Overlevering en kritiek - pagina 61

OVERLEVERING EN KRITIEK.

50

lieden, ulieden, in vs. 4 wijst aan, dat deze woorden in tegenstelling staan met avroT,', hun, vs. 3 : zij zijn van den nacht en de duisternis, wij (geloovigen) zijn niet van den nacht (vs. 6). H e n overvalt de d a g des Fleeren als een dief in den nacht, onverwacht

en

plotseling,

verkeeren, die

dag

•Altnva^

terwijl

zij zorgeloos

zijn

en in de duisternis

U, die in de duisternis niet zijt, die waakt, overvalt dus niet

als een

dief. Zonder twijfel is dus y.XtTiT7j^ dief, niet

de juiste lezing.

W a t het tweede betreft, tj ijtifoa de dag, in vs. 4, kan niets anders zijn, dan, met terugslag op vs. 2, d e d a g des H e e r e n , van de wederk o m s t van C h r i s t u s ; ?/ 7/iu-Qa de d a g , zonder nadere bepaling, wordt hij ook genoemd i Cor. I I I : 1 3 ; H e b r . X : 25. „In

VS. 2, zeggen

ternis

gesteld,

in VS. 4

zal

de

P. en N., wordt tegenover d a g niet d u i s -

maar v e i l i g h e i d dag

de duisternis verdrijven."

degelijk

tegenover

dnqultia

samenhangt, m. i., heb

VS. 4

gelezen

(zonder gevaar); daarentegen

dag

D a t in vs. 2 wel

duisternis gesteld wordt en hoe d a a r m e d e ik reeds a a n g e t o o n d ; maar hoe in

kan worden dat de d a g de duisternis zal verdrijven,

begrijp ik niet: dat is voor mij dikke duisternis. In

VS. 5—8 wordt vervolgens ijiitQu d a g in den zin van

gebruikt. D e overgang is zeer natuurlijk, deels de dag

der o p e n b a r i n g

ro'v av&Qcorrov anoy.aXvmjiTui, linptwi

öixaioxQisici,'

Van

is, L u c . 17 : 3 0 ; jj r/i-dqa o vló,-

R o m . 2 : 5 ii> tjniqa OQ/i]^ '/.ui dnoy.u

TOV Q'to'v.

de twee praemissen, w a a r o p P. en N . h u n n e stelling bouw-

den, blijft zeer

licht

daar ook de d a g des oor-

dus niets o v e r ;

gezonde

het „kinderachtig woordenspel" i) blijict

taal te zijn in overeenstemming met de voorstellingen

en den gedachtenkring van den schrijver en de lezers; de conclusie vervalt dus tevens, ook al ware zij eene wettige conclusie. Ook hier hebben

deze

heelmeesters

lichtvaardig

hun mes in gezond vleesch

gezet, misleid door een valsche diagnose. Nog

een

oppervlakkige

paar voorbeelden wil ik aanhalen van de onbegrijpelijk wijze, waarop

de schrijvers

der Verisimilia den isten

brief aan de Thess. behandelen. In I V : 13 staat 'li'u ui] XurcijaOi xaO'm,- xai ol lotiroi, 01 atj tyoi'Vf^ l) pag. 20: „puerijis verboriim lusus 5, 4—10."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen