Beschouwingen over het Huwelijk, inzonderheid met betrekking tot de persoonlijke verhouding der echtgenooten onderling - pagina 22

20

dische, liefst met feitelijken dwang te handhaven verplichtingen. Zoo reeds onze landgenoot Hugo Grotius. En treffend komt ditzelfde uit in de door Kant van het huwelijk gegeven omschrijving, als hij dit noemt: „die Verbindung zweier Personen verschiedenen Geschlechts zum lebenswierigen wechselseitigen Besitz ihrer Geschlechtseigenschaften". ^) Ihering heeft daarentegen in zijn Geist des Römischen Rechts er op gewezen, dat de betrekkingen, waarmede het recht in aanraking komt, vaak uit elementen van verschillenden aard bestaan, en slechts een gering percentage aan rechtsmaterie inhouden. Zoo heeft het recht hij de familiebetrekldngen in hoofdzaak slechts haar ontstaan en te niet gaan te regelen, terwijl de eigenlijke vervulling van de plichten, die uit die betrekkingen voortspruiten, buiten de grenzen van het rechtsgebied valt. Echter neemt dit niet weg, dat de materie, die binnen het rechtskader ligt, met wat daarbuiten blijft, in even nauw verband slaat als het geboren en ontbonden worden der betrekkingen beheerscht wordt door haren aard. Ik stem het dan ook den heer Borret volmondig toe, als deze in zijn, overigens niet door principieele opvatting uitmuntend, praeadvies voor de Juristen-Vereeniging van den wetgever zegt: »Immers door te verklaren dat hij het huwelijk slechts van ééne zijde beschouwt en als zoodanig regelen wil, erkent hij implicite, dat het ook nog van andere zijde beschouwd kan worden, doch dat de daaromtrent te geven voorscliriften buiten het gebied van zijnen werkkring liggen, geenszins echter dat die overige gezichtspunten geheel buiten invloed zouden blijven bij de wettelijke regeling van den toestand." ^) Toch ziet de heer Levy in deze redeneering „flagrante contradictie." Ja, hij stelde zelve een pijnlijk dilemna, welks nadere uitwerking ik mij liefst bespaar, toen hij de keus gaf tusschen deze twee: óf «flagrante contradictie" óf: ,ik (kan) niet.... lezen" ^). ') Metaphysische Anfangsgründe der Rechtslehre, 2e Aufl., p. 107. 2) Handd. der Ned. Juristen-Vcreeniging, 1882, I. p. 71. 3) Handd. der Ned. Juristen-Vereeniging, 1882. II. p. 16.

'iiaaS^öaüiii

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen