Een Synodale uitspraak.

III

Hoever gaat bet advies der Leeuwarder Synode? Spre'ekt het uit, dat de vakvereenigingen, die wij kemi'en, het ideaal van sociale organisatie zijn, en dat naar het Woord des Heeren patroons en arbeiders O'p deze' wijze zich •vereenigen moeten ? Mag mein uit deze uitspraak afleiden, 'dat de GereformJeerde iKJerken den tegenwoordigen toestand in organisatorisch opzicht de beste achten, en haar goedkeuring hechten laan alle actie, die van de cbristelijki© vakbeweging , uitgaa(t?

Wie dat zou meenen vergist zich deerlij'k. Hierover kon, gelijk ik 'öen vorig m^aal besprak^ 'de Synode zich niet uitspreken, en haar beslissing veroordeelt dan ook allerminst bet gevoelen van hen, die onze patroons ©n arb'eiders gaarne anders georganiseerd zagen, 'dan nu het geval is. Het zou imtoers een ideaal wezien, wanneer werkgevers en werkniem'ers in één bonid vereenigd waren, en in één vereenigin, g konden samienwerken, en bet blijft altijd van onze sociale ellende getuigen, dat wij al die afzion'derlijké organisaties, die zoo licht tegenover 'elkaar staan, noodig hebben. Doch dit betwist de Synode niet. Zij doet niets anders, dan zich zoo onbevooroordeeld mogelijk-te stellen tegenover d'en tegenW'Oordigen stand van zaken. Zij' ziet verschillende organisaties, die zich inspannen om [de .so'cial'e ^quaestie nader tot haar oplossing te brengen. 'Zij' ziet oiok, dajt in die wereld der organisatie onderscheid is tus& cb'eh-ohrisitelijke, iiiet-christehjkei 'en onchristelijke actie, en terwijl zij zich'nu, krachtens haar wezen en taak, ontboudt van een oordeel te vellen over bet eerste versehijnsel, zwijgt zij niet bij bet twieede, en verniaant de leden onzer 'Kerken zioh van alle anticbristelijk!e beweging verre te bo> u'den, en de christelijke aötie, in Cias.u de Protestantscb-cbristelijk© te .steunen.

En zij gaat nog eén stap verder.

Ziji zegt niet alleen, dat, wanmeer men ziclh aansluit, 'het jdain de ©enige goede weg is, om' de chri.stebjkie bonden (te kiezen, doéh zij dringt er tevens op iaan oni zich aan te sluiten, en zich niet langer aan het gemJeenscbappelijk Sitreven te onttrekken.

Die ooinciusie is van bet nlieeste gewicht.

Zij was helaas wel noodig.

Uit eigen ervaring weet ik', boevelen, die tot onze christelijk© heweging moesten medewerken, nog buiten haar ; staan, en het is een droef versc'hij'nsel, Idat zelfs leden der Gereformeerde Kerken het toet hun belijdenis meenen overeen te kunnen brengen tot de moderne bonden te behooren. Wel is dit kwaad na de Novembeildagen van 1918 aanmerkelijk verminde, omidat toen, en waarom toen eerst? veler oogen opengingen, maar het is nog O'P lange na niet geheel verdwenen, len wat kon onjze aotie sterk zijn, wanneer allen van Christelijfce ooinfessie, zich aan haar gaven, ©n jbun roeping in dezien verstonden?

Hier heeft de Kerk een taak.

Een taak, die helaas teveel is verwaarloosd.

Te weinig is in de prediking de weg gewezlen, dien de Synode aangaf, en van verschillende pjden, zoowel van patroons en arbeiders rij'st de klacht, dat bun chrisitelijk'e organisatie in den 207 Dienst dels' Woiords niet voldoieniden steun vindt

En daarvoor .staat de prediIcing toch niet te laag! Wanneer wij bet licht vaïi 's Heeren getuigenis laten vallen .op het levein onzer dagen, en op de roeping, die 'Go'd ons in 'de woeling der maatschappij geeft, ispreeld; het to'cb vanzelf, dat wij tegenover alle opstuwende revolutie-macht p'hze christelijke actie verdedigen, .en dan verwacht men van 'Oins, dat wij', neen niet propagandisten worden van de vakvereenigingen, maar wel met ernst de gemeente voorhouden, welke taak voor het sociale leven uit haar belijdenis voortvloeit.

Ik ga biero'p thans niet uitvoerig in.

Dan 'zö'U ik in de verleidinig komen om uit te weid'en over .sociale preeken, & i mijin eigenlijk O'nderwerp vergeten, ©n 'dat is mijn beidoieling niet. Jffijln doel is in enkele trekken aan td geven, wat de (Klerk voor onze christelijke vakacti© doen kan, en dan is bet eerste, wat ik op Jden voorgronid stel, dat 'die beweging gedragen mO'et woJden idöor den Diensit des .Wooirds. Ik weet wel, dat dit beweren niet aller instemming heeft. Het is mij' meetr dan bekend, dat er tal van gemleenteleden izijki, die al schrikken, wanneer zij' 'twoior'd „sociaal" van 'den preekstoiel booren, en van zulke „sociale" doüiinees heel weinig moeten hebben, maar voor dien tegenstajnd m'ogen. wij' niet uit .den weg gaan. O zeker, in de verkondiging des EvangebeB 'eta het zieleheil en bet geesitelijk goed en bet geloof in den 'Ghiistus voorop, en men wacht© zich voor het gewild-isociale, evenals voor bet gewild-mystiefee ©n gewild-psycbolqgiscbe en gewild-pjhilosophische en gewüd^origineele, maar ons geloof is toch van de practijk niet te scheiden! En als , wij' preeken, zien : we toch menscben voor ons. Jjevende mienisohen, die in d© volle drukte van het leven istaan. 'Maimen en. vronwen, die in de week zich igeven moeten aah bun zaken en gezin, 'aan hun arbeid len buin zlorgen, en des Zondags in het huis 'Gods komlen om voor die weektaak geestelijk gesterkt en bemoedigd te worden. En als zij voor 'ons zitten, in bonte variatie Van stand] ©n positie, van behoieften en gedacliten, van tijdelijke en geestelijke nooden, dragen zij ook hun levenspraatijk vlak voor ons, en wat is het dani heerlijk te mogen verkondigen^ dat de goidzaligheid tot alle dingen laut is, , hebbende ©ene belofte ja voor 'het toekomende, maar ook voor dit leven.

Naast de prediking staat het buisbezoiek.

Moet bij 'dat bezoek ook al over sociale dingen gepraat wonden?

Ja, al zlal ook deze bespreking moeten' plaatte vinden vanuit bet oeintrunl. En 'dat oeatrum is d© .persoionlijkfe 'verhouding tot Goid. Hoe staat ge tegenover Christus? Hoe is het miet uw geloof? Men kan dit centrum pp verschillende manieiren naderen, ein langzaam tot deze vragen geralcén, of met een fottlschen sprong er midden inkomen, maar hier ligt toch de ké'rn. En aan die kernj zit ook onze sociale verhouding vast. „De pastor (aldus prof. Biesterveld), aarzele niet in onz'en fel bew.ogen tijd vol van sociale eh politieke troebelen, ook op het ©eren van God in alle verhoudingen te wijteen. En dat niet alleen in de bediening des Woords, die anders baar actualiteit en aansluiting aan het leven inboet, jm; aar ook in böt huisbezOiek." 1)

Nu mag dit niet overdreven worden.

Men miag er ook geen boofdzlaalc van makeni..

Maar er .O'Ver zwijgen allerminst!

In bet huisbezoek moeten deze quaesties ter' sprake ge'bracht worden, en voor al onzte ouderlingen is de derde conclusie van onze Synode een behaa^'enswaardige arbeidsregel: „dat de kerkera-'den 'dé roeping hebben om inzoniderbeid bij' huisbezo'ek len oatechisatie de leden der 'Klerk te ver-. manen, zich te voegen bij' organisaties, die sitaan op cbristelijken ^grondslag."

Wordt hieraan gehoor gegeven?

Neen, niet alleen door een resolutie of'verfdaring van .'den kerkeraaid, die 's Zondags woridt bekend gem'aakt, of in de Ke'rkbode te lezien is, w.aiit met zulk een uitspraak zlonder meer zijb we niet klaar. Dan woflridt .aan ieder overgelatön het zijne ervan te denken len zidh eraain te storen of dezei verklaring bij' ziich neer te leggen, ©n dat is de bedoeling 'der Synode niet. Dat gedoogt evenmin de ernst 'der zaak'. Dat is ook onbillijk tegenover onze christelijke vakactie, en daarom moet persoonlijk in de .g©zi]nlnen dezle uitspraak aan d© co'nscienüe gelegd worden. En nu wteet ik wel, dat znlk een wijtee van huisbezoek moeilijk wordt voor oudelrlingen, die zelve nog leden zijln van neutrale bonden en aan 'd© öbristelijké vereenigingen zich pnttr©kfcen, maar dezien moeten broodnoodig hun stan'dpunt herzien, en 'de kerkeraden zullen beginmen van Jeruzialem uit.

Onze tijd roept ©r om.

Ons christelijk beginsel 'eischt het, en walnneer onze Klerken aan dezen tweevoudigen arbeid ook nog voegen bet vermaam op 'de catechisaties, ten onze jonge mensch'en vrO'^g inlichten en waarschuwen, en wapenen en vormen, zullen zi| niet alleen aan den wensch der Synode voldoen, itiasix ook baar sooiale ro'eping getrouwer vervullen.

Is nu onz© christelijke actie dien steun waard? Daarover d© volgenide week.

1) P. Kesterveld. Het Huisbezoek 19d8, pag. 267.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen