Beschouwingen over het Huwelijk, inzonderheid met betrekking tot de persoonlijke verhouding der echtgenooten onderling - pagina 12

10 voorkomende rechtsorde, die voor het volk van Israël eenmaal gold. Immers had Mozes, zoo wordt dan gezegd, de wetten, die hij straks gaf aan het volk, onmiddellijk uit de hand des Heeren ontvangen, en zou dies aller streven, waar ter wereld ook en alle eeuwen door, niet hierop moeten zijn gericht ten spoedigste alle andere wetboeken ter zijde te stellen voor dezen goddelijken codex? Mij dunkt, wie zoo spreekt, verliest uit het oog de bijzondere, en voor de rechtsorde niet onverschillige, omstandigheden, waarin Israels volksleven zich bevond; omstandigheden, — ik haast mij dit er bij te voegen, — toch niet allen begeerlijk te achten. Of zoude het ontbreken van een uitdrukkelijk verbod der polygamie in de Mozaïsche wetgeving niet wellicht moeten worden toegeschreven alleen aan den gezonken staat van het Israëlietische volksleven, dat dien breidel toen slecht kon verdragen? Ja, dat metterdaad de wetten, door Mozes gegeven, een spiegel zijn, waarop een zondig leven zijn beeld geworpen heeft, blijkt ontwijfelbaar uit het door den Heiland gegeven antwoord op de vraag over het verschil tusschen de school van Hillel en die van Schammaï in zake de ontbinding van den echt.' De Heiland gaat op dezen strijd niet in; wijst er op, dat de vragers verkeerdelijk hun diepste basis in de wetgeving van Mozes vinden, onder welke, schoon niet als rechtsorde, steeds is blijven gelden het beginsel van de onontbindbaarheid des huwelijks, terwijl de ruimere mazen, waarmede de rechtsorde is geknoopt, slechts uit de hardigheid van der Israëheten hart moeten worden verklaard i).

') stellig onjuist moet ik blijkens het bovenstaande de voorstelliug achten, die meri in deze materie bij de Bonald, Oeuvres, Tom,. V, Du divorce, pag.'159, aantreft, waar hij zegt: »La loi des Juifs- n'était que pour un temps, comme toute lot imparfaite, pour Ie temps de l'enfance de l'homme social, et jusqu'a ce que parüt Ie legislateur de l'age viril, capable de former, comme dit saint Paul, virum peifectum in mensuram aetatis plenitudinis Christi". , Cf. ook, t. a. p., p. 168. — Men stuit hier op gelijksoortige misvatting als men meermalen hoort van hen, die meenen, dat het beginsel der naastenliefde, gelijk Christus dit leerde, te voren niet bekend was. En zulks niettegenstaande 'de Heiland - wat Hij van de naastenliefde zegt, uitdrukkelijk voorstelt als de hoofdsom van een deel der wet; ja, reeds in Leviticus XIX : 18 geschreven staat; «gij zult uwen naaste liefhebben als u zelven": etc.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen