De Dutch Reformed Church in Noord-Amerika.

Spottend is , wel ©en's' gezegd, dat een Engelschmain alles kan, behalvö van ©en man ©en vrouw maken. Uit fle historiö is echter geblek®, dat er nog meer is wat hij' niet vermag. Hij vermag, ook hiet de historie te niete te doen. Zijn geschiedschrijvers mogen de geschiedenis der wereld met een engelsch oog bezien en met zoo'n pen beschrijvien; alle jgroote daJden op het < ïPédit van fengelsche heldetn boeken; alle vooruitgang en ontwikkeling , aan 'OHgielsche invloeden .toeschrijven; doch de geschieldenis vloeit niet in haar bedding terug om op het gezag der Engelsehen 'door di© bedding haar stroomj' te Metoen, welke zij voor haar „tot roem van hun gezag" hebben gegraven. Daar is no'g meer wat zij' nieit hebben vermocht en dat is door den naam van de ISTedeïduitsch Geïieformteerde Kiemk te veranderen haar te maken tot een kerk vain engelsch fats'oen.

De Nederduits ch Gereformieerde Kerk heeft jia haar vestiging in Nieuw Nederland moeilijke tijden doorgemaakt, vooral toen Engeland zijn hand lei op deze kolonie van Nederland, die zulk een machtige toekomst beloofde. Nieuw-Engeland m'et zijn hoofdstald New-York, werd een toevluchtsoord voor de talrijke uitgpiWeken Eng'elschen. Die Engels'chen wenschten een prediking in hun taal, Het NederlanJdsch moest worden verdrongen; het Niederlandsch stempel moest worden uitgewischt. De overheierscher wens.chte , zijn zeden en gewoonten te doen trium'feenen. In die tijden nam de kerk nog een geweldig© plaats in te midden van het volksleven. Daarom moest het presbyteriale kerkrecht verwisseld wonden met het episcopale; het gereformeerd kerkrecht poogde öiien Yan , zijh geldigheid te berooven. GelukÈg jdat de edel© Willem III, de koningstadhouder, ©en ednd© maakt© aan d© plagerijen' van engelsch© zijd© bedacht, door de Gereformeerdie kerk in '©en chartelr haar aloud© rechten te waarborgen. W.ais daardoor al veel gewonnen, de moeilijkheden hoopten zich op. Heit oude vaderland lag zoo verre verwijdend. Door de Classis Amsterdam weriden wel met zeer loffelijfcen ijver en toewij'ding allerlei aangelegenheden behandeld, zelfs tuchtzaken, doch dit kon ni'et aldus blijven bij' de gestadjg'es uitbreiding, die d© kerk onderging. Het werd steeds moeilijker om vanuit het vaderlaKd predikanten te ontvangen die ook hat Engelsch sprekend d©el der gemeente konden dienen. De Hollan'ders zelf droegen ook groote sclruld in dit opzicht. De toevloed van emigranten uit Nederland nam sterk af, die van Engelsch sprekende [dissenters (niet-leden van d'© Engelsche staatskerk) wiesj m©t kracht. Dez© dissenters, meest Puriteinen uit Engeland en Schotland, hadden zich er wel in willen en kunn'en schikken om kerkelijk saam te leven met d© Hollanders, als zij de prediking miaar hadden kunnen verstaan. In dezen waren 'de Gereformeerden niet inschikkelijk genoeg. Zoo stonden zij' 'de eenheid en den krachtigen bloei d'er kerk zelve tegen, . Daarbij' kwant nog dat sommige leden der kerk ook 'den dienst in het Engelsch verlangden, gelijk de kinderen van d© ©migranten uit de vorige leenw dit thans ook eischen. Een hardnekkig en bekrom!pen tegenstaan ider ouders, .^en plagen mét de Nederlandsche taal, kan als 'gievolg hebben dat zulke kinderen ©en afkeer krijigen van de kerk, van de zeden ©n gewoo'nfen der o-iiders. Dat de Gereformeerde ken^ in Amierika nog altijd een buitenkerk was van de Classis Amsterdam, was ook niet bevorderlijk aan , haar groei. In iden loop det achttiende ©eüw kwam' er echter ©en orgamisatie der Gereformeerd© kerken aldaar tojt stand onder den naam van Coetus. D©z© Coetus haid echter in den eersten tijd' hog geen eigene zeggingschap, en handelde nog steeds in naam vah dl© Classis in het moederland. Gevolg van het aein; en ander was Idat de kerken door twist en partij'schappeta. werden velideeld en verscheurd en dat vele der leden haar veirliet'en en zich vo'eg^ den bij de Presbyteriaansche kerk'. D© man, wiens naam niet mag worden vergeten en Idie tot rijken zegen is gewonden voor de Dutch Reformed, wajs Livingstotne, Amerikaan van origine, doch die zijn theologische opleiding genoot aan de Universiteajli van Utrecht. Tegen het ehude van geno'em'de eeuw, telde de Dutch Reformed reeds negentig gemeenten. Livingstone, gesteund door de Classis Amsterdam; gelukte het dien bajnd! der eenheid weer te doen trekken, en ri0©ds| in het jaar, volgend© op de verklaring van de onafhankelijüdieid, in 1784, kon Dr. Livingstone optreden als professor in de godgeleerdheidl te New-York tot opleiding van aanstaande Dienaren des WoordS. Readsj in 1810 weBd in New-Brunswiok een seminarie opgericht en Livingston© bekleedde aldaar het dubbel ambt van priesident van Qu©enS College te New-Brunswick en professor in d© Theologie. Het Sieminarie openide met vijf studenten^ De inzinking van het Gereformeerd kerkelijk leven', ' zich in het moederlajnd openbarende, ging ook niet voorbij' aan d© Gerelormeerd© kerken in Amerika, de tucht verslapte, degenen, die de waarheid wilden haijdhaven wenden kwalijk bejegend, quietistische en sociniaansch© denkbeelden en leeringen vervoelrden er velen, zoodat het reeds in 1822 in de Anie*' rikaatasche Gerefoirmeerd© kerken tot ©en aisctheiiding kwam omlder den naam van „ware Gereformeerde HoUandsohe kerk." D'eed deze Afscheiding in de eerst© jaren ©en krachtige herle-ving van het GereformleeWd kerkelijk leven verw, achten, door labar distische neigingeln en een ©enzijldig aöoentueeren van enkel© hoofdstukken Ider leer liep deze beweginig op teleurstelling uit.

Wij zullen later nog benige gemieenten in de oostelijke Staten ontmoeten, idie zich in d© tweede helft der vorige eeuw ve'raenigd'ön met de Chriistelijk Gerefoirmeende ^Kerk, nadat deze zich haldj afgezonderd van The Dutch Reformed.

Groote vlucht nam de kerk niet, nadat zij geheel vrij was van de bemoeiïngen d©r Classis Amsterdam'. Zij' werd .niet meer gevoed door nieuwen toevoier uit O'us land, en velen verlieten haaï om! zich aan te sluiten bij' de Presbyteriaansdhe kerk, di© meer beantwooridde aan! de aspiraties van het jonge Amerika, om niet te spreken van d© Bap|tisten en Methodisten, 'die toog meer 'dan 'de Presbyterianen palsten bij' den volksgfeest.

In het moederland vergat men 'dra d© Gereforr meende Kerk van Amerika, evenzeer als hier laiet gedacht wend o'ml 'den hanid vast te houden met heit stamverwante Zuid-Afrika. Het liberalisme dat naar Fra'ukrijk keek en het mo'dernism© dat leefde van Duitschlan'd, voelde al heel weinig voor de Btamiverwante nakomelingen der vaderen, vr, eezend© dat deze nog met d© nachtschuit voeren en lichtsc'huw, waren.

Ginds echter bleief men nog immer zich herinne-"rieh, hoeveel invlo'eden ook taochten werken in tegenovergestelde richting, dat hun origine lag in Nederland. Zij vergatenl Nederland niet, noch het Gereformeende volksdeel; dat zouden zij op schitterendie wijze toonen, to'en d© eerst© „Pilgrimfathers", die 'door het liberalisme gebannenen, d© uitgiedrevenen 'door het indifferentisme, een lan'd zochtjen waar 5; iji vrij konden zijn. Toen bleek 'dat de Heere zijn duiziendtallen no'g hadi b'ewaard aan de overzijde van den grooten Oöaaan, 'i^i© nog niet hun knie hadden gebogen voor den tijdgeest. En terwijl hier het liberalisme in de kerk hoogtij' vierde, en de mannen van Reveil en Afscheiding wenden gehoond) en gehaat, wanen daar broeders, die, hooren'de jdat hier m'et Gods volk kwalijk gehandeld wei*d, z© daar ©en hartelijk© ontvangst bereidden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen