Modernisme en Orthodoxie - pagina 50

48 DR. HYLKEMA doet mij de eer aan, ook soms uit mijne geschriften iets aan te halen. JVtaar op bl. 138 zet hij de uitdrukking: een evolutionistische schepping Gods, tusschen twee aanhalingsteekens en schrijft die aan mij toe, zonder de plaats te vermelden, waar ik ze gebezigd heb. Voorzoover ik weet, is ze echter nimmer uit mijne pen gevloeid. Evenzoo haalt de schrijver in de noot op bladz, 99 tusschen twee aanhalingsteekens eene redeneering van mij over het pelagianisme aan, wederom zonder aan te geven, waar hij ze vond, doch ook dit citaat komt mij verdacht voor. Misschien mag ik hieruit afleiden, dat DR. HYLKEMA met mijne dogmatiek slechts oppervlakkig heeft kennis gemaakt; zoo zou ook te verklaren zijn, dat hij eenerzijds zegt, dat dit werk nog altijd op een behoorlijke weerlegging van vrijzinnige zijde wacht, bl. 79 v. en er anderzijds een zeer onvriendelijk en onbillijk oordeel over velt, bl. 187.

3)

REINKE,

Die Natur and Wir2. Berlin 1908 bl. 53.

4) BILDERDIJK, Dichtwerken VIII 307. 5) P. GRUNER, Die Welt des Unendlich Kleinen. Naturwiss. Verlag, Godesberg bei Bonn z. j . 6) WILHELM BRANCA, Der Stand unserer Kenntnisse voin fossilen Menschen, Leipzig 1910 bl. 60. Verg. ook ALOIS SCHMITT, Der Urspung des Menschen, Freiburg Herder 1911, die de onzekerheid der descendentieleer zeer duidelijk aantoont. 7) DR. L. PERRIER, Les premières manifestations du sentiment religieux d' après les récentes données de 1' anthropologic préhistorique, Foi et Vie, 16 Juillet, 1 Aoöt 1909. 8) Zie bijv. H. ScHURTZ, Völkerkunde, Leipzig 1893 bl. 27 en S. R. STEINMETZ, De Studie der Volkenkunde, 'sGravenhage 1K)7. 9) Vooral Ds. BEVERSLUIS drong in zijne brochure: De onzuiverheid der partijverhoudingen enz. op eene verandering in de toestanden en eene toenadering der partijen aan, maar had op de vergadering te Utrecht, 24 April jl. weinig succes; de zes punten van overeenkomst, door hem voorgesteld, werden niet aanvaard. Op de zesde algemeene vergadering van de N.-Brab. en Limb. Predikantenvereeniging hield Ds. D. VAN PEURSUM van Eindhoven een referaat, waarin hij de gedachte ontwikkelde, dat samenwerking niet op grond van onderlinge waardeering te verkrijgen was, maar op eenheid van beginsel moest rusten, en dat dit beginsel alleen kon gevonden worden in de wedergeboorte, in tegenstelling met het oudmoderne humanisme, dat altijd van zelfvolmaking sprak (De Hervorming van 8 Juli 1911). 10)

BURGER,

art. Orthodoxie in P R E3 XVI 495—498.

11) RUTGERS, Calvijns invloed op de Reformatie in de Nederlanden enz., Leiden 1898 bl. 94, 225-227.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen