een scheidsrechterlijke uitspraak, een beslissing in ·een internationaal twistgeding kunnen .h un volle uitwerking hebben zonder verdere tusschenkomst van de autoriteit düor wie of op wier gezag het vo.nnris 1s gewezen. Wanneer de beslissing is 'g evallen, kan de v'e roordeelde partij daaraan vrij,willig ,gevolg Igeven. Bij de regeling van de rechterlijke of arbitrale beslissing van internationale geschillen komt dan ook de vraag van de tenuitvoerlegging niet op den voor.g rond en worden daarvoor dwangmaatregelen niet voorzien. Bij een strafvonnis, dat strekt tot toebrenging van een leed aan den veroordeel.de, k'a n van vrijwillige tenuitvoerlegging door dezen zelf geen sprake zijn. Alleen bij veroordeeling tot geldboete is dat anders . Het üntwerp van .d e International Law Association, dat voor staten geen andere straf dan geldboete kent, heeft daarmede de moeilijke kwestie der executie vermeden. De onderteekening door een staat van dit ontw,e rp zou, wanneer men de gevolgen er van analyseert, dan ook eigenlijk neerkomen op een internationaal quasi-civielrechtelijk strafbeding, waarbij t'e gelijk een rechtspraak wordt geschapen, die over de toepasselijkheid van het strafbeding zou hebben te beslissen. Dat de strafsom daarbij niet voor elke overtreding vaststaat, is een positie, die ook in het dviele recht niet onbek-end is; men denke aan de bevüegdheid van den rechter tot vermindering van d-e overeengekomen sch<l!devergoeding ingeval van een concurrentiebeding in een arbeidscontract. Het verplichten van een staat tot betalen van e-en geldboete aaneen anderen staat zou ook zonder invoering van een strafrechtspleging mogelijk zijn. In de Franschltaliaansche procedures o'Ver de Carthage en de Manube, 6 Mei 1913 door het Hof van Arbitrage beslist, werd in het eerste geval

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen