Vertroosting.

Veel te weinig leeft het goddelijk ambtswerk dés H. Geestes in het bewustzijn der geloovigen. Daarmee is het werK van dien Geest wel niet weg, nocli houdt het op.

Maar het genot er van wordt niet gesmaakt. De leiding des Geestes wordt niet ervaren De troost des Geestes wordt niet genoten. Integendeel, die Geest wordt bedroefd en tegengestaan.

Men leeft dan bij allerlei ervaring en gemoedsstemming, bij allerlei gevoelsindrukken en bevindingen, dat is ten slotte bij menschenvverk.

En veel te weinig bij het goddelijk werk van den H. Geest, die de schatten en gaven uit Christus' volheid neemt en uitdeelt.

Zoo velen als er door den Geest Gods geleid worden, die zijn kinderen Gods.

Die rijke arbeid Gods door den Geest in het hart gewrocht, ligt nu saamgevat in het wooird Trooster, Paracleet of tehulpgeroepene.

De zondaar, in zichzelf verloren, heeft tweeërlei helper van noode.

Allereerst een, die zijn rechtszaak bij' God bepleit en voor hem verzoening verwerft, vrijspraak van schuld en straf.

Maar daarna nog een tweeden, die de zaligheid buiten hem, zonder hem, voor hem verworven, nu ook in hem tot openbaring brengt, zijn hart geschikt maakt om de zegeningen en weldaden van Christus door het geloof te aanvaarden en zich toe te eigenen.

De eerste Advocaat voert het pleidooi in den hemel bij God, de tweede bij' den zondaar in het hart.

De eerste heelt de breuke met God, de tweede giet balsem in de wonden en hergeeft den vrede van binnen.

Dit la.atste werk nu verricht de Geest als Troo.? ter in het hart. Hij neemt daarbinnen bij' den christen het pleit op voor hemzelf tegen hemzelf, behartigt de heilige zaak van Christus en bereidt diep in de ziel plaats voor den Koning der eere, opdat de geloovige met alle macht en vermogen meeworstele in de rechtsgedingen des Heoren en de booze lusten des vieesches weersta.

Hij getuigt, betuigt, verzekert, verzegelt.

En dat alles om steeds meer voor Christus te winnen en den laatsten voet grond aan den booze te ontrukken.

En tegelijk werkt hij. in ons hart vernioumng naar het evenbeeld desgenen, die ons geschapen heeft.

Als deze Geest uitgestort is in ons, dan zal dat voor ons persoonlijk geloofsleven de rijkste vruchten tneebrengen.

Vooreerst worden ons dan valsche rechtsgronden ontnomen. Alle hoogte wordt neergeworpen en alle gedachten gevangen geleid tot de gehoorzaamheid aan Christus. We stellen ons dan niet tevreden met een zelfgemaakt geloof, noch for meeren ons een God naar ons beeld en gelijkenis. Ons geloof is dan geen dorre theorie, geen virzameling leerstukken, die voor ons geen waarheid zijn, maar een levenseenheid met Christus, een deel hebben aan Zijn leven, Zij'n Woord en waarheid.

Die vertroosting des Geestes wekt verder geloovig gebed, kinderlijk vertrouwen, schuilen bii den Vader aller genade.

In verzoeking houdt die Geest ons staande en verleent ons bijstand, opdat we in den strijd niet onderliggen, maar krachtig wederstand doen.

Die Geest overtuigt ons geweten van zonde, stemt het meer en meer aan op de zuivere no^rm der goddelijke wet en geeft ook gewilligheid om naa? die stem te hooren, opdat we ons niet onttrekken en den Geest bedroeven.

Bij onze beslissingen geeft die Geest helderheid, 't Kan soms zoo moeilijk zijii. De beslissing kan zoo ver-strekkende gevolgen hebben, dat wij als Paulus zeggen: wat ik kiezen zal weet ik niet.

Maar, als de Heere Zijn Geest niet van ons scheiden laat, dan zal deze ons leiden in het spoor der gerechtigheid, en den weg voor ons openen.

Hebben we bij 'de beproeving der geesten bekwaamheid noodig, wederom is het de Geest, die leidt in de waarheid.

Bovendien schenkt die Geest ons de zegepraal in den feilen strijd tegen Satan, wereld en ons booze vleesch, en Hij heiligt allen arbeid in het Koninkrijk Gods.

En nu moet het ons gebed zijn, dat we dezen persoonlijken troost met bewustheid mogen genieten.

Dan zal de worsteling ons niet moede maken noch moedeloos.

We zullen volharden in den geestelijken kamp. Onder alle bezwaren en tegenstand vervolgen we dan met blijden moed onzen weg, sterk in. het geloof, dat de Geest bij ons blijlft in der eeuwigheid.

En ook bij droeve ervaring van onze zwakheid zullen we aan Gods genade niet vertwijfelen, maar steeds bidden: „laat van mij uw Heiligen Geest niet scheiden".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen