HERKERSTENING.

II.

Het ^voord Herfeersteïiing beeft iiegen^ dat. het vo'orzoovei' ik weet, öen nog niet bestaftid woord is en voor deze gelegenheid nieuw werd gesmeed.

Toch is het een naam, waarvan do_ bedoeling Oip het eerste booren duidelijfe is en waaraan rn; en .gemakkelijk - went.

Vooral omdat bet gevormd is naar analogie van het oinder ons hetende: formatie, deformatie, refoïmatie: votrming, vervorming, hervorming.

Het geeft dus ite kennen, dat er eerst een kerstening heeft plaats gehad, daarna een ontkerstening is ingetreden en thans gearbeid wordt om het ontlcers.beningsproces te .stuiten en de aan Christus ontzonken massa - weer naar Hem terug te voeren.

Het onderscheid met de Zending onder de Heidenen en de Joden springt door dit woord aanstonds in bet ooig.

De Zending bedoelt steeds kerstening. Zij wil hen, die nog nooit miet bet evangelie in aanraking kwamen, daarmee in aanraking brengen.

De Herkerstening bepaalt zich , toit hen, die of met hun persoon of in htm voorgeslacht tot de christeïiibeid beh, oiorden, mi'aar nu daarmiee gebrokïen hebben.

De naam Herker; stening kan dus niet als Evangelisatie ook voor de gewone bediening 'des AVoords en de Zending gebruikt worden, maar duidt zeer speciaal aan den arbeid onder hen, die onchi'istelijk zijn geworden.

En is dat niet het karakter van dö ^.g.n. Evangelisatie ?

Zeker, sommigen willen deze alleen beperken tO't de gedoopten, maar die in strijd met hun doop zich openbaren in leven en wandel.

Maar de praktijk spreekt over dezie voorstelling haar veto .uit.

De massa van ongedoopten wolrdt stóeds groeier. Stelden vroiegeï ongodsdienstige ouders uit zeker fatsoien op den doop hunner Idnderen nog prijs, thans (hiebben de moesten hunner met deze gewoonte of bijgeloovigheid afgerekend.

De eanige band aan de kerk, de doop', j, vordt onder deze groep van mensch'ön zonder 'eenige aarzeling doiorgesneden.

Wij komen straks voor een geslacht van onkerkelijken te staan, dat in zijn O'vergroote meerderheid den doop niet heeft ontvangen.

Wat dan?

Zegt men, als mien bij het herklersteningswerk o, ngedoopten ontmoiet: zij' zijn geen voorw.ei^pen van onzen arbeid ?

Moet voor hen dan 'een aparte Zendingsarbeid worden ingesteld, gelijk! wel is voorgeslagen: de Zending onder de modeïne heidenen?

De praktijk verzet zich daartiegen. En. terecht.

Want het is' één en hetzelfde pro-cies, dat zich in de huidige saniienleving voltrekt en dat ziqh eerst openbaart in het niet beleven van den doop en daarna in het niet me'er begeeren van den doop voor zijn kinderen en eindelijk in het ongedoopt voortleven.

De ontkerstening begint bi| de gedoopten, inaar werkt boe langer (hoe verder door.

Tegen deze ontkerstenin; g moet onze actie nu worden .gericht. Daarom js zij ook één actie.

Zoover de ontlserstening zich uitbreidt, dient ook de berberstening zich uit te strekken.

Herkerstening is alzo'O de actie, wellce negatief bedoelt het onUiersteningsprocies tegen te gaan en positief de entlcerstenden weer voor Christus te wiimen.

Is bierinee het begrip genoiegzaam omlijnd, zoo volgt da, aruit vanzelf, van wie de Herkerstening moet uitgaan, van de kerk of van verschillende vereeniginge'n, welke tot dait doel worden opgericiht.

De Hei*kersten-ing biehqort 'te gescihièden door hetzelfde lichaam, dat de kerstening ter hand nam.

Naam en begrip beide eisohen dit.

En ligt de Zendingsroeping allereerst voor 'rekening van de kerk als instelling, zoo ook de herkerstening.

Dat sluit natuurlijk niet in.' dat vereenigingen zich aan dezen arbeid moeten onttrekken.

Dat behoeft ook bij de Zending niet.

De gedachte, welke hier en daar werd uitgesproken, dat de m^ediscbe Zending niet meer door de kerk moet geschieden, maar beiter kan worden oivergiedragen aa.n^ leen.jceïeeniging, heeft onze volkomen sympathie.

Doch zoo'n ver-eenigfing arbeidt dan toch altijd in hulpdienst van de kerk.

Tot rijker ontplooiing nog kan het vereenigingsleven komen op het terrein der berkerstening, omdat bet arbeidsveld in de oinmiddelUjk'o om'geving ligt.

Maar ook bier behoort alles zich te groepeeren om de kerk als instituut.

De geloovigen vormen wel een organisme.

Maar de organisatie ontvangen zij' eerst ïn de kerk als instelling.

De groote organisatie voor het Üerkersteningswerk is en bhjft dan ook institutaire kerk.

Daatbij bieden dan groepen van geloovigen de bebulpsiaffie iand.

Ziethier een paar lijnen. Vele vragen rijzto er nog.

Alle m, oeilijkheid is hieïmee volstrekt nog niet opgelost.

Maar daaro'p kan in later instantie worden ingegaan.

Het was er ons thans slecihts om' tei doen op een woiord de aandacht te vestigen, dat o.i'. [het begrip m'et tamelijke preoiesheid weergeeft.

Mogelijk' wil m'en er weleens over nadenken.

Of het niet moieilijK is een naam', die eenniaal burgerrecht verkreeg, door eeiu anderen te vervangen?

Betrekbebjk.

Kuyper opende een artikelenreeks over „De , Gemeene Gratie", En van den ouden term' „algeraeene genade" boorde mjen altihans in den eersten tijd zoo 'goed als niet meer spreken.

Dr van Andel, thans te Solo, sbdde voor „kh-apenvereeniging" te veranderen in „k'napenvergadering" en het was 'een lieve lust te Gon.3tateeren, boe spoedig de nieuwe benaming ingang vond.

Als men het 'er 'maar O'ver leens wordt, dat „Evari* gelisatie". vlei^k'eieiPd js ein - „Herkerstening'' zicih (Aanbeveelt, dan" ïs de onwepnigheid.spoedig gesleten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen